Ο κυκεώνας που δημιουργείται από την υπόθεση Γεωργούλη αποτελεί ακόμη πειστήριο για τα κοινά ταυτοτικά στοιχεία ή κατά άλλους το πανομοιότυπο πολιτικό γονιδίωμα του ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα.
Λόγω και έργω ο κ. Ανδρουλάκης πασχίζει για την προστασία αυτής της σχέσης που καμουφλάρεται με τον μανδύα της σύγκρουσης. Ο ανομολόγητος στόχος και ο μύχιος πολιτικός πόθος, άλλωστε, είναι να ολοκληρωθεί η εκκόλαψη του πολιτικού ανοσιουργήματος, το οποίο από τους εμπνευστές και τους υποστηρικτές του έχει βαφτιστεί προοδευτική διακυβέρνηση.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης παρά τα επικοινωνιακά φληναφήματα και τα πολιτικά πυροτεχνήματα που επιστρατεύει ως αντιπερισπασμούς δεν καταφέρνει τίποτε άλλο παρά να αναδείξει ότι η ηγεσία του μεταλλάσσει το πολιτικό γονιδίωμα του ΠΑΣΟΚ σε κλώνο του ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Αυτά τα κοινά ταυτοτικά στοιχεία περιφρουρεί ο κ. Ανδρουλάκης με τον «φερετζέ» της διμέτωπης επίθεσης στον πρωθυπουργό και στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Δις ο κ. Ανδρουλάκης σαλαμοποίησε την πολιτική πρακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη με εκείνη την οποία μετέρχεται ο Αλέξης Τσίπρας. Στοίχισε στην ίδια γραμμή τον πρωθυπουργό με τον αυριανό του συνεταίρο, ως υπόλογους για τις «ψηφιακές συμμορίες», τους «κουκουλοφόρους του διαδικτύου» που στοχοποιούν προσωπικότητες και ανθρώπους.
«Ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσίπρας είναι απολύτως υπεύθυνοι για τη λειτουργία ενός ψηφιακού παρακράτους, «κουκουλοφόρων», ψηφιακών συμμοριών, που στοχοποιούν προσωπικότητες ανθρώπων, που είτε θεωρούν ότι μπαίνουν εμπόδιο στα σχέδιά τους είτε για άλλους δικούς τους λόγους».
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επέλεξε τη γενίκευση αντί για την εξειδίκευση που θα έδινε νομιμοποιητική βάση στην καταγγελία του για το ψηφιακό παρακράτος. Η αντιγραφή της μεθοδολογίας του Αλέξη Τσίπρα θα μπορούσε να θεωρηθεί και παράσημο για τον ίδιο, όμως ο κ. Ανδρουλάκης οφείλει να αποδείξει τη γαλάζια απόχρωση σε αυτήν την ανηθικότητα.
Μετά το παραπέτασμα καπνού και τις άσφαιρες επιθέσεις των πρώτων ωρών εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, όταν βγήκε ο ίδιος μπροστά δεν τόλμησε να υποδείξει ότι υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στοχοποίησε τη γυναίκα που κατήγγειλε τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γεωργούλη για βιασμό και ξυλοδαρμό. Όπως επίσης ότι ακόμη μια συμμετέχουσα στα ψηφοδέλτια της αξιωματικής αντιπολίτευσης έβλεπε «στημένο γεγονός».
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όφειλε να μιλήσει με αποδείξεις και ονόματα αντί να αοριστολογήσει αποσκοπώντας στο πολιτικό τσουβάλιασμα δυο εκ διαμέτρου αντίθετων πολιτικών στάσεων. Από τη μια υπάρχει η υποκριτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ, των δυο μέτρων και των δυο σταθμών. Ενός κόμματος το οποίο για άλλες υποθέσεις στο παρελθόν που δεν έτεμναν το ηθικό του πλεονέκτημα, ζητούσε ακαριαίες αντιδράσεις ακόμη και για τις φήμες, σταυρώνοντας υπουργούς της κυβέρνησης. Ο Νίκος Ανδρουλάκης εξομοίωσε την αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας για τους κουκουλοφόρους με την αντίστοιχη του ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα που εκμεταλλεύτηκε την καταδίκη προσώπων που δεν διέθεταν την παραμικρή πολιτική σύνδεση με τη Νέα Δημοκρατία, για να ταυτίσει ανηλεώς, μέσα από τη δράση του «στρατού» των ψηφιακών «κουκουλοφόρων», μια ολόκληρη παράταξη με βιαστές και παιδοβιαστές.
Κανένας δεν αντιλήφθηκε το πολιτικό νόημα όσων εκστόμισε ο Νίκος Ανδρουλάκης αλλά έγινε σίγουρα κατανοητή η πολιτική στόχευση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Όπως επίσης και η πολιτική «μυωπία» με την οποία ο κ. Ανδρουλάκης προσπέρασε ότι η Νέα Δημοκρατία, η κυβέρνηση και πρώτος ο πρωθυπουργός με τους κουκουλοφόρους σε όλα τα μέτωπα, μεταφορικά και κυριολεκτικά, είχε και θα εξακολουθεί να έχει ανοιχτό μέτωπο. Επιπλέον ότι σε όλη τη διάρκεια αυτής της τετραετίας επέδειξε απολύτως θεσμική συμπεριφορά σε ό,τι αφορά στην υποστήριξη ζητημάτων που οι πολίτες ένιωθαν ότι θίγονται θεμελιώδη δικαιώματά τους. Μιλάμε με πολιτικές. Ασχολούμαστε με τα ζητήματα που αφορούν την κοινωνία. Και τέτοιες είναι οι σχέσεις του πολίτη με το κράτος.
Από την άλλη ο κ. Ανδρουλάκης με αυτήν την τακτική ξεγλιστράει πολιτικά από ακόμη μια προσωπική οφειλή. Των εξηγήσεων για την αδυναμία του να έχει εικόνα για την κατάσταση που είχε περιέλθει η δική του, στενή συνεργάτιδα, ενώ την ίδια στιγμή αξίωνε να γνωρίζουν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Δημήτρης Παπαδημούλης. Αλλά ίσως αυτές να είναι ωδίνες της προοδευτικής διακυβέρνησης ή κατά άλλους η προσπάθεια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να ισχυροποιήσει τη θέση του στο τραπέζι των μετεκλογικών διαπραγματεύσεων.
