Του Γιάννη Παντελάκη
Όποιος και αν εκλεγεί αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, το άμεσο πρόβλημα που θα έχει να διαχειριστεί θα είναι οι εσωκομματικές ισορροπίες που ταράχθηκαν σε αυτή την μεγάλη προεκλογική περίοδο. Αυτό, με κάποιο τρόπο (με μεγαλύτερες ή μικρότερες απώλειες), θα λυθεί. Ωστόσο, δεν είναι αυτό το βασικό ζητούμενο για την συντηρητική παράταξη. Αλλά εκείνο της απώλειας αξιοπιστίας, αλλά και απουσίας σαφούς ιδεολογικού στίγματος. Και με τα σημερινά δεδομένα, αυτά μοιάζουν ανυπέρβλητα.
Το πρώτο, αφορά σχεδόν το σύνολο των πολιτικών κομμάτων, όλες οι μετρήσεις το επιβεβαιώνουν. Η τελευταία δημοσκόπηση (της εταιρείας Prorata), έδειξε πως στην πρόθεση ψήφου, πρώτο …κόμμα έρχεται το «Δεν ξέρω-δεν απαντώ». Συγκεντρώνει ποσοστό 31%, όταν το πρώτο κόμμα (ΣΥΡΙΖΑ) συγκεντρώνει 20% και το δεύτερο (Ν.Δ.), 19%. Στην προηγούμενη μέτρηση (της εταιρείας Kapa Research), το ποσοστό του πρώτου κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ), ήταν 18,4% και του δεύτερου (Ν.Δ.) 14,9%. Η επιρροή των κομμάτων εξουσίας - άρα και της Ν.Δ. - στην κοινωνία είναι μικρή. Μπορεί να μειώνεται η ψαλίδα με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί τα ανάλογα ποσοστά σε ενδεχόμενες εκλογές να είναι σαφώς μεγαλύτερα, αλλά το πρόβλημά τους παραμένει. Δεν αποτελούν μια ελκυστική επιλογή, δεν μπορούν να δημιουργήσουν ένα θετικό ρεύμα, έχουν απαξιωθεί πολιτικά εδώ και καιρό.
Το δεύτερο πρόβλημα, αυτό της ιδεολογικής ταυτότητας της Ν.Δ., είναι επίσης έντονο. Και απέκτησε μεγαλύτερες διαστάσεις από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στο δίπολο μνημόνιο - αντιμνημόνιο (που ο ίδιος δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό) επέλεξε το πρώτο. Ο διαχωρισμός πια των δυο κομμάτων, αφορά στην καλύτερη ή όχι διαχείριση των μνημονίων και όχι σε άλλες διαφορές. Ιδιαίτερα από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει συντηρητική στάση σε μια σειρά από ζητήματα που τον έκαναν διακριτό από τη Ν.Δ. (κοινωνικά ζητήματα, σχέσεις με ιεραρχία, σύνδεση με οικονομικά ή μιντιακά συμφέροντα κ.ο.κ.), δυσκολεύεται η θέση της Ν.Δ. Τα δύο κόμματα δεν αντιμάχονται σε σημαντικά ζητήματα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, το ασφαλιστικό κλπ. Λένε επι της ουσίας τα ίδια ακριβώς. Οι διαφορές τους είναι λεκτικές και αφορούν στην διαχείριση.
Ακόμα και αν με το πέρασμα του χρόνου, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδειχτεί πιο ανίκανος σ'' αυτή την διαχείριση και η Ν.Δ. κυριαρχήσει στην πρόθεση ψήφου, δεν θα λύσει το πρόβλημά της. Ούτε αυτό της αξιοπιστίας, ούτε της ιδεολογικής διαφοράς. Ενδεχομένως να επανέλθει στην εξουσία, την οποία ωστόσο, κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι θα διαχειριστεί (με όποιον και αν συνεργαστεί) μ'' έναν θεαματικά διαφορετικό τρόπο. Θα κερδίσει ενδεχομένως τις εκλογές, αλλά όχι επειδή έχει μια θετική πρόταση, αλλά γιατί θα καταψηφιστεί ο αντίπαλος. Αυτό που συμβαίνει χρόνια τώρα, με τ'' αποτελέσματα που βλέπουμε…
