Η παράδοξη εκλογική αναμέτρηση που ξεκίνησε με την κάλπη της απλής αναλογικής την 21η Μαΐου και ολοκληρώνεται σήμερα, δεν έχει το πολιτικό σασπένς που θα την όριζε κάποτε ως κρίσιμη. Όμως επί της ουσίας εισήγαγε την Ελλάδα σε μια εντελώς πρωτόγνωρη πολιτική περίοδο και ως εκ τούτου απολύτως ιστορική.
Οι ψηφοφόροι προσέρχονται σήμερα για να ψηφίσουν, έχοντας απαντήσει προκαταβολικά καθαρά στα δυο βασικά ερωτήματα κάθε εκλογικής αναμέτρησης. Τι είδους κυβέρνηση και ποιος πρωθυπουργός. Μένει να επιβεβαιώσουν εντός της ημέρας το εύρος της πρωθυπουργικής ισχύος του Κυριάκου Μητσοτάκη, το μέγεθος της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης της ΝΔ και τον επιμερισμό της δύναμης στα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ένα αποτέλεσμα αντίστοιχο της 21ης Μαΐου οδηγεί σε μια ισχυρή κυβέρνηση με εντολή να διατηρήσει τη σταθερότητα και ταυτόχρονα να δρομολογήσει δομικές, τολμηρές και ευφυείς μεταρρυθμίσεις που θα διαχειρίζονται τις ανάγκες του σήμερα διαμορφώνοντας το αύριο της χώρας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποδειχθεί ένας ικανότατος recruiter που μπορεί να συνθέσει φιλοδοξίες, ικανότητες αλλά και ελαττώματα φτιάχνοντας μια αποτελεσματική κυβέρνηση που υποχρεώνεται να δουλέψει ως ομάδα και όχι ως μεμονωμένες πριμαντόνες της πολιτικής ή της τεχνοκρατίας. Οι νέοι μπλε φάκελοι που θα περιμένουν τους υπουργούς είναι έτοιμοι, τα excel ελέγχου επίσης, τα πρώτα νομοσχέδια που θα υλοποιούν, προγραμματικές δεσμεύσεις είναι έτοιμα και αναμένεται να κατατεθούν μέσα στο καλοκαίρι ως εχέγγυα αξιοπιστίας για τη νέα τετραετία.
Όπως ακριβώς είχε πράξει τον Ιούλιο του 2019 αναλαμβάνοντας για πρώτη φορά τη διακυβέρνηση της χώρας. Τους σκελετούς στις ντουλάπες της χώρας τους ξέρουν. Ευθύνη τους είναι να τελειώσουν με τους περισσότερους. Η αναθέσμιση της χώρας μέσω και της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος είναι επίσης υψίστης προτεραιότητας. Προϋποθέτει όμως έναν συγκροτημένο σχεδιασμό και μια αυτόνομη πολιτική και κοινωνική διαδικασία, που θα καθιστά τη μέγιστη συναίνεση, μονόδρομο.
O ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη πλευρά παραμένοντας στα θρανία της αντιπολίτευσης θα έχει μια ύστατη ευκαιρία. Με ειλικρινή και σκληρή αυτοκριτική, κόπο και χρόνο να καταφέρει να συνδέσει το λόγο, το πρόγραμμά του, τα στελέχη του με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Να απαρνηθεί τη μονοδιάστατη και μανιχαϊστική πρόσληψη της κοινωνίας και της πολιτικής. Να εκφράσει το «αύριο» αφήνοντας στο παρελθόν το «χθες» και την εχθροπάθεια που υποδαυλίζει την κοινωνική διαίρεση στη βάση ιδεολογικών και πολιτικών «κόκκινων γραμμών» που έχουν σβήσει από τις σαρωτικές αλλαγές στα μοντέλα εργασίας και ζωής των ανθρώπων.
Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την προεδρία Τσίπρα, την ηγετική ομάδα του και τη δημογεροντία της ξεπερασμένης αριστεράς; Παντελώς απίθανο καθώς ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ στο κατώφλι των 50 χρόνων του, δε διαθέτει την αναγκαία σκευή ώστε να φτιάξει μια ευρωπαϊκή και φερέγγυα αξιωματική αντιπολίτευση. Στην Κουμουνδούρου ήδη ετοιμάζουν το επόμενο μεγάλο λάθος. Υφαίνουν το αφήγημα ότι η νέα κυβέρνηση έχει πραγματικό ορίζοντα 12 μηνών και μια μεγάλη ανατροπή πρέπει να προετοιμαστεί έως τις κάλπες των ευρωεκλογών.
Η σημερινή κάλπη εν πολλοίς θα υποδείξει και στο ΠΑΣΟΚ την πορεία του. Περαιτέρω συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ κίνδυνο και ευκαιρία.
Κίνδυνο εάν θεωρήσει ότι δεν απαιτείται να κάνει τίποτα παρά να περιμένει το χρόνο, την ταχύτερη κυβερνητική φθορά της ΝΔ και τη διαλυτική φαγωμάρα στο ΣΥΡΙΖΑ. Ευκαιρία εάν εγκαταλείψει τα προσωπικά και πολιτικά σύνδρομα και συνομιλήσει με το κοινό του πολιτικού κέντρου στο οποίο, ο Κ. Μητσοτάκης κυριαρχεί.
Η ιστορικότητα των σημερινών εκλογών θα κριθεί και από τον βαθμό στον οποίο θα ηττηθούν τα κόμματα του «νέου κατεστημένου». Του αριστερού και δεξιού αντισυστημισμού, των πολέμιων της δυτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας, του ανορθολογισμού, των συνομωσιών αλλά και των μορφωμάτων που εγκυμονούν ακόμη και εθνικούς κινδύνους.
