Ένας άτυπος ακήρυχτος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη στον ΣΥΡΙΖΑ με την άρση των περιοριστικών μέτρων να οδηγεί και σε άρση της «εκεχειρίας» που είχε προκαλέσει η καραντίνα του κορονοιού. Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών που είχε ξεκινήσει μετά την βαριά εκλογική ήττα του Ιουλίου και ανέμενε το συνέδριο (που αναβλήθηκε) επανέρχεται στο προσκήνιο και τα στρατόπεδα λαμβάνουν θέση με τον Σκουρλέτη να μιλά για «νεοαυριανισμό» και τον εκδότη Κώστα Βαξεβάνη, φίλα προσκείμενο σε στελέχη οπως ο Ν. Παππάς και ο Π. Πολάκης, να καταγγέλλει οργανωμένο σχέδιο και να «απειλεί» με απαντήσεις «όταν έρθει η ώρα»
Στον ΣΥΡΙΖΑ τα εσωκομματικά προβλήματα έχουν ξεκινήσει αμέσως μετά τις ευρωεκλογές και εντάθηκαν μετά την ήττα στις εθνικές. Μια ήττα που ίσως κάποιοι να μην ανέμεναν τουλάχιστον ως προς τη διαφορά που ανεδείχθη έχοντας το μυαλό τους σε μια «δεξιά» παρένθεση. Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε αποφασίστηκε και η διενέργεια συνεδρίου. Για την αναζήτηση της στροφής προς τη σοσιαλδημοκρατία ή καλύτερα για την αναζήτηση του τρόπου με τον οποίο οι δανεικές ψήφοι του ΠΑΣΟΚ θα μετουσιωθούν σε ψήφους έστω και «φίλων» της σημερινής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Από τις 27 Μαίου πρόσωπα συνδεδεμένα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Ν. Παππάς, ο Π. Πολάκης ακόμη και ο Δ. Τζανακόπουλος άρχισαν τις επιθέσεις στον Π. Σκουρλέτη αλλά και στον Ευ. Τσακαλώτο για το οικονομικό του πρόγραμμα την περίοδο της διακυβέρνησης. Μέσω αρθρογραφίας ο Γιώργος Λακόπουλος, εκφραστής κατά πολλούς του ΑΛ. Τσίπρα άρχισε να «πυροβολεί» προς την πλευρά του γραμματέα της ΚΕ με την μπάλα να παίρνει και άλλους, όπως τον πρώην πρόεδρο της Βουλής Ν. Βούτση. Έντονη ήταν και η κριτική από τον Κώστα Βαξεβάνη. Και αυτά μόλις τον Αύγουστο του 2019.
Το θέμα άρχισε να λαμβάνει διαστάσεις τον Ιανουάριο του 2020, αφού ο Αλέξης Τσίπρας μετέφερε το συνέδριο για μετά το φετινό Πάσχα. Οι 53+ και μεμονωμένα στελέχη, φίλα προσκείμενα όμως στο «ιδεώδες» του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστερής του περιχαράκωσης βρέθηκαν απέναντι στους λεγόμενους προεδρικούς κάτι που διεφάνη και στη εκδήλωση που έκανε η αξιωματική αντιπολίτευση στο Ταε Κβο Ντό τον Φεβρουάριο,.
Ήταν η περίοδος που η αρθρογραφία των φιλικών στον ΣΥΡΙΖΑ Μέσων έκανε λόγο για το τέλος του Σκουρλέτη αφήνοντας αιχμές για στελέχη που εκφράζουν την «παλαιά φρουρά».
Το χτύπημα της πανδημίας έβαλε τις κόντρες στην άκρη. Αλλά δεν κράτησε πολύ. Το έναυσμα δόθηκε από τον Θανάση Καρτερό, διευθυντή γραφείου Τύπου επί πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος αφού «κατακεραύνωσε» τον Σωτήρη Τσίοδρα και όσους εντός του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίσθηκαν να τον στηρίζουν χαρακτήρισε ως «αμνούς» όσους δεν ασκούν σκληρή αντιπολίτευση.
Από εκεί και πέρα ο «ακήρυχτος πόλεμος» εντός ΣΥΡΙΖΑ αναβίωσε. Η ευκαιρία δόθηκε με την υπόθεση της ερώτησης βουλευτών του κόμματος για την διαφήμιση και την εφημερίδα documento, την οποία αρνήθηκαν να υπογράψουν οι Πάνος Σκουρλέτης, Νίκος Βούτσης, Ευκλείδης Τσακαλώτος και Ανδρέα Ξανθός αντιμετωπίζοντας την οργή συντρόφων και αναλυτών.
Για να φτάσει η ημέρα που ο γραμματέας της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για «νεοαυριανισμό» αναφορικά με τον Κώστα Βαξεβάνη και την εφημερίδα documento και τον δεύτερο να σχολιάζει πως θα απαντήσει την ώρα που πρέπει. Πάντως και μόνο η ταύτιση με τον αυριανισμό δείχνει την τάση που επικρατεί σε μερίδα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ δε περισσότερο όταν είναι γνωστή η θέση του αείμνηστου Λεωνίδα Κύρκου, για τον τρόπο που η εν λόγω εφημερίδα επιχειρούσε, εκπροσωπώντας τμήμα του ΠΑΣΟΚ, να χτυπήσει όσους εσωκομματικά αντιδρούσαν την περίοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στην πόλωση. Αρκεί να σημειωθεί πως υπάρχει πλέον και λήμμα «αυριανισμός»
Σε κάθε περίπτωση, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να συγκροτήσει πολιτικό λόγο και να καταρτίσει μια στρατηγική αντιπολιτευτική με αξιοπιστία, τα μαχαίρια έχουν βγει εκ νέου εσωκομματικά. Αρθρογράφοι όπως ο Θ. Καρτερός εκπροσωπούν στρατόπεδα που θέλουν την πόλωση, το σκληρό ροκ και τη σκανδαλολογία. Ενδεικτικά άλλωστε και τα δημοσιεύματα του documento που εκδίδει ο Κ. Βαξεβάνης.
Ο διαχωρισμός των στρατοπέδων στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ορατός. όπως και το γεγονός πως ο Αλέξης Τσίπρας μετά την στροφή στη σοσιαλδημοκρατία ξαναγυρίζει στην πόλωση, την σκανδαλολογία και το σκληρό ροκ που ευαγγελίζονται στελέχη όπως ο Ν. Παππας, ο Π. Πολάκης και άλλα εντός και εκτός Βουλής.
Ο πόλεμος θα διαρκέσει μέχρι το συνέδριο. Όταν γίνει. Εκεί θα υπάρξει το τελικό ξεκαθάρισμα. Ο ΑΛ. Τσίπρας ευελπιστεί να καθυστερήσει. Είτε να γίνει μετά από πρόωρες εκλογές, τις οποίες απεύχεται διότι μια νέα ήττα θα τον πλήξει ανεπανόρθωτα παρά το νεαρό της ηλικίας, είτε διότι θα έχει τη δυνατότητα που θα φυσήξει ο άνεμος στην οικονομία και την κοινωνία μετά τον Σεπτέμβριο.
Τα επεισόδια αναμένεται να είναι πολλά. ΟΙ υψηλοί τόνοι κατά της κυβέρνησης αδυνατούν να κρύψουν τα εσωκομματικά προβλήματα. Πολύ δε περισσότερο όταν δεν υπάρχει πολιτική και προγραμματικός λόγος που να συνδέσει τις αντιμαχόμενες ομάδες.
