Το μεγάλο ατού του Αλέξη Τσίπρα είναι η οικονομία. Άποψη που έχει διατυπώσει ευθαρσώς σε πανελλαδική μετάδοση και ουδέποτε έχει ανακαλέσει δημόσια. Το επίτευγμα του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και της συνεργατικής κυβέρνησης του με τους ΑΝΕΛ, που δεν εμπεριείχε στοιχεία τερατογένεσης, καθώς ο κ. Τσίπρας δεν έχει κρυφτεί από τους ψηφοφόρους όταν επιδίδοντας διαπιστευτήρια αποφασιστικότητας διαμήνυε την ετοιμότητα «να συμμαχήσει ακόμη και με τον διάβολο, προσθέτει εχέγγυα στα αποκαλυπτήρια του προγράμματος «Θεσσαλονίκη ΙΙ».
Στη ζυγαριά άλλωστε τα κυβερνητικά πεπραγμένα του Αλέξη Τσίπρα υποσκελίζουν την απόδοση των επιτελών της οδού Νίκης που η εφαρμογή της γαλάζιας πολιτικής. Τι απέφερε άλλωστε η μόνιμη μείωση δεκάδων φόρων από τουλάχιστον πενήντα αλλά και εισφορών που επέβαλε ο πρώην πρωθυπουργός που είχε ως δυνατό του χαρτί την οικονομία; Μηδέν εις το πηλίκον.
Γιατί είναι γραμμένο στην αριστερή πέτρα ότι δεν αποτελεί πράξη δικαιοσύνης να επιστρέφονται στην τσέπη των πολιτών όσα έβγαλε η κυβέρνηση Τσίπρα που αδίκησε την μεσαία τάξη. Αλλά πλέον, με το «Θεσσαλονίκη ΙΙ» και μετά την υποστολή της σημαίας Μητσοτάκη που υλοποίησε τα προεκλογικώς υπεσχημένα με την ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος, που καταβαράθρωσαν οι συνταγές της επιτυχίας, όλα θα μπουν σε προοδευτική τροχιά, άρα θα είναι αληθινά και όχι αυταπάτη.
Η αναγέννηση που υπόσχεται άλλωστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φοβίζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους ανθρώπους που κρατάνε τα ηνία της οικονομίας, γιατί δεν είναι το φόρτε τους. Ζυγίστηκαν, μετρήθηκαν και κρίθηκαν ελλιποβαρείς στην πανδημία που δεν άνοιξαν τους κρουνούς του Γενικού Λογιστηρίου, αλλά απέτρεψαν τα λουκέτα σε χιλιάδες επιχειρήσεις, διατήρησαν θέσεις απασχόλησης, δημιούργησαν και νέες ρίχνοντας τον δείκτη της ανεργίας, ενώ με την ίδια… «αναλγησία» κράτησαν και εφεδρείας για την επόμενη ημέρα, στην οποία άνοιξε ακόμη ένα κεφάλαιο κρίσης.
23,5 δισεκατομμύρια μόνο για τα 2023 δείχνουν οι υπολογισμοί των Σταϊκούρα και Σκυλακάκη στην κοστολόγηση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Το κομπιουτεράκι όμως του Αλέξη Τσίπρα δεν βγάζει ούτε τα μισά. Δημοσιονομικό κόστος 5 δισεκατομμύρια λέει ο εν δυνάμει πρωθυπουργός που δεν βλέπει το επιπλέον μόνιμο δημοσιονομικό κόστος 10 δισ. ευρώ για κάθε ένα από τα επόμενα έτη, όπως λέει το υπουργείο Οικονομικών. Το ατού όμως των ανθρώπων στην οδό Νίκης δεν μπορεί να είναι η οικονομία, που έχει αφήσει πίσω της, τις ημέρες της ενισχυμένης εποπτείας και είναι έτοιμη να ανέβει το σκαλοπάτι της επενδυτικής βαθμίδας.
Δεν θα μπορέσουν να το ανέβουν γι’αυτό και κατηγορούν τον κ. Τσίπρα ότι θέλει να κρατήσει στο πλατύσκαλο των μνημονίων την χώρα.
Αυτή την πλαστογραφημένη πραγματικότητα που καταλόγισε στους δημοσκόπους ο Αλέξης Τσίπρας εισάγει ως εικόνα για το φόντο του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Είναι η μεταφορά των μουσαμάδων που εγκαινίαζε ως έργο την περίοδο της αυταπάτης αλλά σε έναν τομέα καθοριστικό για την ύπαρξη της χώρας.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αντιμέτωπος με την αμείλικτη γλώσσα των αριθμών που καταδίκασε τον ίδιο και τα ατού γιατί τίναξαν την μπάνκα της ελληνικής οικονομίας στον αέρα. Επιμένει όμως να αντιμετωπίζει μυωπικά τα στοιχεία που δεν αμφισβητούνται, ακόμη και εκείνα που επιμελώς απέκρυψε. Όπως επι παραδείγματι το πλαφόν στο ρεύμα που δεν παρουσίασε την κοστολόγηση αλλά τα νούμερα του Σταϊκούρα ανεβάζουν τον λογαριασμό στα 12 δισεκατομμύρια ευρώ. Όπως και το μόνιμο δημοσιονομικό κόστος των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Και πρόκειται για έναν αβανταδόρικο υπολογισμό του υπουργού Οικονομικών, γιατί αυτό που δεν ερωτήθη στη συνέντευξη τύπου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ποια θα είναι η επίπτωση εάν δεν επανέλθουν και πάλι οι ασφαλιστικές εισφορές 3 μονάδες υψηλότερα από τα επίπεδα που έχουν μειωθεί από τη σημερινή κυβέρνηση που δεν σκαμπάζει από οικονομία.
Για τα «tsipronomics», δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, για την κοστολόγηση όμως αυτό το σενάριο, ανεβάζει το μόνιμο δημοσιονομικό κόστος στα 12 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ντόμινο προσγειώνει τη χώρα από την πτήση των πρωτογενών πλεονασμάτων στην ανυποληψία των ελλειμμάτων, και στον εκτροχιασμό που είναι το πραγματικό ατού του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτήν τη φορά όμως μπορεί να ανοίξει και την πληγή της δραστικής περικοπής στην ισχυρή ένεση ρευστότητας του Ταμείου Ανάκαμψης, καθώς το μοντέλο Τσίπρα θέτει τη χώρα εκτός στόχων προγράμματος σταθερότητας.
Έχουν ενδιαφέρον όμως τα συστατικά της συνταγής Τσίπρα. Όπως η επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, πακέτο με τη θέσπιση πλαφόν στη λιανική. Ακόμη μια βόμβα στο έλλειμμα της οικονομίας βλέπει ο Σταϊκούρας, αλλά δεν πρέπει να ανησυχεί γιατί δεν είναι το ατού του. Κι ας αυξηθεί 12 δισεκατομμύρια το χρόνο, υπάρχει πάντα το άλλο δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ που είναι η διαπραγμάτευση. Αλλά υπάρχουν και τα ελληνικά νταούλια που θα τα ξαναβαρέσουν από την Κουμουνδούρου για να χορέψει το Ολλανδικό Χρηματιστήριο φυσικού αερίου. Κι ας ρισκάρει η χώρα να μείνει χωρίς φυσικό αέριο και ηλεκτρισμό. Ο κόσμος θα έχει την ελπίδα που θα έχει επιστρέψει σαν φάρσα.
