Πριν από ένα μήνα είχε απεργία η ΑΔΕΔΥ για το νομοσχέδιο του ασφαλιστικού στον ιδιωτικό τομέα- τα έχουμε πει αυτά. Λοιπόν, στη δύναμή της ανήκουν και τα σωματεία υπαλλήλων υπουργείων. Εν προκειμένω, του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Έπρεπε κατά τη λογική της ΑΔΕΔΥ να κλείσουν, ανάμεσα σε άλλα, και τα αρχαιολογικά μουσεία της χώρας, όπως και οι αρχαιολογικοί χώροι. Έτσι συμβαίνει όταν κηρύσσουν απεργία οι Συνομοσπονδίες, θα πείτε. Μάλιστα. Και συμβαίνει οι απεργοί να ζητούν να πληρωθούν; Και αν ζητούν πρέπει;
Σε επαρχιακό μουσείο και αρχαιολογικός χώρος, εν προκειμένω, η αρχιφύλακας ρωτά ποιοι δεν θα απεργήσουν. Δύο εκ των 10 μονίμων, απαντούν θετικά. Υπάρχουν και 14 έκτακτοι, οι 13 πιστοποιημένοι από ΙΕΚ και ο 14ος με εμπειρία, επίσης.
Η αρχιφύλακας αποφάσισε πως είναι αρκετοί ώστε να προσφέρουν υπηρεσίες φύλαξης στο Μουσείο και να μην υπάρχει κίνδυνος. Τα συστήματα ασφαλείας λειτούργησαν κανονικά και νόμιμα και η ίδια ήταν διαρκώς παρούσα και κατά τις δύο βάρδιες.
Όμως ένα μουσείο που δεν κλείνει επειδή αρκετοί φύλακες δεν απεργούν, δεν αρέσει στις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Διότι, σύμφωνα με καταγγελία που εξέδωσαν, μονάχα δύο μόνιμοι φύλακες εργάστηκαν «ως προσωπικό ασφαλείας, το οποίο όπως είναι γνωστό κατά τη διάρκεια απεργίας δε μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες φύλαξης σε λειτουργία.»
Ώστε λοιπόν, μόνιμος φύλακας δεν μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες φύλαξης σε λειτουργία κατά τη διάρκεια της απεργίας! Αυτό ορίζεται (από ποιον;) και αυτό επομένως ισχύει. Αν φερ’ ειπείν σε ένα μουσείο ή χώρο αποφασίσει να μην απεργήσει κανείς, δεν θα ανοίξουν, σύμφωνα με τα παραπάνω.
Τοπικό σωματείο εργαζομένων καταγγέλλει την αρχιφύλακα, και την καρφώνει και στο ειδικό κλαδικό της σωματείο, διότι, λένε, με τους 2 μονίμους δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Και με τους υπόλοιπους 14 έκτακτους που δεν απήργησαν; Α, ούτε με αυτούς γίνεται (από πού και ως πού αυτό;) Επίσης, δεν γίνεται, λέει η καταγγελία, να λειτουργεί απογευματινή βάρδια με κανένα μόνιμο φύλακα (και η αρχιφύλακας, που ανήκει στους μονίμους; Δεν… πιάνεται).
Φτάσαμε τώρα στο προκείμενο. Η αρχιφύλακας ερωτάται από το τοπικό σωματείο: «είναι ηθικό να μηδενίζει και να απαξιώνει την καθολική συμμετοχή των εργαζομένων σε απεργιακή κινητοποίηση που αφορούσε τα εργασιακά τους δικαιώματα;» Επιτέλους καταλάβαμε…
Επίσης, υπογραμμίζεται: «Κάποιοι συνάδελφοι αρχιφύλακες δεν μπορούν να λειτουργούν τους χώρους με ιδιοκτησιακό καθεστώς, αλλά με το πνεύμα της χρηστής διαχείρισης και λειτουργίας αυτών προς όφελος της υπηρεσίας, αλλά και των εργαζομένων»… Καταλάβαμε ξανά!
Σημειωτέον πως η έφορος αρχαιοτήτων, και προϊσταμένη όλων, δεν παρενέβη στη λειτουργία του μουσείου εκείνη την ημέρα. Δεν εξέφρασε αντίρρηση. Ψιλά γράμματα για κάποιους συνδικαλιστές.
Έχει και συνέχεια όμως. Όχι μονάχα καλούν την αρχιφύλακα «έστω και τώρα, να αποκηρύξει την στάση που τήρησε και βέβαια να μην το επαναλάβει» (να και οι δηλώσεις νομιμοφροσύνης) αλλά υπάρχει και σοβαρό παρασκήνιο.
Όπως καταγγέλλει στέλεχος της συνδικαλιστικής ηγεσίας του ΥΠΠΟΑ, πριν από την απεργία, αρχίζουν και πέφτουν τηλέφωνα και ζητούν από την αρχιφύλακα να μην υπάρξουν περικοπές σε μισθούς. Συνδικαλιστές αναλαμβάνουν να «διευθετήσουν» το θέμα και όταν δεν το επιτυγχάνουν, την προειδοποιούν να μην διανοηθεί να κόψει τίποτα γιατί θα την καταγγείλουν.
Αφού ενημερώθηκε για το γεγονός, το συγκεκριμένο στέλεχος επικοινώνησε με αυτούς που προειδοποιούσαν και λαμβάνει την απάντηση ότι αν δεν κοπούν κάποια εξαιρέσιμα «όλα καλά και όλα ωραία. Δηλαδή κάνανε απεργία αλλά μην χάσουν και ευρώ όπως όλοι οι υπόλοιποι που έκαναν απεργία.»
Επίμετρο: όταν εργάζονται 14 εποχικοί, οι μόνιμοι μπορούν να παίρνουν άδειες και δεν κινδυνεύει η ασφάλεια μουσείου ή χώρου. Αν όμως πρόκειται για απεργία, τότε όλα αλλάζουν.
Τα ονόματα χώρων και εργαζομένων, είναι στη διάθεση του Liberal.gr. Δεν τα δημοσιοποιούμε, καθώς το θέμα δεν είναι μόνο ειδικό. Δείχνει τη νοοτροπία που επικρατεί. Με την οποία, σαφώς, δεν γίνεται να πάμε μπροστά.
