Ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και οι εκπρόσωποί του μιλούν χωρίς αιδώ για τον ΟΣΕ και το δήθεν έργο τους στον οργανισμό. Το επικοινωνιακό καμουφλάζ των χαμηλών τόνων του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι η μια όψη της πολεμικής της Κουμουνδούρου.
Στην άλλη πλευρά δίνουν ρέστα τα κομματικά εξαπτέρυγα, οι μισθοφόροι και τα τρολ του διαδικτύου που αποδεικνύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «παίζει» τα πολιτικά του «ρέστα», για να υποβαθμιστεί η εθνική τραγωδία σε «λεκέ» της κομματικής αποτυχίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ο διττός στόχος είναι ξεκάθαρος: να υποβαθμιστεί η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης που προσκρούει ευθέως με το πολιτικό υπόδειγμα Τσίπρα και της διακυβέρνησης του, αλλά και να αποκρυβεί η μεγάλη εικόνα που αφορά στον «ομφάλιο λώρο» του βαθέως κράτους ο οποίος εάν δεν κοπεί θα «κυοφορεί» διαρκώς νέα «τραύματα» και νέα θύματα. Ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ, δεν αρθρώνουν λέξη για αυτήν την πτυχή, εξαντλώντας εντέχνως το θεσμικό καθήκον τους, σε αφηγήματα αντιπερισπασμού από το μερίδιο της ευθύνης που αναλογεί στις αβελτηρίες που δημιουργήθηκαν ή επιδεινώθηκαν από τις ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ και της δήθεν προοδευτικής συμμαχίας στην εξουσία.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι λαλίστατος για τους «πύργους ελέγχου» και για την τεχνολογία που ο ίδιος και οι εντεταλμένοι του «τύφλωσαν» και εξουδετέρωσαν, αλλά ψελλίζει την παραμικρή κουβέντα για το μείζον που αφορά στις τομές που απαιτούνται στη νοοτροπία, στη λειτουργία του κράτους.
Υπό αυτό το πρίσμα δεν μπορούν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του να αποτελέσουν μέρος της λύσης του προβλήματος αλλά της διαιώνισής του. Τρανή απόδειξη η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια σειρά από παρεμβάσεις που χτυπούν τη ρίζα του κακού.
Σε 12 νόμους που αυξάνουν τη λογοδοσία, που αναβαθμίζουν τον εσωτερικό έλεγχο κατά της διαφθοράς και αυστηροποιούν το πλαίσιο των πειθαρχικών κυρώσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε τη θλιβερή εξαίρεση. Μπήκαν στο παλμαρέ της καταψήφισης από μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης την ώρα που για πρώτη φορά το ελληνικό δημόσιο μέσα από το νέο πλαίσιο, αποβάλλει από τις τάξεις του 70 υπαλλήλους. Κατά το ίδιο διάστημα τέθηκαν εκτός υπηρεσίας περίπου 40 δικαστές καθώς σύμφωνα με το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν εκτελούσαν σωστά τα καθήκοντά τους.
Για τον Αλέξη Τσίπρα, βέβαια, η δικαιοσύνη οφείλει να επιτελεί άλλον ρόλο και οι «δικαστάς υπάρχουν ακόμη εις τας Αθήναις», όταν οι αποφάσεις τους εξυπηρετούν τις κομματικές σκοπιμότητες του ΣΥΡΙΖΑ. Η Θέμιδα κρίνεται λιποβαρής όταν αποδεικνύει ότι τα εναέρια μέσα δεν πετούν για να σωθούν ανθρώπινες ζωές, ούτε όταν τεκμηριώνει το έγκλημα να μην εκκενωθούν περιοχές ή όταν αποκαλύπτει τις απειλές σε βάρος των εμπειρογνωμόνων που ξεσκεπάζουν την ανύπαρκτη λειτουργία της Πολιτικής Προστασίας.
Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Πρόεδρος του, έχουν το ακαταλόγιστο που τους εξασφαλίζει το ηθικό πλεονέκτημα της άσπιλης αριστεράς. Της αριστεράς που επιτιμά τους πυρόπληκτους που αξιώνουν βοήθημα για να ορθοποδήσουν γιατί εάν η πολιτεία θα τους το χορηγούσε «θα το σπατάλαγαν».
