Ήταν 17 Δεκεμβρίου του 2019, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης πραγματοποιούσε ένα ταξίδι αστραπή στη Φρανκφούρτη. Ήταν ήδη ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου για περίπου έξι μήνες και ο σκοπός εκείνου του ταξιδιού ήταν για να παραβρεθεί στο αποχαιρετιστήριο δείπνο προς τιμήν του απερχόμενου τότε μέλους του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μπενουά Κερέ.
Το συγκεκριμένο γεγονός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί απλώς μία «κοινωνική υποχρέωση» , όμως οι μετέπειτα εξελίξεις αποδεικνύουν ότι στην πολιτική όλα έχουν τη χρησιμότητα τους. Όπως μαθαίνει το liberal.gr σε εκείνο το δείπνο υπήρξε μία πολύ καλή ανταλλαγή απόψεων μεταξύ του κ.Μητσοτάκη και του Μάριο Ντράγκι, που μόλις είχε εγκαταλείψει την προεδρία της ΕΚΤ.
Όπως φαίνεται και στην φωτογραφία οι δύο άντρες είχαν κάτσει στο ίδιο τραπέζι και είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για πολύ ώρα , ενώ ανάμεσα τους βρισκόταν η Κριστίν Λαγκάρντ , διάδοχος του κ.Ντράγκι. Εκείνη την βραδιά λοιπόν μπήκαν τα θεμέλια, όπως επισημαίνει καλά πληροφορημένη πηγή, για μία ειλικρινή και ουσιαστική σχέση μεταξύ του κ.Μητσοτάκη και του σημερινού πρωθυπουργού της Ιταλίας.
Μία σχέση στην οποία επενδύει το Μέγαρο Μαξίμου κυρίως σε ότι έχει να κάνει στις μελλοντικές συνεδριάσεις του ευρωπαϊκού συμβουλίου. Στο πλαίσιο αυτό μόνο τυχαίες δεν είναι οι αναφορές του κ.Μητσοτάκη για τον Μάριο Ντράγκι στην συνέντευξη που παραχώρησε στο Blοomberg. «.... Τυγχάνει να τον γνωρίζω προσωπικά, διότι τον συνάντησα κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης. Πιστεύω ότι κομίζει τεράστια αξιοπιστία. Θα φέρει τεράστια αξιοπιστία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Και πιστεύω ξεκάθαρα ότι υπάρχει κοινή ατζέντα (με την Ελλάδα), μια μεταρρυθμιστική ατζέντα, την οποία είμαι βέβαιος ότι θα υλοποιήσει από την πλευρά του για την Ιταλία. Υπάρχουν κάποια κοινά σημεία με την Ελλάδα: Ο πράσινος μετασχηματισμός, η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, συνέργειες όσον αφορά τον τομέα της ενέργειας γενικότερα».
Με τις αναφορές αυτές είναι ξεκάθαρο ότι στο προσεχές διάστημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιδιώξει την ενίσχυση του ελληνοϊταλικού άξονα στη βάση μίας συμμαχίας κεντρώων μεταρρυθμιστών , μιας συμμαχίας που μπορεί να λειτουργήσει ως αντίβαρο στον λαϊκισμό που βρίσκει απήχηση σε πολλές χώρες της Ευρώπης και προκαλεί σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων των 27 στις Βρυξέλλες.
Είναι γνωστό άλλωστε το πόσο κομβικό ρόλο είχε ο κ.Ντράγκι κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης, κάτι που τον καθιστά ακόμα πιο σημαντικό «παίχτη» σε σχέση με τα ελληνικά συμφέροντα.
