Τους έμεινε η ελπίδα

Τους έμεινε η ελπίδα

Του Γιάννη Σιδέρη

Μεσίστιες και οι σημαίες της ελπίδας στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο απελπιστική θα μπορούσε να τροφοδοτήσει επιθεωρησιακά σκετς, ή να εμπνεύσει τη λαϊκή θυμοσοφία.

Ο πρωθυπουργός διεφάνη ξέπνοος χθες, σε επίπεδο διαβουλεύσεων, δηλώνοντας «λύση να είναι και όποτε είναι να έρθει», και ένας ανώνυμος σχολιαστής του ίντερνετ του απάντησε σκωπτικά με στίχους του... Ουράνη «αν είναι να΄ ρθει, θε να ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει»!

Από τις 22 Μαΐου που θα φορούσε γραβάτα, μετετέθησαν οι ελπίδες στις 15 Ιουνίου, και τώρα «όποτε είναι να έρθει»!

Από την πλευρά του ο Ευ. Τσακαλώτος, έχοντας επίγνωση του απροσπέλαστου των ηχηρών στόχων, με τις δηλώσεις του δείχνει και αυτός ότι η ελληνική πλευρά έχει καταθέσει τα όπλα, στερούμενη άλλων πολεμοφοδίων. Επαφίεται ολοκληρωτικά στις διαθέσεις των δανειστών, λέγοντας «δεν υπάρχει λόγος να δημιουργούν ένα πρόγραμμα αν δεν έχουν στόχο να βγούμε από το πρόγραμμα», ενώ ανακάλυψε ότι ο Σόϊμπλε εργάζεται για λύση γιατί δεν θέλει να χρεοκοπήσει η Ελλάδα.

Σαφές από παλιά. Ποτέ δεν ήθελε να χρεοκοπήσει η χώρα. Να τη διώξει με «προικιά» 50 δισ. ήθελε, για να μην έχει ένα χαλασμένο γρανάζι  στον μηχανισμό της Ε.Ε.

Τι μέλλει  γενέσθαι; Ό,τι και… πέρυσι. Ο πρωθυπουργός, παράλληλα με τον υπουργό Οικονομικών, ξεκινούν εκ νέου τις πολιτικές επαφές (αυτό το «ξεκίνημα» νέων επαφών έχει ανακαλύψει το νόμο του αεικίνητου).

Ο κ. Τσίπρας θα έχει τηλεφωνικές επαφές με την κ. Μέρκελ, τον κ. Μακρόν, και όποιον άλλον ευαρεστηθεί να τον ακούσει, σε μια προσπάθεια επίκλησης για λύση. Είναι δεδομένο ότι οι υπερήφανες διαβεβαιώσεις, για το χρέος, για τα αντίμετρα, για τα ούτε ένα ευρώ μέτρα, έχουν δώσει τη θέση τους σε τηλεφωνήματα παρακλητικού χαρακτήρα.

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να ομνύει στο «μέτωπο του Νότου», το οποίο πλέον περιλαμβάνει μόνο τη Γαλλία και την ευμενή διάθεση του νέου Γάλλου Προέδρου κ. Μακρόν. Οι υπόλοιπου ηγέτες του Νότου, είναι αδύναμοι να επηρεάσουν τις αποφάσεις, παρά τα μηνύματα που έστειλαν από τη Λισαβόνα, και τα οποία επεδείκνυε η ελληνική πλευρά σαν το νέο μέτωπο, που θα ύψωνε  το ανάστημά του μπροστά στην αδιαλλαξία της Γερμανίας, και δη του Σόιμπλε, που τότε δεν εργαζόταν για λύση!

Πέραν της 15ης Ιουνίου, ακατάβλητη στις ελπίδες της η κυβέρνηση, προσδοκά όπως είπε ο Νίκος Παππάς λύση στη σύνοδο κορυφής της 22ας Ιουνίου. Βέβαια η σύνοδος κορυφής δεν είναι το κατάλληλο όργανο να επιλύσει τέτοια προβλήματα. Στις αρχές Απριλίου ο πρωθυπουργός είχε ζητήσει σύνοδο κορυφής εάν δεν υπήρχε λύση στο Eurogroup του Απριλίου. Το είχε δηλώσει ενώπιον του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, «σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπάρξει θετική εξέλιξη πριν το Πάσχα ακόμα και αν χρειαστεί να φτάσουμε σε έκτακτη σύνοδο των ηγετών των κρατών μελών της ΕΕ». Θυμίζουμε ήταν τότε που είχε δηλώσει επιτιμητικά - και ο Πολωνός τον κοιτούσε απορημένος - «εδώ δεν παίζουμε τις κουμπάρες».

Τελικά και οι ηγέτες της Ε.Ε. δεν έπαιζαν τις κουμπάρες (αφού πέρα από «στεγνοί τοκογλύφοι» σέβονται τα πρωτόκολλα και τις θεσμικές διαδικασίες των οργάνων στα οποία μετέχουν), με αποτέλεσμα την ίδια μέρα, λίγες ώρες μετά, προσερχόμενος σε δείπνο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), ο κ. Τσίπρας να δηλώσει «δεν νομίζω» πως θα πάμε σε σύνοδο κορυφής – του είχαν έρθει στο ενδιάμεσο τα αρνητικά μαντάτα.

Το μόνο θετικό είναι ότι  θα μας δώσουν τη δόση των 7,4 δισ., επειδή οι ίδιοι θέλουν για δική τους ασφάλεια να αποφευχθεί πιστωτικό γεγονός. Πέραν αυτού, δε διαφαίνονται θετικές διέξοδοι, ούτε καν στην πολυθρύλητη Ποσοτική Χαλάρωση, αφού ο Μάριο Ντράγκι το ξέκοψε λέγοντας ότι η ΕΚΤ πρέπει να έχει στα χέρια της την πλήρη συμφωνία για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και στη συνέχεια μέτρα για το χρέος, προκειμένου να μπορέσει να εξετάσει την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE. Οπότε αποχαιρέτα την ποσοτική χαλάρωση που χάνεις.

Μπορεί ο λαός να έχει κουραστεί, οι κυβερνητικοί όμως απτόητοι είναι εδραιωμένοι στην εξουσία. Μόνο που υπάρχει πλέον ένας νέος παράγοντας: Ως τώρα τους χρειάζονταν οι δανειστές για να περάσουν τα δύσκολα μέτρα, χωρίς ο κόσμος να αντιδρά και να είναι στις πλατείες, όπως είπε στην πρόσφατη συνέντευξή του  ο πρωθυπουργός. Τώρα πλέον η χρησιμότητά τους  έχει μειωθεί. Αν μας βρει το καλοκαίρι μόνο με τη δόση, η θέση της κυβέρνησης ασθενεί, και ενδεχομένως να  λάβουν άλλο ρυθμό και προσανατολισμό οι εξελίξεις.

(φωτογραφία: SOOC)