Του Γιάννη Σιδέρη
Μπορεί το δημοσιογραφικό κλισέ να μιλάει για νύχτα θρίλερ, καθώς το περιβάλλον Καμμένου κάνει διαρροές για τελεσίγραφο που έχει δώσει ως …σήμερα στις 9 το πρωί στον πρωθυπουργό, προκειμένου να αποπέμψει τον κ. Μουζάλα, αλλά στο Μαξίμου δεν το επιβεβαιώνουν. Το θεωρούν μάλιστα «αλλόκοτο», να πάει ο πρωθυπουργός σε μια τόσο κρίσιμη Σύνοδο για το μεταναστευτικό, με αποπεμφθέντα τον αρμόδιο υπουργό.
Ήδη νωρίς χθες το βράδυ οι εξ απορρήτων των δύο αρχηγών, Νίκος Παππάς και Τέρενς Κουίκ, συναντήθηκαν και προσπαθούσαν να βρουν γέφυρες συνεννόησης ώστε να αποφορτιστεί η κατάσταση.
Μάλλον οι συζητήσεις έφεραν κάποιο αποτέλεσμα, γιατί σύμφωνα με πληροφορίες, αργά το βράδυ υπήρξε τηλεφώνημα μεταξύ των κ. Τσίπρα και Καμμένου, οι οποίοι συμφώνησαν ότι το θέμα θα συζητηθεί μετά την επιστροφή των δύο από τα κρίσιμα ταξίδια τους – του κ. Τσίπρα στις Βρυξέλλες και του κ. Καμμένου στην Αμερική.
Επίσης στο Μαξίμου έχουν την αίσθηση ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ, η οποία συνεδριάζει σήμερα, δεν είναι τόσο αποφασισμένη για την ρήξη, όσο δείχνει ο αρχηγός της. Προπομπός ήταν άλλωστε με δηλώσεις του ο Κώστας Ζουράρις, ο πλέον - ας πούμε - ελληνολάτρης και …μακεδονομάχος, ο οποίος, ξαφνιάζοντας τους πάντες, δήλωσε «ο κ. Μουζάλας δεν χρειάζεται ούτε να παραιτηθεί, αλλά ούτε καν να ζητήσει συγγνώμη για μια γκάφα, για ένα γλωσσικό ολίσθημα, για μια ανοησία»!
Ο πρωθυπουργός παρουσιάζει επίσης ένα αίσθημα αυτοπεποίθησης, βασιζόμενος στο ένστικτο αυτοσυντήρησης των ΑΝΕΛ, και λέγοντας σε συνεργάτες του όποιος έριξε κυβέρνηση έφτασε στο 1%.
Η Σύνοδος θα καθορίσει την πορεία
Ούτως η άλλως η λογική ακολουθία των πραγμάτων είναι να γίνει η συζήτηση περί Μουζάλα, μετά την Σύνοδο Κορυφής, ακόμη και μέσα στο σαββατοκύριακο.
Εδώ φυσικά εμφιλοχωρεί και το μέγιστο πρόβλημα: Αν τα αποτελέσματα είναι θετικά για την Ελλάδα το θέμα Μουζάλα θα χαθεί μέσα στο γενικό αίσθημα ικανοποίησης. Αν όμως τα αποτελέσματα είναι αρνητικά για τη χώρα, όχι μόνο ο Μουζάλας θα ξαναβρεθεί στο μάτι του κυκλώνα, αλλά συνολικά η κυβέρνηση θα μπει σε κατάσταση άσχημης περιδίνησης .
Η απαίτηση Καμμένου, σύμφωνα με κυβερνητικούς κύκλους, βρήκε την κυβέρνηση στην πλέον αιχμιακή και ακατάλληλη στιγμή: Εκεί που θα τελείωναν σύντομα με την αξιολόγηση και θα άρχιζαν την συζήτηση για το χρέος.
Φυσικά αυτό είναι ελπίδα που τροφοδοτείται από το προσφυγικό, άσχετα αν δεν το παραδέχονται. Δεν είναι ωστόσο καθόλου σίγουρο ότι θα γίνει ακριβώς έτσι, καθώς το κουαρτέτο θα επιμείνει στις θέσεις του. Η κυβέρνηση (κατά την εκτίμηση και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ) θα υποχωρήσει αρκετά, προκειμένου μετά να υψώσει νικητήριες σημαίες για την έναρξη της συζήτησης για το χρέος.
Πάντως αν ο κ. Καμμένος και το κόμμα του αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους προς την κυβέρνηση, το επόμενο βήμα είναι οι εκλογές. Άμεσοι συνεργάτες της κας Γεννηματά και του κ. Θεοδωράκη, επαναβεβαίωσαν στο Liberal, ότι επ΄ ουδενί θα συγκυβερνήσουν μετά του κου Τσίπρα…
Αντεστραμμένα είδωλα
Πολλοί, καλοδιάθετοι, στα social media, μετά την παρέμβαση Καμμένου έγραφαν «Αλέξη ας πρόσεχες», υπονοώντας ότι ήταν λάθος ένα αριστερό κόμμα, να συγκυβερνήσει με τον δεξιό κ. Καμμένο.
Ο γράφων έχει γράψει αλλού, ότι η συνεργασία με τον Καμμένο δεν έγινε ξαφνικά. Επωάζετο τουλάχιστον από τον Ιούλιο του '13, όταν έγινε το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Τότε στέλεχος εξ απορρήτων του κ. Τσίπρα είχε ενημερώσει τον υποφαινόμενο - ούτε καν εμπιστευτικά - ότι στην περίπτωση που το κόμμα τους θα ερχόταν στην εξουσία θα συγκυβερνούσαν με τους ΑΝΕΛ.
Εκείνο που δεν κατανοούν οι καλοδιάθετοι, αριστεροί φυσικά, είναι πως τα δύο κόμματα μοιάζουν, όντας το ένα αντεστραμμένο είδωλο του άλλου:
Απερίσκεπτος χύμα πατριωτισμός οι ΑΝΕΛ, απερίσκεπτος χύμα διεθνισμός ο ΣΥΡΙΖΑ (άλλωστε πολλοί στο ΣΥΡΙΖΑ ονομάζουν κατ΄ ιδίαν τα Σκόπια Μακεδονία, αναγνωρίζοντας τους, όπως έχουμε πει, το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού – ο οποίος σημειωτέον ισχύει για άτομα, όχι για κράτη…).
Τα δυο κόμματα συναντήθηκαν στο πάθος και το μίσος των αντιμνημονιακών πλατειών, εξέπεμπαν και τα δύο ρητορική του μίσους, ενοχοποίησαν τους «μνημονιακούς κυβερνήτες (οι οποίοι έκαναν ό,τι κάνουν τώρα και οι ίδιοι), μίλησαν και τα δυο για προδότες και γερμανοτσολιάδες, ονειρεύτηκαν κρεμάλες.
Παράλληλα διέπονταν από έντονο λαϊκισμό και διακατέχονταν από μια αδιανόητα απλοϊκή άποψη, σχετικά με την δυνατότητα απεγκλωβισμού της χώρας από το μνημόνιο: Αρκούσε η πολιτική βούληση και θα γινόταν.
Έτσι, κατά το όμοιος ομοίω, ήταν απόλυτα φυσική η συνεργασία τους, όπως ήταν απόλυτα φυσικό με τις απλοϊκές τους θεωρήσεις, να σπάσουν για τα καλά τα μούτρα τους.
