Του Τάσου Ευαγγελίου
Έχουν μετατρέψει την πολιτική σκηνή σε θέατρο Σκιών και πιστεύουν ότι κόβουν εισιτήρια έστω και προκαλώντας τα γέλια ή δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις τα κλάματα. Δεν ενδιαφέρονται για τίποτα. Επενδύουν στο διχασμό και την πόλωση, ποντάρουν ακόμη και στον πανικό και τον φόβο των πολιτών και συνεχίζουν να πορεύονται μέρα, μέρα με μοναδικό γνώμονα να καταφέρουν να παραμείνουν λίγο ακόμη στην εξουσία.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Ξεκατινιάζονται, ειδικά τους τελευταίους μήνες, στα κανάλια και τα ραδιόφωνα και μετά αγκαλιασμένοι κοιτούν πως θα φτάσουν «μαζί μέχρι το τέλος» έχοντας ψηφίσει τα πάντα και με σκοπό να ψηφίσουν ό,τι ακόμη έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πριν την ημερολογιακή ολοκλήρωση του Μνημονίου.
Σκότωσαν τις ιδεολογίες τους, αν ποτέ είχαν, και χέρι χέρι οδηγούν τη χώρα στα βράχια για μια ακόμη φορά, αρνούμενοι επί τρία και πλέον έτη, να θέσουν τις βάσεις για μια έστω και υποτυπώδη συνεννόηση για την αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων, μεταξύ των οποίων νοείται και η οικονομική κρίση.
Επένδυσαν στη λασπολογία και τη σκανδαλολογία για να πλήξουν τους πολιτικούς αντιπάλους αλλά και στο διχασμό των πολιτών, ενώ επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν ακόμη και το ποδόσφαιρο για να υπάρξει διαχωρισμός βορείων και νοτίων.
Κύριος στόχος η ρήξη εντός της Ν.Δ, και η μείωση των ποσοστών του Κυριάκου Μητσοτάκη ώστε μετά τις επόμενες εκλογές να αδυνατεί να κυβερνήσει τη χώρα. Η νοοτροπία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο παλιά και από αυτή που η ίδια η πολιτική έχει σήμερα θέσει στο περιθώριο.
Και μέσα σε όλα αυτά οι πολίτες εξακολουθούν να παρακολουθούν το Θέατρο Σκιών που σε καθημερινό σχεδόν επίπεδο παίζεται μπροστά στα μάτια όλων.
Αρχής γενομένης από το Σκοπιανό όπου ξεκίνησαν οι υποτιθέμενες, όπως όλα δείχνουν, συγκρούσεις στη συγκυβέρνηση και φθάνοντας μέχρι τα ελληνοτουρκικά, στελέχη των δύο κομμάτων βάλουν ο ένας εναντίον του άλλου. Σε σημείο που όλοι να πιστεύουν πως έρχεται η ρήξη και η πτώση της κυβέρνησης.
Και μετά όλα καλά. Τι και αν ο Πάνος Καμμένος αδειάζει εν ψυχρώ τον Αλέξη Τσίπρα την επομένη των δηλώσεων του Πρωθυπουργού για χαμηλούς τόνους με την Τουρκία. Τι και αν αποκαλύπτει τις κινήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων; Στο ...ταμπεραμέντο του αναφέρθηκε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας, συστήνοντας χαμηλούς τόνους.
«Απευθύνεται στο κομματικό του κοινό», ήταν το σχόλιο του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιου Κούλογλου που μόλις την προηγούμενη εβδομάδα έθετε θέμα λήξης της ανίερης συμμαχίας με την ολοκλήρωση του μνημονίου.
Αυτές είναι οι τελευταίες ίσως εικόνες πριν την Ανάσταση. Αυτές που έχουν προηγηθεί είναι γνωστές σχεδόν σε όλους. Τα πρόσωπα ίσως αλλάζουν αλλά το σενάριο του Θεάτρου είναι το ίδιο. Δεν κόβει εισιτήρια πια. Το πολύ να πηγαίνει το κοινό στο οποίο αναφέρθηκε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Το κοινό και των δύο κομμάτων που όμως ίσως έχει αρχίσει να βαριέται τις επαναλήψεις.
Το πρόβλημα είναι όμως ότι ο χρόνος κυλά. Και είναι χρόνος χαμένος για όλους και κυρίως για τη χώρα και την πορεία της προς την επόμενη ημέρα. Προς την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια, που στο τέλος με αυτή τη συγκυβέρνηση ίσως οδηγήσει σε ένα ακόμη.
Με μέτρα σκληρά χωρίς όμως άλλα χρήματα.