Σε κατάσταση στροβιλισμού ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί εναγωνίως να βρει και να αναδείξει ένα θέμα αντιπολίτευσης που θα αγγίξει τις κεραίες του κοινού, για να ξελασπώσει από την ισοπεδωμένη απεικόνιση των δημοσκοπικών δεικτών. Των δεικτών που… δεν πιστεύουν αλλά που παρακολουθούν με ευλάβεια, και βάσει αυτών αναπροσαρμόζουν την πολιτική τους.
Έτσι ο Τσίπρας εγκατέλειψε τις έως πρόσφατα κεντρικές αιχμές της αντιπολιτευτικής του επίθεσης, την υποκλοπή Ανδρουλάκη και το Ουκρανικό. Στην αρχή το ύψωσε το θέμα Ανδρουλάκη... ως παντιέρα, εμφανιζόμενος πιο θυμωμένος και από τον ίδιο. Τον υποκατέστησε σε θυμικό λόγο, και σχεδόν κατόρθωσε να τον… υιοθετήσει.
Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις κατέδειξαν ότι την υποκλοπή οι πολίτες, ναι μεν την θεωρούσαν σοβαρό πρόβλημα, αλλά δεν την κατέτασσαν σε αυτά που πιέζουν ανήσυχα το μέλλον τους. Ούτε φυσικά συγκίνησε η καταγγελία της γεωπολιτικής θέσης που πήρε η χώρα συμπαρατασσόμενη με τις συμμαχικές κυβερνήσεις στο ουκρανικό.
Δεν βρήκαν λαϊκή ανταπόκριση οι καταγγελίες ότι είμαστε το «φυλάκιο της Δύσης», η αντίθεση στην «παραχώρηση» του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, η μη αποστολή όπλων στους αμυνόμενους, και η πρωτόλεια θέση ότι η Ελλάδα είναι χώρα και της Δύσης και της Ανατολής, και του Βορρά και του Νότου! ( ο Αντρέας έλεγε κάτι τέτοια, αλλά όχι τόσο απλοϊκά, και κυρίως είχε συναίσθηση των γεωπολιτικών κινδύνων, εξ ου και διατήρησε τις βάσεις. Δεν διακινδύνευσε τη γεωπολιτική θέση της χώρας).
Παίρνοντας απόφαση ότι ούτε η γεωπολιτική δεν ήταν το asset του, αφού δεν ανταποκρινόταν ο λαός στις ασκήσεις εφηβικής γεωγραφίας (και της Δύσης και της Ανατολής, κλπ), άλλαξε ρότα και προσανατολίστηκε στο λαϊκό βαλάντιο, όπως υπεδείκνυαν οι δημοσκοπήσεις. Εξ ου και κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση στον Πρωθυπουργό η οποία θα συζητηθεί αύριο στη βουλή.
Στην ερώτησή του κατηγορεί την κυβέρνηση ότι τροφοδοτεί την αισχροκέρδεια και ζητά τη λήψη ουσιαστικών μέτρων. Αναφέρεται στις εκρηκτικές ανατιμήσεις στην ενέργεια, στα καύσιμα και σε είδη πρώτης ανάγκης. Προσθέτει ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να ρυθμίσει την αγορά της ενέργειας με πλαφόν στη χονδρική και λιανική τιμή στο ρεύμα, να προχωρήσει σε πραγματική φορολόγηση των υπερκερδών και να επανακρατικοποιήσει τη ΔΕΗ».
Δεν θα σχολιάσουμε τα αιτήματα. Σεβαστά είναι, αντιπολίτευση κάνει. Αλλά το πρόβλημά του είναι ότι δεν μπορεί να τα στηρίξει λόγω ελλείμματος αξιοπιστίας. Πόσο θα πείσει για την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, όταν ήταν αυτός που την έβαλε στο Υπερταμείο, δηλαδή στην προθήκη των ιδιωτικοποιήσεων; Πόσο θα πείσει στο αίτημα για μείωση του ΦΠΑ σε βασικά τρόφιμα όταν η κυβέρνηση του σχεδόν διπλασίασε τον ΦΠΑ ακριβώς σε πολλά από αυτά τα προϊόντα;
Αυτό είναι το ένα πρόβλημα του Τσίπρα: Το σύντομο αλλά ορμητικό φορομπηχτικό παρελθόν του και το αντιθετικό παρόν του. Το άλλο είναι η παρούσα σπουδή στην υστερία, αποσυνδεδεμένη από την κοινή λογική. Ο αρμόδιος του τομέα Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Σπίρτζης, για παράδειγμα, θέλησε να ασκήσει κριτική για το δράμα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης της 12χρονης.
Και βγαίνει και κάνει την εξής δήλωση: «Τόσο οι Αρχές όσο και η κυβέρνηση οφείλουν να γνωρίζουν πως κάθε καθυστέρηση ισοδυναμεί με συγκάλυψη. Δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη μία ακόμα επανάληψη της υπόθεσης Λιγνάδη»! Αυτό το λέει την ώρα που η αστυνομία είχε δέσει την υπόθεση, είχε συλλάβει ήδη τους δύο βασικούς υπόπτους, ενώ είχε προσαγάγει και τη μητέρα ως ύποπτη για μαστροπεία! Και την ώρα που ο Λιγνάδης εξακολουθεί να παραμένει υπόδικος.
Ο δε εκπρόσωπος τύπου Νάσος Ηλιόπουλος, απαίτησε πριν ακόμη συλληφθούν οι δράστες, να είχε λάβει το κράτος κοινωνική μέριμνα για την οικογένεια: «Έχουμε μία υπόθεση γνωστή στις αρχές εδώ και ένα μήνα (σ.σ. τόσο πολύ δηλαδή!) και μέχρι στιγμής το θύμα δεν έχει την απαραίτητη ψυχολογική υποστήριξη, οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου και του κράτους έχουν καθυστερήσει χαρακτηριστικά» (να δρούσαν δηλαδή κοινωνικά ενώ ακόμα δενόταν η υπόθεση, για να προλάβουν οι δράστες να σβήσουν όσα ίχνη μπορούσαν!). Οι άνθρωποι λένε ό,τι τους κατέβει, νομίζοντας ότι έτσι κάνουν σκληρή αντιπολίτευση. Και απορούν γιατί δεν ανεβαίνουν.
