Η υπόθεση της Εύας Καϊλή αποτελεί ένα πλήγμα για το ΠΑΣΟΚ. Δικαίως ή αδίκως -αυτό θα φανεί- ανακαλούνται στη μνήμη των πολιτών τα ονόματα στελεχών του ΠΑΣΟΚ που κατά το παρελθόν είχαν εμπλακεί στα πολύκροτα σκάνδαλα. Υποθέσεις που έπληξαν καίρια την εικόνα του Κινήματος στην κοινωνία και αυτό αποτυπώθηκε στις εκλογές του 2012.
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο 2012; Οι προϋποθέσεις υπάρχουν, αλλά θα περιμένουμε να μάθουμε τις λεπτομέρειες και τη θέση της βελγικής Δικαιοσύνης. Πάντως ανησυχητικός για τη μικροπρέπειά του ήταν ο τρόπος που αντιμετώπισε το ζήτημα ο Νίκος Ανδρουλάκης. Μάλλον μεγέθυνε το πρόβλημα, καθώς η δήλωση του παρέπεμπε στις σκοτεινές ημέρες των σταλινικών κομμάτων.
Φτηνό επιχείρημα -η Καϊλή ήταν ο Δούρειος Ίππος της Νέας Δημοκρατίας μέσα στο ΠΑΣΟΚ- που απευθύνεται στον σκληρό πυρήνα των δικών του οπαδών. Επιχείρημα που δεν απαντά στο ερώτημα γιατί καθυστέρησε τόσο η διαγραφή της. Σχεδόν πάντα η ανόητη αντίδραση σε ένα ατυχές γεγονός κάνει μεγαλύτερη ζημία από το ίδιο το ατυχές γεγονός.
Όμως το πολιτικό σύστημα της χώρας θέλει μια ισχυρή Κεντροαριστερά, έναν ισχυρό τρίτο πόλο που θα παρεμβάλλεται μεταξύ της Κεντροδεξιάς και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Αυτό απαιτείται για την ισορροπία του συστήματος. Η ευκαιρία που φάνηκε με την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη και τη θεαματική αύξηση της δύναμης του ΠΑΣΟΚ τίθεται πλέον υπό αμφισβήτηση. Οι επόμενες δημοσκοπήσεις θα δείξουν αν έγινε ζημία και το μέγεθός της.
Ο Ν. Ανδρουλάκης πριν κατηγορήσει ανοήτως τη Νέα Δημοκρατία για τον φερόμενο χρηματισμό της Εύας Καϊλή, δεν θα πρέπει να ξεχνά πως η Εύα Καϊλή εκλέχτηκε πανηγυρικά στο ευρωκοινοβούλιο για δύο θητείες με τη σημαία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο ίδιος τον Ιανουάριο του 2022 την συνεχάρη για την εκλογή της στην αντιπροεδρία του ευρωκοινοβουλίου και η ευρωβουλευτίνα βρίσκεται στον χώρο της Κεντροαριστεράς επί εικοσιπέντε σχεδόν χρόνια. Τέσσερις δε φορές εκλέχτηκε βουλευτίνα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Γι΄ αυτό άλλωστε το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να υποστεί ένα σημαντικό πλήγμα από αυτήν την υπόθεση. Στο ΠΑΣΟΚ χρεώνουν την Εύα Καϊλή και όχι βεβαίως στη Νέα Δημοκρατία.
Αλλά δεν ήταν μόνον αυτά τα προβλήματα του Νίκου Ανδρουλάκη. Φαίνεται πως οι διωκτικές αρχές του Βελγίου παρακολουθούσαν το κινητό της Εύας Καϊλή, κάτι που ανατρέπει τον βασικό ισχυρισμό του πως τα τηλέφωνα των ευρωβουλευτών δεν μπορεί να παρακολουθούνται. Προφανώς όταν υπάρχουν υποψίες παρακολουθούνται και τα δικά τους τηλέφωνα. Αν δεν προκύψει κάτι που ενοχοποιεί τον παρακολουθούμενο, αυτό δε σημαίνει πως κακώς έγινε η παρακολούθηση.
Αν τελικά το ΠΑΣΟΚ υποστεί πολιτική ζημία, τα ιμάτιά του θα τα μοιραστούν οι δύο μονομάχοι, κάτι που μπορεί να μεγαλώσει ή να μικρύνει τη διαφορά που τους χωρίζει. Εκείνο που δε γνωρίζουμε είναι το βάθος αυτής της υπόθεσης γιατί βρίσκεται στην αφετηρία της. Αν δηλαδή εμπλέκονται και άλλοι Έλληνες ευρωβουλευτές και αν ναι, ποιοι.
Γι΄ αυτό ας κινούμαστε συγκρατημένα και επιφυλακτικά.
