Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την αυτοχειριαστική του πολιτική, θεωρώντας ότι αντιπολίτευση δεν είναι οι προτάσεις διακυβέρνησης και η σμίλευση εμπιστοσύνης με το εκλογικό σώμα, αλλά η υστερική υπόγεια περιπλάνηση σε ρυπαρούς λαβυρίνθους, που τροφοδοτούνται από -και αναπαράγουν την- έφεσή του στον συνωμοσιολογικό «ακτιβισμό».
Η Πόπη εύκολα μπήκε στο πνεύμα ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν ξέρουμε πόσο πιστεύει αυτά που είναι υποχρεωμένη να απαγγέλει. Χθες δήλωσε ότι η κυβέρνηση πρέπει να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις για το αν παρακολουθούταν ο κ. Φλώρος, ο αρχηγός του στρατού, και για ποιους λόγους. Γιατί πλήττεται η ασφάλεια όλων μας. Δυστυχώς -είπε- η κυβέρνηση σαν να μην συμβαίνει τίποτα, χωρίς να δώσει πρώτα τις απαντήσεις ως όφειλε, ανανέωσε τη θητεία του κ. Φλώρου».
Την ίδια στιγμή δημοσιογραφικά εξαπτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν ότι ο Μητσοτάκης έπρεπε να αποστρατεύσει τον Α/ΓΕΕΘΑ. Η εμμονή τους είναι η χαρά των Τούρκων. Το επίσημο πρακτορείο των Τούρκων Anadolu, η κρατική προπαγανδιστική μηχανή της Τουρκίας δηλαδή, αναπαρήγαγε όλες τις κατηγορίες που εξέπεμψε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις παρακολουθήσεις, αλλά και το μαύρο χρήμα με το οποίο δήθεν αγόρασε σπίτι για την κόρη του ο στρατηγός (λέμε «δήθεν» γιατί ενώ το πρωτοσέλιδο έγραφε αυτό, η ίδια εφημερίδα στο εσωτερικό ρεπορτάζ και για το ίδιο θέμα, δημοσιεύει ότι το σπίτι το αγόρασε ο γαμπρός του, μέσω τραπεζικού δανεισμού!).
Θα μπορούσε κάποιους να τους θεωρήσει -και τους θεωρούν- δούρειους ίππους. Δεν το υιοθετούμε. Αποδεχόμαστε την πιο αθώα εκδοχή γιατί τους γνωρίζουμε χρόνια λόγω επαγγελματικής συνάφειας. Είναι απλώς κοντόθωροι. Περιχαρακωμένοι ιδεολογικά, δεν συντονίζονται με τους εθνικούς προβληματισμούς της κοινωνίας και δεν έχουν αίσθηση των εθνικών κινδύνων.
Δεν τους απασχόλησαν ποτέ ως πρόβλημα, λόγω διεθνιστικής κουλτούρας (θυμούνται όλοι το εμβληματικό «θα το ρισκάρουμε να μειώσουμε τους εξοπλισμούς» του Μπαλάφα. Έτσι σκέπτονται όλοι. Οι εξοπλισμοί δεν είναι για την εθνική μας ακεραιότητα αλλά για το ΝΑΤΟ και τους εμπόρους όπλων!). Ένδειξη ότι δεν ψήφισαν τις αμυντικές δαπάνες του Προϋπολογισμού, την συμφωνία για τα Ραφάλ κ.α.
Πόσο τους ωφελεί μια τέτοια αντιπολίτευση; Στην χθεσινή δημοσκόπηση της Opinion Poll για το TheToc και στην ερώτηση ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της χώρας, ο Τσίπρας καταποντίζεται. Ενώ ο Μητσοτάκης θεωρείται καταλληλότερος από το 58.3%, τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί καταλληλότερο μόνο το 18,1%. Ποσοστό μικρότερο και από αυτό του κόμματος (24,8%, και επί των εγκύρων 26%). Τον περνάει ακόμη και ο Κανένας που λαμβάνει 20,5%.
Λογικό έτσι που συμπεριφέρονται. Μειώνουν τον αρχηγό του στρατεύματος την ώρα που Ερντογάν απειλεί συνεχώς ότι «θα έρθει νύχτα», και που υπάρχει έντονος ο φόβος πως στην περίπτωση που δει ότι χάνει, ενδεχομένως να δημιουργήσει επεισόδιο εις βάρος της Ελλάδας, καθώς το τουρκικό σύνταγμα του επιτρέπει παράταση της θητείας του. Αυτή την ώρα ενόψει των τουρκικών εκλογών ο ΣΥΡΙΖΑ και τα εξαπτέρυγά του εξακολουθούν να υποσκάπτουν το κύρος του αρχηγού, διασπείροντας υποψία και απαξίωση.
Στην άλλη δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε, αυτή της ALCO για τον ΑΝΤ1, δεν υπάρχει εξειδικευμένη ερώτηση, αλλά σε επίπεδο γενικής εμπιστοσύνης στα πρόσωπα των αρχηγών, το 32% εμπιστεύεται τον Μητσοτάκη, ενώ ο Τσίπρας έρχεται 10 μονάδες πίσω με 22%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ξεφύγει από την ίντριγκα και την καμαρίλα των κομματικών διαδρόμων στους οποίους μεγάλωσε η ηγεσία του. Εκλαμβάνει την πολιτική ως διαρκή συνωμοσία με την οποία «θα τη φέρει» στον αντίπαλο. Μόνο που η κοινωνία δεν είναι ο κομματικός μικρόκοσμος. Έπιασε μια φορά αυτή η τακτική, αλλά εξάντλησε το ζην. Ούτε προλαβαίνει αλλά ούτε μπορεί να αλλάξει.
Και δεν είμαστε σίγουροι ότι μπορεί να αλλάξει και με νέα ήττα. Δεν είναι η τακτική το θέμα. Είναι η κοσμοθεωρία, η αντίληψη περί πολιτικής, που δημιουργεί την τακτική.
