Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Αδυναμία διατύπωσης θέσης ή ένδειξη πλήρους αιφνιδιασμού; Τρία 24ωρα μετά από την πρόταση Μητσοτάκη για παράλληλη ψήφιση της ψήφου των ομογενών και του «σπασίματος» της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας και η κυβερνητική πλειοψηφία δείχνει ακόμα να αναζητά στίγμα.
Κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει αντιληφθεί γιατί το Μέγαρο Μαξίμου δεν έχει αποδεχθεί την πρόταση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κάνοντας πολλούς να θεωρούν ότι σε ένα τόσο σοβαρό θέμα κινείται με μικροκομματικά κίνητρα.
Πώς αλλιώς να δικαιολογήσεις την επιλογή της κυβέρνησης να ρίξει τη «φωτοβολίδα» της επιστολικής ψήφου, στη δημόσια ατζέντα;
Τι όμως είναι η συγκεκριμένη διαδικασία, η οποία πιθανόν να χαρακτηριστεί από ορισμένους ως μία διέξοδος;
Όσο και αν λοιπόν δυνητικά μπορεί να ικανοποιήσει την μεγάλη επιθυμία των Ελλήνων του εξωτερικού για άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος, η αλήθεια είναι πως κρύβει πολλές παγίδες και κυρίως εμπεριέχει το στοιχείο της καθυστέρησης.
Η εφαρμογή μίας τέτοιας πρακτικής απαιτεί πολύ χρόνο και κυρίως μεγάλη προετοιμασία. Παράλληλα έχει μία κύρια προϋπόθεση, η οποία δε θα πρέπει να απουσιάζει από κάθε σχετική με το θέμα ανταλλαγή απόψεων. Οι Έλληνες του εξωτερικού θα πρέπει να έχουν ενημερώσει πολύ νωρίτερα τις αρμόδιες αρχές, ώστε να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα πριν από τις εθνικές εκλογές. Απαιτούνται δηλαδή προεγγραφές.
Γιατί αυτό; Θα πρέπει τα ψηφοδέλτια του εξωτερικού να ανοιχτούν μαζί με τα ψηφοδέλτια της μητροπολιτικής Ελλάδας, άρα η όποια εκλογική διαδικασία θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν ανοίξουν οι κάλπες στην Ελλάδα προκειμένου να υπάρξει ο απαραίτητος χρόνος για την συλλογή τους.
Να επισημάνουμε πως η επιστολική ψήφος, εκ της διαδικασίας, «φλερτάρει» με τον κίνδυνο να παρατηρηθούν κρούσματα ή καταγγελίες που θα αμφισβητούν το αδιάβλητο της ψηφοφορίας. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίο εφαρμόζεται σε πολύ λίγες χώρες.
Παρά λοιπόν το γεγονός ότι τα παραπάνω στοιχεία είναι σε απόλυτη γνώση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, το Μέγαρο Μαξίμου «ρίχνει» την επιστολική ψήφο στο τραπέζι της δημόσιας διαβούλευσης. Στο σημείο αυτό αρχίζουν και οι ερμηνείες για τα αίτια της συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής.
Είναι προφανές ότι η κυβερνητική πλειοψηφία δε διστάζει να εμπλέξει στο δημόσιο διάλογο τους ομογενείς μας, οι οποίοι επιθυμούν με κάθε τρόπο να συνδεθούν με την μητέρα πατρίδα, θέλοντας είτε απλώς να κερδίσει χρόνο αναζητώντας θέση και στάση είτε να «στρίψει δια του αρραβώνος» από την όλη συζήτηση. Όποια και είναι η αιτία, ένα είναι το πολιτικό συμπέρασμα:
Το Μαξίμου είναι αποφασισμένο να ...μην λύσει το θέμα.
Παρόλα αυτά η κυβέρνηση έχει θέσει σε εφαρμογή το πλάνο της για επικοινωνιακή, όπως φαίνεται, διαχείριση του θέματος, η οποία θα καταλήξει για μία ακόμα φορά μάλλον σε αδιέξοδο.
Την Πέμπτη πραγματοποιείται συνάντηση των πολιτικών κομμάτων μετά από το πρόσκληση του υπουργού Εσωτερικών.
Όπως όλα δείχνουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με δεδομένη την πρόταση Μητσοτάκη, εφόσον τελικώς παραστεί , θα επιχειρήσει να πείσει την κυβερνητική πλευρά να αποδεχτεί το παράλληλο σπάσιμο της Β Αθήνας με τη ψήφο των ομογενών. Σε κάθε περίπτωση τα επεισόδια θα είναι πολλά...
