Προσπαθούν να αποφύγουν μια δεύτερη εκλογική πανωλεθρία και προς τούτο χρησιμοποιούν ό,τι διαθέσιμο μέσο έχουν. Τώρα, με αφορμή το τραγικό ναυάγιο, επειδή δε μπορούν να κατηγορήσουν μια υπηρεσιακή κυβέρνηση, έχουν στοχοποιήσει τους λιμενοφύλακες, όπως στο παρελθόν είχαν στοχοποιήσει τους συνοριοφύλακες και τους εθνοφύλακες.
Δεν αντιλαμβάνονται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο Τσίπρας πως έτσι απομονώνονται ακόμα πιο πολύ από τους πολίτες, καθώς απευθύνονται πλέον σε ένα περιορισμένο ακροατήριο. Γιατί δεν το αντιλαμβάνονται;
Δεν είναι ανόητοι ούτε πνευματικά αργόστροφοι. Απλώς το μεταναστευτικό και τα ανοικτά σύνορα ακουμπούν στον υπαρξιακό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή οι περισσότεροι έχουν ασχοληθεί με αυτό το κόμμα από το 2012 και μετά, να θυμίσω πως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ του 4% βρισκόταν πίσω από την κατάληψη της Νομικής Σχολής Αθηνών από τους 300 μετανάστες που κατέφθασαν από Κρήτη ( Φεβρουάριος 2011, κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου).
Μάλιστα, στο λιμάνι του Πειραιά τους υποδέχθηκε αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ με πλακάτ και μπαλόνια. Η συνέχεια δόθηκε στη βίλα Υπατία, όπου οι καταληψίες προχώρησαν σε απεργία πείνας. Όταν διευθετήθηκε το ζήτημα, η ιδιοκτήτρια της βίλας ζήτησε από τον Τσίπρα να της επιστραφούν τα ιδιαίτερης αξίας αντικείμενα που είχαν κλέψει οι καταληψίες - μετανάστες από το σπίτι της.
Σήμερα ο όλος ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς εξαιρέσεις, απευθύνεται σε αυτό το ακροατήριο του 4%. Δεν το αντιλαμβάνονται γιατί αυτό είναι το ιστορικό τους γονιδίωμα. Και να μη νομίζει ο αναγνώστης πως όλοι αυτοί της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των κινημάτων υποστήριξης των μεταναστών, ενδιαφέρονται για την τύχη τους. Δεν τους ενδιαφέρει πώς θα ζήσουν. Το διαπιστώσαμε στις λάσπες της Ειδομένης και στο σοσιαλιστικό κολαστήριο της Μόριας.
Απεναντίας, τους θέλουν εξαθλιωμένους στις μητροπόλεις της Ευρώπης γιατί τους θεωρούν πως είναι το εν δυνάμει πολιτικό υποκείμενο της κοινωνικής ανατροπής. Αυτά τα έχουν γράψει σε μπροσούρες και σε περιοδικά.
Επίσης, δεν ενδιαφέρει τη ριζοσπαστική Αριστερά και τις παραφυάδες της αν με αυτήν την πολιτική δυναμώνουν την άκρα Δεξιά, όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη. Θα έλεγα πως το επιδιώκουν κιόλας, καθώς τα δύο άκρα αλληλοτροφοδοτούνται.
Κάπου εδώ βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ οκτώ ημέρες πριν από τις εκλογές. Κινείται κόντρα στις πεποιθήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των απλών, καθημερινών ανθρώπων, καθώς δεν έχει αντιληφθεί ακόμα ένα πράγμα: η ανυπόκριτη αλληλεγγύη τελειώνει εκεί που υποβαθμίζεται η ζωή των πολιτών που την προσφέρουν.
Με απλά λόγια, δεν κατάλαβαν εν έτει 2023 πως η πολιτική των ανοικτών συνόρων είναι καταστροφική και πως η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχτεί παραπάνω μετανάστες απ΄όσους ήδη φιλοξενεί. Χαίρομαι που ακούω από σοβαρούς ανθρώπους πως το μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα που δεν πρόκειται να λυθεί. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο το κάθε κράτος το αντιμετωπίζει, πρωτίστως, με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών του. Και προς τούτο νομιμοποιείται να κτίζει φράκτες, να απελαύνει παράνομους μετανάστες και να περιφρουρεί τα σύνορά του. Τελεία, παύλα.
Στο κάτω κάτω, στις δημοκρατίες, όλες οι πολιτικές κρίνονται στις εκλογές.
