Η θεατράλε πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα στον πρώτο τη τάξει εισαγγελικό λειτουργό να τον συλλάβει μοιάζει με την κορυφή του παγόβουνου σε μια διαχρονική στοχοποίηση της δικαιοσύνης από την Κουμουνδούρου.
Μια επίθεση εναντίον ενός θεσμού της ευνομούμενης πολιτείας, που αλλάζει επίπεδο ενορχήστρωσης ανάλογα με τον πολιτικό αντίκτυπο της κομματικής στρατηγικής. Η προεκλογική σημαία άλλωστε του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για δικαιοσύνη παντού, δεν μπορεί να διαγράψει από τη συλλογική μνήμη τις παρεμβάσεις που έχουν οδηγήσει στο ειδικό δικαστήριο υπουργούς της κυβέρνησης Τσίπρα.
Ακόμη περισσότερο τις απειλές για κατάληψη των αρμών ή την κλιμάκωσή τους όπως αποτυπωνόταν στη φράση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο καλοκαίρι: «Δεν αρκεί να επιδιώκουμε μια απλή εναλλαγή στην εξουσία. Αυτό που απαιτείται είναι ένα σχέδιο ανάταξης και ανασύνταξης της 3ης Ελληνικής Δημοκρατίας», έγραφε στο άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών ο Αλέξης Τσίπρας.
Νωπές είναι οι μνήμες από τις ωμές προειδοποιήσεις Πολάκη για κατάργηση των Ανεξάρτητων Αρχών, τις ίδιες που σήμερα αυτόκλητα υπερασπίζεται ο κ. Τσίπρας, αλλά δια της σιωπής του επέδειξε ανοχή στα αντισυνταγματικά σχέδια του αψύ βουλευτή του που ονειρευόταν ακόμη και μια δεύτερη σχολή δικαστών.
Η αντίληψη ΣΥΡΙΖΑ για τη δικαιοσύνη άλλωστε ενσαρκώθηκε με τις εσπευσμένες αλλαγές πριν από τις εκλογές του 2019 και στην ύποπτη άρνησή του να συνταχθεί με την κοινή λογική αποκαθιστώντας λάθη που φέρουν τη σφραγίδα της διακυβέρνησής του και πρωτίστως ζημίωσαν τη λειτουργία του θεσμού.
Η άρνηση στις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα που ήρθαν αμέσως μετά τις εκλογές, καταγράφηκε στην καταψήφιση επί της αρχής και επί του άρθρου 3 που, μεταξύ άλλων, καθιστά εκ νέου κακούργημα την ενεργητική δωροδοκία.
Αυτό ήταν ένα από τα πολλά όχι με τα οποία η αξιωματική αντιπολίτευση στοιχήθηκε απέναντι στις αγωνίες και στις ανάγκες της κοινωνίας.
Αποτελούν δε, σύμφωνα με την κυβέρνηση αποδείξεις της πάγιας τακτικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης να είναι «η θλιβερή εξαίρεση από όλα τα σημαντικά και τα χρήσιμα για την Πατρίδα, που δεν μπορεί να εξηγηθεί με όρους πολιτικής λογικής».
Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε οφείλει μεταξύ άλλων πειστικές εξηγήσεις γιατί δεν ψήφισε την κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Γαλλικής Δημοκρατίας για την εγκαθίδρυση στρατηγικής εταιρικής σχέσης για τη συνεργασία στην άμυνα και την ασφάλεια.
Η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης χρωστάει καθαρές απαντήσεις για το «παρών» επί της αρχής στη συμφωνία για την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας και για την καταψήφιση του άρθρου 9 που αφορούσε στην προμήθεια 6 καινούργιων και 12 μεταχειρισμένων μαχητικών αεροσκαφών τύπου Rafale. Όπως επίσης για τη στάση του στην κύρωση της αναβαθμισμένης συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας και ΗΠΑ.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη δεν έχουν μιλήσει δημόσια για τη…φιλολαϊκή αιτία για την οποία πάρθηκε η απόφαση να μην ψηφιστεί η μείωση ασφαλιστικών εισφορών εργοδοτών και εργαζομένων αλλά και οι επείγουσες ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των καταστροφικών συνεπειών από την πορεία του μεσογειακού κυκλώνα «Ιανός».
Στον ίδιο πολιτικό παραλογισμό εντάσσεται και η καταψήφιση της καταβολή των ποσών μειώσεων συντάξεων Δημοσίου σε συμμόρφωση προς τη νομολογία του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Σε αυτό το κάδρο προστίθενται και η άρνηση για τη μείωση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος όπως επίσης του συντελεστή φορολογίας εισοδήματος για τα νομικά πρόσωπα. Αποκορύφωμα της απόστασης του ΣΥΡΙΖΑ από πολιτικές με κοινωνικό πρόσημο ήταν η στάση του στην ψήφιση του market pass αλλά και για τη συνεισφορά αλληλεγγύης σε δραστηριότητες από τη φορολόγηση των διυλιστηρίων.
Στο παλμαρέ της μικροκομματικής αντίδρασης, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προσθέσει και την καταψήφιση της τροπολογίας για έκτακτη οικονομική ενίσχυση 600 ευρώ στο ένστολο προσωπικό του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής.
Ακόμη τα στελέχη της Κουμουνδούρου δεν έχουν εξηγήσει ποια προοδευτική λογική τους υπαγόρευσε να μην ψηφίσουν το Πρόγραμμα Πρόληψης και Αντιμετώπισης περιστατικών κακοποίησης και παραμέλησης ανηλίκων.
Δεν έχει διαγραφεί η άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο πρόγραμμα Σπίτι μου - στεγαστική πολιτική για τους νέους, που μεταξύ άλλων περιελάμβανε ρυθμίσεις για τη στεγαστική αποκατάσταση των πυρόπληκτων από την εθνική τραγωδία στο Μάτι.
Αυτά ήταν μάλλον τα διαπιστευτήρια αντιπολιτευτικής συνέπειας, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ, καταψήφισε και την κύρωση του Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυπριακής Δημοκρατίας για την υλοποίηση έργων υποδομής, την ανασυγκρότηση και αναβάθμιση των πυρόπληκτων περιοχών της Ανατολικής Αττικής.
