Tου Tασου Eυαγγελίου
Ο Αλέξης Τσίπρας συμπεριφέρθηκε και στην περίπτωση του «Μακεδονικού» όπως και σε όλα τα μείζονος σημασίας θέματα για τη χώρα. Το υποτίμησε.
Υποτίμησε το τι σημαίνει αυτό το θέμα για τους Έλληνες. Υποτίμησε τις αντιδράσεις του λαού, ακόμη και μετά τα συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα που έδειξαν πως είναι σχεδόν αδύνατον να γίνει αποδεκτή μια ακόμη ήττα και μάλιστα τέτοιου επιπέδου.
Λειτούργησε με την ίδια έπαρση που έδειξε όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας τον Ιανουάριο του 2015 και δήλωνε ότι «εμείς θα χτυπάμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν».
Τα μηνύματα ήταν και είναι σαφή, επέλεξε όμως να ακολουθήσει μέχρι τέλους μια απόφαση, όχι με γνώμονα το εθνικό συμφέρον αλλά εκτιμώντας πως θα καταφέρει να προκαλέσει την πολυπόθητη για τον ίδιο και την κυβέρνησή του ρήξη στη Ν.Δ. Και να βγει κερδισμένος έστω και αν αυτό έχει προκαλέσει μια εθνική απώλεια.
Διότι έτσι αντιμετωπίζουν οι πολίτες αυτή την νέα ήττα, τη συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία τα Σκόπια αποκτούν αυτό που επιθυμούσαν, την «μακεδονική» γλώσσα και ταυτότητα αλλά κυρίως τη δημιουργία τετελεσμένων... erga omnes
Οι αντιδράσεις όμως ήταν και είναι μεγάλες, μεγαλύτερες από αυτές που ίσως υπολόγιζαν και όσοι επικρίνουν και καταγγέλλουν αυτή τη συμφωνία.
Και πλέον είναι απρόβλεπτες για τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, τον Πάνο Καμμένο και τη συγκυβέρνησή τους που παραπαίει έχοντας φτάσει τους 152 Βουλευτές ενάμιση χρόνο πριν τη λήξη της συνταγματικής της θητείας, την οποία όλα τα στελέχη τα κυβερνητικά υποστηρίζουν πως θα... εξαντλήσει.
Το απρόβλεπτο των εξελίξεων και την ανησυχία για τη σταθερότητα της κυβέρνηση επιβεβαιώνει η προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να πείσει ότι για μια ακόμη φορά «σκοτεινά κέντρα» επιχειρηματικά και μη απεργάζονται σχέδια για την πτώση της.
Το non paper που εξεδόθη χθες επιβεβαιώνει τον πανικό, την ταραχή που επικράτησε στη συγκυβέρνηση από τη δεύτερη, μέσα σε διάστημα ολίγων ημερών, απώλεια Βουλευτή, που προέρχεται από το συγκυβερνών κόμμα.
Η επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη, οι αναφορές σε δικαστικές εκκρεμότητες που εκκρεμούν, τα σενάρια συνωμοσίας, και όλα όσα αποτυπώθηκαν στο χαρτί αποτελούν την καλύτερη δυνατή επιβεβαίωση πως η αγωνία έχει ξεπεράσει τα όρια.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας βγήκε από το Λονδίνο για να εκφράσει τη βεβαιότητα πως η κυβέρνηση παραμένει σταθερή και δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει. Όμως είναι αυτός που υποτίμησε τα δεδομένα και τώρα εισπράττει τα επίχειρα αφού πλέον ηγείται μιας Κυβέρνησης 152 βουλευτών, για την οποία κανείς δεν ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει χρονικά, τι αποφάσεις μπορεί να λάβει και κυρίως κατά πόσο και μέχρι πότε θα απαριθμεί 152.
Ο Γιώργος Λαζαρίδης, ο, από χθες, ανεξάρτητος Βουλευτής φέρεται να δήλωσε στον Πάνο Καμμένο, τον οποίο πληροφορίες φέρουν να επισκέφθηκε στο σπίτι του το βράδυ της Δευτέρας, ότι δεν αντέχει την πίεση που δέχεται από τους ψηφοφόρους του και τα ίδια τα κομματικά στελέχη των ΑΝΕΛ.
Δεν μίλησε για απειλές, μίλησε για πιέσεις. Τις οποίες απέκρουσε κατά τη ψήφιση της πρότασης δυσπιστίας όμως αυτές εντάθηκαν και τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Εκλέγεται στη Θεσσαλονίκη άλλωστε όπου πλέον τα ποσοστά των δύο κομμάτων που κυβερνούν βρίσκονται στο Ναδίρ.
Είναι βέβαιο πως η συγκυβέρνηση θα επιχειρήσει να αντιδράσει. Θα επιλέξει την πόλωση όπως φάνηκε και από το non paper. Tο ζήτημα είναι ποιος και ποιοι θα την ακολουθήσουν σε αυτή την τακτική, που πλέον όλο και λιγότερο βρίσκει ευήκοα ώτα.
