Διαβάζοντας κανείς λίγο τα πασχαλινά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, για να μπει στο κλίμα των ημερών που του στερεί η απαγόρευση συναθροίσεων και εκδηλώσεων (παρέχοντάς του ωστόσο χρόνο), και περιδιαβαίνοντας στα social media και την επικαιρότητα, του λείπει εκείνη η εικόνα του καλόβολου πιστού που νιώθει τη χαρμολύπη των ημερών. Προφανώς θα υπάρχουν αυτοί, αλλά ακριβώς ως καλόβολοι μένουν αθέατοι.
Αντιθέτως στα social και την επικαιρότητα δίδουν παρών οι ηχηρής παρουσίας κατηγορίες. Οι Ταλιμπάν ας πούμε του «κάτι μας κρύβουν», και παρακινούν τον κόσμο «να βγει να γιορτάσει την Ανάσταση του Κυρίου μας». Εξ αντιθέτου και οι Ταλιμπάν τεχνοκράτες της οικονομετρίας, που όλα τα αποτιμούν σε οικονομικούς δείκτες, παραγνωρίζοντας ότι όταν οι δείκτες υγείας ασθενούν, ασθενεί και η παραγωγική αποδοτικότητα που λατρεύουν.
Παράλληλα υπάρχει και εκείνη η κατηγορία που έχουν συνδυάσει τη γιορτή απλώς με την καλοπέραση, τη διασκέδαση, το τσακίρ κέφι. Πλήττουν, δυσανασχετούν, δηλώνουν εγκλωβισμένοι, «πνίγονται», ζουν σε μια «φυλακή» - με Facebook, twitter, Netflix, Skype, You Tube, ψηφιακά και δορυφορικά κανάλια, φυλακή!
(Δεν αναφερόμαστε βεβαίως στους καλοπροαίρετα ανησυχούντες που εργασιακά νιώθουν και αυτοί επί ξύλου κρεμάμενοι, φοβούνται τον οικονομικό και εργασιακό Αρμαγεδδώνα. Αναφερόμαστε στους αντιδρώντες για το τριήμερο της απαγορευμένης ευωχίας, που ούτως ή άλλως ήταν σε ημέρες αργίας).
Υπάρχουν φυσικά και τα όντως δύσκολα Αυτοί που θα δουλεύουν στις εντατικές, ιατροί και νοσηλευτές, οι αστυνομικοί που θα είναι επί ποδός, οι στρατιωτικοί που θα επιτηρούν τον Έβρο, οι λιμενικοί που θα αλωνίζουν τις θάλασσες στα νησιά του Αιγαίου, κ.α. Δεν έχουν τη πολυτέλεια να παραπονεθούν για τη διασκέδαση που θα χάσουν.
Και υπάρχει και η πολιτική επικαιρότητα. Η κυβέρνηση κεφαλαιοποιεί εκ των πραγμάτων την έως τώρα επιτυχημένη αντιμετώπιση της πανδημίας, με τα απρόσμενα θετικά σχόλια διεθνών Μέσων αλλά και γνωστών διανοητών, προκαλώντας κεφαλαλγίες στον ΣΥΡΙΖΑ.
Χθες το Γραφείου Τύπου του με ανακοίνωσή του αναφέρει ότι η κυβέρνηση «θα λογοδοτήσει ακόμα και για το τελευταίο ευρώ που έχει δαπανηθεί εν μέσω πανδημίας».
Σαφώς η κυβέρνηση πρέπει να ελεγχθεί για κάθε ευρώ που θα χαλάσει. Αυτό είναι άνευ συζητήσεως. Υπάρχουν κοινοβουλευτικά και διοικητικά εργαλεία γι’ αυτό. Αλλά επειδή οι λέξεις δημιουργούν την κοινωνική συνείδηση, η φράση «θα λογοδοτήσει» εμπεδώνει ευθέως την άποψη στους οπαδούς του κόμματος ότι ήδη η κυβέρνηση ήδη παρανομεί και καταστρατηγεί το δημόσιο χρήμα, πριν καν ελεγχθεί ως προς αυτό!
Θα μπορούσε η ανακοίνωση μιας δημιουργικής αντιπολίτευσης να χρησιμοποιήσει τη φράση «η κυβέρνηση θα ελεγχθεί». Όμως μια τέτοια φράση δεν θα καθιστούσε εκ των προτέρων ένοχη την κυβέρνηση, όπως επιθυμεί να την παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η αίσθηση που δίνει τον τελευταίο καιρό η αξιωματική αντιπολίτευση είναι ότι τείνει να επιστρέψει στο αγαπημένο της πεδίο της σκανδαλολογίας, εκεί όπου με την συστράτευση των troll της στο διαδίκτυο και την πατροπαράδοτη έμφυτη δυσπιστία του λαού στο πολιτικό σύστημα, θεωρεί ότι έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.
Οι όποιες ενστάσεις της και κατηγορίες θα πρέπει να αντιμετωπισθούν και να απαντηθούν από τη κυβέρνηση γρήγορα. Θα εξέλθουμε πληγωμένοι ως λαός - που δεν θα εξέλθουμε οριστικά – από την πανδημία, με πληγωμένη οικονομία και τρωτή ψυχολογία . Η προσπάθεια ανόρθωσης θα είναι επίπονη και επίμονη. Σε ένα λαό ήδη κουρασμένο από την προηγούμενη χρεοκοπία, με το σύνολό του να εισέρχεται στην επικράτεια της στέρησης, ενώ κάποια τμήματά του στην επικράτεια της νεόπτωχης δυσπραγίας, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη εκ νέου η αίσθηση σκανδάλων.
Η αντοχή, η υπομονή, η εγκαρτέρηση που είναι προϋπόθεση ανόρθωσης θα ισχύουν για όλους. Έτσι θα διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή.
Ένα άλλο θέμα που ευτυχώς θα συζητηθεί είναι το περίφημο μαξιλάρι των 37 δισ., για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πείσει τον κόσμο ότι αποτελεί ένα έτοιμο κομπόδεμα, μια νοικοκυρημένη παρακαταθήκη, που με σοφία δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, και το παρέδωσε στους νυν για να γιατρέψουν πάσαν πληγήν.
Ο Τσίπρας δήλωσε ότι θα φέρει το θέμα προς συζήτηση στη Βουλή. Φυσικά τον ευνοεί και η πανσπερμία των απόψεων στη ΝΔ, που ξεκινούσαν από το προεκλογικό των υποψηφίων βουλευτών της ΝΔ «δεν υπάρχει μαξιλάρι», έως τον ισχυρισμό ότι το ποσό είναι 15,7 δισ., και το ύστερο «δεν θα πειράξουμε τα 37 δις». Εδραζόμενος σε τέτοιο αφελές και ασαφές πεδίο, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να μυθοποιήσει το μαξιλάρι και να διοχετεύει σε φιλικά του Μέσα την «οργή του», επειδή λέει η κυβέρνηση δεν ξεκαθαρίζει τι έχει κάνει (όχι τι θα κάνει) με τα 37 δισ.!
Είθε να συζητηθεί λίαν συντόμως. Να μάθουμε επί τέλους πόσα από αυτά τα δις είναι δάνειο από τον ESM που δεν μπορούμε να πειράξουμε, πόσα είναι τα αποθεματικά Δημοσίων Οργανισμών και ΟΤΑ που κατατέθηκαν με αναγκαστικό νόμο Τσίπρα, και πόσα είναι από τα «ματωμένα πλεονάσματα». Και κυρίως πόσα μπορούμε να αξιοποιήσουμε. Για να σταματήσουν τουλάχιστον οι ψευδαισθήσεις, μήπως και αποδειχθεί αν το περίφημο μαξιλάρι που δύναται να αξιοποιηθεί είναι το μίζερο για τις ανάγκες ποσό των... 3 δισ., όπως λένε κάποιοι επαΐοντες !
Αυτά τα δύο θέματα πρέπει να λυθούν σύντομα, και επαρκώς. Ώστε να σταματήσει να υποσκάπτεται το ηθικό, η ανθεκτικότητα και η προσήλωση των πολιτών στην ευνομία, σε τέτοιους κρίσιμους καιρούς.
