Αν είχατε συμφωνήσει με έναν έμπορο ή μία τράπεζα σε ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο και έπειτα διαπιστώνατε έκπληκτοι ότι αυτό που κληθήκατε να υπογράψετε είναι κάτι τελείως διαφορετικό, τι θα λέγατε; Ότι σας κορόιδεψαν; Ότι οι αντισυμβαλλόμενοι είναι ανάξιοι εμπιστοσύνης; Η περιπέτεια της Cosco, πάντως, είναι ένα ισχυρό μήνυμα προς κάθε επενδυτή: “Προσοχή, κινδυνεύετε”.
Λίγες ώρες πριν αναχωρήσει για το Πεκίνο ο κ. Τσίπρας έχει δύο επιλογές: Να επιμείνει να στηρίζει τον κ. Δρίτσα, ο οποίος παραποίησε την συμφωνία που είχε γίνει με τους Κινέζους και μάλιστα παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού ή να κάνει μία ακόμη κολοτούμπα και να αλλάξει το νομοσχέδιο του δικού του υπουργού. Με άλλα λόγια, μπορεί να ακυρώσει το ταξίδι του για το Πεκίνο ή να ακυρώσει τον κ. Δρίτσα. Ένα πελώριο “γιατί” έρχεται να προστεθεί σε πολλά ακόμη που συνοδεύουν την αριστερή διακυβέρνηση. Γιατί να συμβαίνουν τόσες πολλές αστοχίες και γιατί η χώρα θα πρέπει να καλείται κάθε φορά να πληρώσει ένα τεράστιο κόστος για αυτές τις ανοησίες...
Αν δεν ήθελαν να συμφωνήσουν με τους Κινέζους θα μπορούσαν να είχαν τραβήξει μία γραμμή και να έλεγαν έντιμα ότι δεν συμφωνούν με την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού. Το να μην συμφωνείς, αλλά να υπογράφεις, έπειτα να αναιρείς πονηρά την συμφωνία σου μέσα από το τελικό κείμενο και στο τέλος να κατορθώνεις να τα κάνεις όλα μπάχαλο, είναι κάτι που δεν αντιμετωπίζεται από την κοινή λογική. Προφανώς έχουμε πάρει εδώ και καιρό διαζύγιο με αυτή την κυρία...
Δεν θα μπούμε στην διαδικασία να εξηγήσουμε πόσο καλό έχει ήδη κάνει στην χώρα η παρουσία της Cosco. Ούτε στο γεγονός ότι η Ελλάδα κερδίζει πόντους στο γεωπολιτικό παιγνίδι, έχοντας μία συνεργασία αυτής της μορφής με μία χώρα όπως η Κίνα. Θα μείνουμε, όμως, στο γεγονός ότι για άλλη μία φορά η αναξιοπιστία συνοδεύει την ελληνική κυβέρνηση. Όχι προσωπικά τον κ. Τσίπρα ή τον κ. Δρίτσα, αλλά την χώρα που εκπροσωπούν. Αυτά που συμβαίνουν με την συμφωνία της Cosco είναι ντροπή...
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
