Του Σάκη Μουμτζή
Εδώ και αρκετό καιρό οι εφημερίδες που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν μιαν ομοιομορφία στην πρώτη σελίδα τους. Προβάλλουν το ίδιο θέμα και τις περισσότερες φορές και με τις ίδιες λέξεις. Σαν να έγραψε τον τίτλο το ίδιο χέρι.
Λέτε να συμβαίνει τέτοιο πράγμα; Λέτε κάποιο αόρατο χέρι να υπαγορεύει τα πρωτοσέλιδα; Και αν για τις εφημερίδες που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συμβαίνει αυτό - που εγώ όμως δεν θέλω να το πιστέψω - πώς συμβαίνει το ίδιο και με την εφημερίδα της ψεκασμένης Δεξιάς;
Κάποιοι, κακόβουλοι, λένε πως τα χρέη της υπαγορεύουν και τα συγκεκριμένα πρωτοσέλιδα της. Και αυτό δεν θέλω να το πιστέψω!
Ίδιοι τίτλοι, ίδιοι στόχοι. Σύμπτωση συμφερόντων; Μπορεί. Αφανής συμμαχία; Όχι, γιατί η συμμαχία είναι εμφανής, κραυγαλέα και προκλητική. Εδώ και πολύ καιρό μάλιστα.
Τι γίνεται λοιπόν;
Η Αριστερά έχει ένα δόγμα. Στην δράση είναι όλοι ενωμένοι. Τις διαφωνίες τους τις καταθέτουν μέσα από τις εσωκομματικές διαδικασίες, αλλά προς τα έξω όλοι εμφανίζονται σαν μια γροθιά.
Μόνον τότε το χτύπημα είναι αποφασιστικό και αποτελεσματικό. Ας σκεφτούμε πόσα νομοσχέδια που παραβίαζαν κατάφωρα τις ιδεολογικές αρχές της ριζοσπαστικής Αριστεράς ψήφισαν αδιαμαρτύρητα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ! Εδώ ακριβώς οφείλεται και η σταθερότητα και η μακροβιότητα της κυβέρνησης του Α. Τσίπρα. Πειθαρχημένοι στρατιώτες, με πλήρη συνείδηση και επίγνωση της αποστολής τους.
Ο φιλελεύθερος χώρος, από την ιδεολογία του, μειονεκτεί σε αυτόν τον τομέα. Η διαφορετική άποψη και η δημόσια έκφραση της θεωρείται δημοκρατικό, αδιαπραγμάτευτο κεκτημένο. Μάλιστα, αυτό πολλές φορές μεταφράζεται και σε διαφορετική στάση σε κρίσιμες ψηφοφορίες, κάτι που επιδρά παραλυτικά στην βάση του κόμματος. Αποσυσπειρώνει.
Στις δε εφημερίδες που πρόσκεινται στον φιλελεύθερο χώρο, τα πρωτοσέλιδα ποικίλουν τόσο στην θεματολογία όσο και στο ύφος που είναι διαφορετικό για κάθε εφημερίδα. Καλώς ή κακώς δεν υπάρχει ένα ενιαίο κέντρο που να διαμορφώνει, και μέσω του Τύπου, την καθημερινή πολιτική ατζέντα. Αυτή η πολυδιάσπαση επηρεάζει την αποτελεσματικότητα, αλλά διαφυλάσσει την ιδεολογική φυσιογνωμία του φιλελεύθερου χώρου και την αξιοπρέπεια των δημοσιογράφων.
Αυτό που συμβαίνει με τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι αντιδεοντολογικό;
Απάντηση: είναι, αλλά τα πάντα υποτάσσονται στο συμφέρον του κόμματος. Τα πάντα αποβλέπουν στην εξόντωση των στόχων. Τον παν είναι η δύναμη πυρός να είναι συγκεντρωτική.
Όσο πλησιάζει ο χρόνος των εκλογών αυτό το φαινόμενο θα γίνεται καθημερινό, καθώς η ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ για αποτελεσματικότητα θα είναι αυξημένη. Και μια μορφή αποτελεσματικότητος είναι η επιβολή της καθημερινής ατζέντας.
Το αν θα αντιδράσει η Νέα Δημοκρατία και το πώς θα αντιδράσει, είναι το ζητούμενο.
Νομίζω πως, και πολιτικά και επικοινωνιακά, θα πρέπει κάτι να κάνει.
