Photo by Henry Guttmann / Getty Images/ Stringer
Υπάρχει περίπτωση ο οργισμένος συνταξιούχος που του έκοψαν το ΕΚΑΣ, να δει τα πλάνα από την σύνοδο Μεσογειακών χωρών και να δώσει τόπο στην οργή του ;
Υπάρχει μικρό έστω, ενδεχόμενο ο μακροχρόνια άνεργος να δει την «οικογενειακή» φωτογραφία με τους Τσίπρα, Ολάντ, Ρέντσι κ.α. και να αισιοδοξήσει για το μέλλον του ;
Υπάρχει η πιθανότητα, ο συνταξιούχος που μόλις έχασε το 40% της επικουρικής του σύνταξης, ο αμοιβόμενος με 400 ευρώ, ο μικροεπιχειρηματίας που μόλις έκλεισε το μικρό μαγαζάκι του, ο φοιτητής που δεν έχει την στήριξη για να σπουδάσει σε μια άλλη πόλη, υπάρχει περίπτωση οποιοσδήποτε ν ακούσει τον Τσίπρα, με τα κάκιστα μάλιστα Ελληνικά του, να μιλάει για το όραμα των χωρών του Νότου και να σκεφτεί ότι υπάρχει προοπτική ;
Αν κάποιος απαντήσει καταφατικά σε τέτοιους είδους ερωτήσεις, τότε έχει κάθε δικαίωμα να δώσει απόλυτο δίκιο στην Γεροβασίλη που με ύφος ενός μικρού Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς σχεδόν απαίτησε από τα κανάλια να διακόψουν την ροή του προγράμματός τους για να μεταδώσουν όσα έγιναν στην συγκεκριμένη Σύνοδο. Νομίζω, πως δεν υπάρχει πιθανότητα κάποιος (ιδιαίτερα ένα προδομένος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ) να επηρεαστεί με οποιοδήποτε τρόπο θετικά για την κυβέρνηση αν τα κανάλια υπάκουαν στις επιθυμίες της κ. Γεροβασίλη.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί η κυβερνητική εκπρόσωπος κάνει τόση φασαρία για το θέμα ; Εδώ χωράνε πολλές απαντήσεις, να επιχειρήσουμε την καταγραφή μερικών: α) η κυβέρνηση, παρ' ότι διαμορφώνει πια με δικούς της όρους το τηλεοπτικό τοπίο, εξακολουθεί να στοχοποιεί τα κανάλια ως τις μοναδικές «δυνάμεις του κακού» για λόγους αποπροσανατολισμού αλλά και για να μεταθέτει τις ευθύνες της β) απαξιώνοντας τα τηλεοπτικά (θα έρθει και η σειρά των υπόλοιπων !) ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους τους (πιστεύει ότι) ανεβάζουν τον βαθμό αναξιοπιστίας τους, άρα η κριτική προς την κυβέρνηση είναι πιο αδύναμη γ) οι ευθείες επιθέσεις λειτουργούν και εκφοβιστικά για νυν και νέους καναλάρχες οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν πολλά αδύναμα σημεία δ) η κ. Γεροβασίλη και πολλοί υπουργοί απλά πιστεύουν ότι η αλήθεια στα γεγονότα είναι μόνο μία. Η δική τους αλήθεια. Περισσότερες δεν χωράνε.
Όποια από αυτές ή άλλη αιτία και αν υπάρχει για το ξέσπασμα Γεροβασίλη, τελικά νομίζω πως έχει μικρή σημασία. Και αυτό γιατί αφενός μεν η επιρροή των καναλιών στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης (όπως έχει αποδειχτεί) είναι πολύ μικρή, αφετέρου οποιαδήποτε Σύνοδο οργανώσει η κυβέρνηση, δεν μπορεί να λειτουργήσει αντισταθμιστικά σε όσα έχουν συμβεί από την πλευρά της εδώ και ενάμιση χρόνο και τα οποία έχουν ως αντικειμενικό αποτέλεσμα την επιδείνωση των όρων και της οικονομίας αλλά του επιπέδου επιβίωσης της πλειονότητας των πολιτών.
Νομίζω πως και η συγκεκριμένη υπουργός αλλά και μια σειρά από κυβερνητικά στελέχη, έχουν αρχίσει να βιώνουν ένα σύνδρομο που συνοδεύει συνήθως τους ανθρώπους της εξουσίας. Δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει στην κοινωνία, έχουν ξεκοπεί από αυτήν, οι παραστάσεις τους έχουν περιοριστεί σε όσα συμβαίνουν στα υπουργικά γραφεία και στις ποικίλες αυλές στις οποίες πια κινούνται. Είναι ενός είδους σύνδρομο αποξένωσης από την ίδια την πραγματικότητα. Ακόμα και όταν τους μεταφέρεται αυτή με κάποιο τρόπο, την αμφισβητούν. Ακόμα και όταν βλέπουν οτι ο πρωθυπουργός χρειάζεται 5.000 αστυνομικούς για να επισκεφτεί την Θεσσαλονίκη.
Μ' έναν δικό τους τρόπο, έχουν παραμείνει σ' έναν παλιό κόσμο, από την εποχή εκείνη που τον είχαν γεμίσει προσδοκίες και υποσχέσεις και θεωρούν πως ο κόσμος αυτός εξακολουθεί να υπάρχει. Το φαινόμενο αυτό έχει παρατηρηθεί πολλές φορές με κυβερνήσεις στη χώρα μας, δεν είναι λίγοι οι πρωθυπουργοί και υπουργοί που ζούσαν σ έναν μαγικό κόσμο που ωστόσο δεν υπήρχε. Οι ίδιοι απομακρύνονται από την κοινωνία και το λεγόμενο «περιβάλλον» τους (που αποτελείται από αυλικούς και πρόθυμους μόνο για να διατηρηθούν στις θέσεις τους) τους μεταφέρει μια εικονική πραγματικότητα.
Υ.Σ.: Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι έχει δίκιο η υπουργός, ακόμα και αν δεχτούμε πως μπορεί να υποκαθιστά την δημοσιογραφική αξιολόγηση επειδή τα κανάλια «κυριαρχούνται από διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, δημοσιογράφους κ.ο.κ.», τι θα κάνει όταν σε λίγο καιρό τα αδειοδοτημένα από την κυβέρνηση της κανάλια, ακολουθούν την ίδια συμπεριφορά ; Θα μπορεί πιστεύει πάλι να παρεμβαίνει έτσι ωμά για να επιβάλει τους δικούς της κανόνες όταν η ίδια τα νομιμοποίησε δίνοντας άδειες με μοναδικό κίνητρο την προσφορότερη οικονομική προσφορά ;
Γιάννης Παντελάκης
