«Καλούμε όλους τους πολίτες να ψηφίσουν έναν αρχηγό ενός εντελώς καινούργιου κόμματος που θα προσπαθήσει να είναι μακριά από τα παλιομοδίτικα πρότυπα που κυριαρχούν στη χώρα μας, μακριά από τα λάθη του παρελθόντος και βέβαια μακριά από συντηρητικές και λαϊκίστικες επιλογές». Αυτό τόνισε ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια του πρώτου τηλεοπτικού debate στους 5 παρευρισκόμενους συνυποψήφιούς του στο Action 24 για την αρχηγία του νέου ενιαίου φορέα, απευθύνοντας κάλεσμα προς όλους τους δημοκρατικούς πολίτες –ενταγμένους και ανένταχτους- να συμμετέχουν στην προσπάθεια δημιουργίας του νέου Κινήματος.
Εξέφρασε μάλιστα τη βεβαιότητά του ότι αν επιτευχθεί κάτι τέτοιο ο νέος φορέας θα μπορούσε να αγγίξει το 15%. Όπως είπε: «είναι η παράταξη της νίκης, η παράταξη που έδωσε λύσεις και αυτή την παράταξη θα προσπαθήσουμε -ελπίζω όλοι σε συνεργασία- να αναστήσουμε. Γιατί όλο αυτό που έχει γίνει στη χώρα δεν σώζεται με έναν. Θα χρειαστούν πολλοί και θα χρειαστεί ενότητα». Ο Σταύρος Θεοδωράκης απαντώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και των συνυποψηφίων του παρουσίασε συγκεκριμένες προτάσεις για την καταπολέμηση της νεανικής ανεργίας, για τη μείωση των κρατικών δαπανών, ενώ παράλληλα υπογράμμισε ότι για να πάει η χώρα μπροστά πρέπει να δώσουμε ώθηση στους νέους και να εξασφαλίσουμε περισσότερες θέσεις εργασίας γι' αυτούς.
Το debate συντόνιζαν οι δημοσιογράφοι Γιάννης Πολίτης, Γιώργος Κουβαράς και Αγγελική Σπανού, ενώ ερώτηση απηύθυνε και ο Ανδρέας Παπαδόπουλος.
Αναλυτικά οι απαντήσεις του Σταύρου Θεοδωράκη:
Για το εν δυνάμει κοινό του νέου πολιτικού φορέα:
Εγώ, και νομίζω όλοι μας, απευθυνόμαστε στον κόσμο του Κέντρου, στον κόσμο που είχε ψηφίσει Ποτάμι, που είχε ψηφίσει ΔΗΣΥ, αλλά και σε αυτούς που φλερτάρουν με τη Νέα Δημοκρατία και αυτούς που εγκαταλείπουν τρέχοντας τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η μεγάλη προοδευτική παράταξη, η παράταξη που ίδρυσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε πολύ δύσκολες συνθήκες, είχε χώρο για όλους. Δεν θέλω ένα μικρό μίζερο κόμμα, ένα κόμμα των μηχανισμών. Θέλω μια μεγάλη προοδευτική, τολμηρή, δυνατή παράταξη. Για να δημιουργηθεί αυτό, είχαμε βάλει κάποιες προϋποθέσεις και έχετε δίκιο ότι δεν κερδίσαμε όσα θέλαμε. Είχα πει ότι πρέπει να ψηφίζουν ηλεκτρονικά οι νέοι που βρίσκονται στο εξωτερικό. Δεν δέχθηκαν κάποιοι από τους υποψήφιους -και κυρίως η κυρία Γεννηματά. Δεν ήθελαν να ψηφίσουν οι νέοι του εξωτερικού. Και επίσης είχα εκφράσει τις αντιρρήσεις μου για την εκλογική διαδικασία την ημέρα του Μαραθωνίου. Αλλά όλα αυτά πια είναι δευτερεύοντα. Νομίζω ότι έτσι όπως γίνεται η διαδικασία θα δώσουμε τη δυνατότητα σε εκατοντάδες πολίτες να ψηφίσουν και να αναδείξουν μια νέα ηγεσία στον προοδευτικό χώρο, μια ηγεσία που δεν θα έχει σχέση με τα παλιά μοντέλα, που θα τολμά, που θα σέβεται τους πολίτες. Πιστεύω, και θα φανεί στο αμέσως επόμενο διάστημα, ότι θα έχουμε μια σκληρή αντιπαράθεση με όλους. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Συμφωνούμε σε πολλά πράγματα, αλλά πρέπει να συγκρουστούμε για να καταλάβει ο πολίτης ποιον επιλέγει. Αυτό θα γίνει, αλλά την επόμενη μέρα θα πρέπει όλοι ενωμένοι να υπερασπιζόμαστε τις αρχές ενός νέου προοδευτικού κινήματος, αλλά και να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε ο καθένας τις δικές του αρχές και αξίες. Η εποχή που κουκουλώναμε τα προβλήματα και λέγαμε γενικά όμορφα λόγια έχει παρέλθει. Πρέπει να γίνουμε όλοι τολμηροί και να απευθύνουμε το ίδιο κάλεσμα και στους πολίτες: να γίνουν τολμηροί συμμετέχοντας με τη ψήφο τους στο εγχείρημα.
Για τη στάση του Ποταμιού στο νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου:
Εμείς θέλαμε αυτό το νόμο. Έχουμε ξεκαθαρίσει ότι δύο πράγματα προέχουν για μας: ο ανθρωπισμός και ο πατριωτισμός. Το 2015 για να σώσουμε την πατρίδα ψηφίσαμε κάτι που δε θέλαμε. Αυτό ήταν το πατριωτικό μας καθήκον. Με το ίδιο σκεπτικό ψηφίζουμε νομοσχέδια που αφορούν τα δικαιώματα των πολιτών, γιατί είναι θέμα ανθρωπισμού. Δεν θα κάνουμε καμία συμμαχία με κανέναν αν είναι να παραμερίσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, που πολλοί επικαλούνται, έκανε μια πολύ τολμηρή κίνηση μόλις ξεκίνησε. Έκανε το νέο οικογενειακό δίκαιο προχωρώντας σε με μεγάλη σύγκρουση με την Εκκλησία. Το ίδιο έκανε και ο Κώστας Σημίτης με το θέμα των ταυτοτήτων, συγκρουόμενος και αυτός με την εκκλησία. Η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗ.ΣΥ δεν δείχνει την ίδια τόλμη. Αντιθέτως κρύβεται. Απουσίαζε από τη Βουλή σε αυτή την κρίσιμη συζήτηση, όπως απουσίαζε και στη ψηφοφορία για το σύμφωνο συμβίωσης. Εγώ, λοιπόν, προσπαθώ να πω στον κόσμο ότι ο καινούριος δρόμος πρέπει να έχει τόλμη. Δεν πρέπει να περιέχει μικροκομματικούς υπολογισμούς. Πρέπει να έχει καθαρές κουβέντες και σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα θα είμαι και με τον διάβολο αρκεί να "σώσω" κάποιους ανθρώπους που είναι στο περιθώριο, ενώ δεν πρέπει να είναι. Κανένα παζάρι στα ανθρώπινα δικαιώματα. Θα τα ψηφίζουμε.
Για το πώς θα μείωνε τις κρατικές δαπάνες:
«Θα καταργούσα το γραφείο του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη που μας στοιχίζει περίπου 1,5 εκατομμύριο ετησίως, και αυτό ισοδυναμεί με τουλάχιστον τρεις παιδικούς σταθμούς. Θα πρέπει ο Πρωθυπουργός να βρει μια άλλη βεράντα στην Θεσσαλονίκη για να φωτογραφίζεται. Η κυβέρνηση λέει ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και δεν μπορούμε να έχουμε όσους παιδικούς σταθμούς θέλουμε. Ας κλείσουν λοιπόν το γραφείο στην Θεσσαλονίκη, που το φυλάσσουν μέρα-νύχτα αστυνομικοί τους οποίους πληρώνουμε, και ας ανοίξουν μερικούς παιδικούς σταθμούς. Την ημέρα που ψήφιζαν στην Βουλή τον «κόφτη» ίδρυσαν 77 καινούριες γραμματείες –ειδικές και τομεακές γραμματείες. Είμαστε το κράτος που σήμερα έχει 156 γραμματείες. Στοιχίζει πάρα πολύ στον ελληνικό λαό η «κορυφή» του πολιτικού συστήματος. Θεωρώ ότι πρέπει άμεσα να κοπούν αυτές οι δυνατότητες στο εκάστοτε κόμμα που κυβερνά. Πρέπει να περιορίσουμε το κομματικό κράτος και να προχωρήσουμε σε μια αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Είμαι μάλλον ο μόνος που τολμάει να πει από την Βουλή ότι πρέπει να πάμε σε μια αυστηρή αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων η οποία θα περιλαμβάνει και απομακρύνσεις. Αυτό που προτείνουμε είναι να γίνεται αξιολόγηση, και όχι από το γραφείο του υπουργού, αλλά από ένα ανεξάρτητο όργανο. Κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι θα προβιβάζονται, θα παίρνουν πιο υψηλόβαθμες θέσεις, περισσότερα λεφτά, αλλά αυτοί που θα αποτυγχάνουν συνεχώς στις αξιολογήσεις θα πρέπει να απομακρύνονται. Αυτή είναι η λογική της αξιολόγησης και αυτό το μήνυμα θα πρέπει να μεταφέρουμε στα παιδιά μας που είναι άνεργα, που βρίσκονται σε καθεστώς μαύρης εργασίας, ή που αναγκάζονται να φύγουν στο εξωτερικό. Υπάρχουν λοιπόν λύσεις, αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει η τόλμη από το πολιτικό σύστημα».
Απαντώντας σε ερώτηση του Νίκου Ανδρουλάκη για το γεγονός ότι το Ποτάμι στην ευρωβουλή εντάχθηκε στον κόμμα των σοσιαλδημοκρατών ο Σταύρος Θεοδωράκης σημείωσε:
«Είμαστε συνεργαζόμενοι με το S&D. Η άποψή μου είναι ότι o προοδευτικός χώρος πρέπει να χωράει κεντροαριστερούς, σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθερους, κεντρώους, αλλά και όλους τους ακτιβιστές του κέντρου. Η άλλη λύση, είναι ένα κόμμα αυστηρής ιδεολογίας, είναι η λύση ενός μικρού κόμματος. Αν ηγηθώ αυτού του καινούργιου, μεγάλου, προοδευτικού χώρου θα υπάρχει μια θέση για όλους. Το μέλλον θέλει ενώσεις στο Κέντρο και τολμηρές προτάσεις. Πρέπει να ακολουθήσουμε και λίγο το δρόμο του Μακρόν, δηλαδή να μας ενώσουν οι λύσεις για τα προβλήματα και όχι οι προηγούμενες ιδεολογίες. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε και πραγματικά πιστεύω ότι και η δική σου συμβολή θα είναι απαραίτητη σε αυτό, γιατί το ευρωπαϊκό πείραμα που έχεις ζήσει περιέχει πάρα πολύ απ΄αυτό που λέω. Όχι μονολιθικά κόμματα, αλλά μεγάλα κόμματα με τάσεις, με πολλές απόψεις και με πολλές λογικές».
Eρωτώμενος από τον Γιάννη Μανιάτη αν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει σε ένα «έναν χώρο πολύ μεγαλύτερο και με τα γνωστά προβλήματα που υπάρχουν από τη στιγμή που το Ποτάμι δεν πήγε όπως θα θέλατε», ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε:
«Γιάννη μου θα είμαι λίγο δυσάρεστος. Μπορεί να σε ξεχωρίζω γιατί οι πρωτοβουλίες που παίρνεις, κατά την άποψή μου, είναι στο μεταρρυθμιστικό στρατόπεδο, αλλά είσαι βουλευτής ενός κόμματος που βρέθηκε από το 40 στο 4%. Εάν σκεφτεί κανείς αυτό το δεδομένο θα μπορούσε να αναρωτηθεί πώς μπορείς να ρωτάς γιατί το 6 του Ποταμιού έγινε 4. Λέω λοιπόν ότι το Ποτάμι δεν απέτυχε. Το Ποτάμι έχει αφήσει ένα μεγάλο «ίχνος» στην ελληνική πολιτική σκηνή. Η ΔΗ.ΑΝΑ του Στεφανόπουλου απέτυχε; Ο Στέφανος Μάνος απέτυχε; Ο Κύρκος απέτυχε; Το «ίχνος» που αφήνει ένα κόμμα στην πολιτική ζωή δεν έχει σχέση πάντα με τα ποσοστά του.
Σε ό,τι αφορά τώρα το «μεγάλο» του χώρου, έχω αποδείξει στην Βουλή και την τόλμη μου και τη διάθεσή μου να προσπαθώ πάντα να βρω μια λύση στα προβλήματα της χώρας. Αυτό λοιπόν νομίζω ότι χρειάζεται σήμερα η μεγάλη δημοκρατική παράταξη: τολμηρές, γρήγορες αποφάσεις που αφορούν την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων».
Για τη στάση που κράτησαν οι κυβερνήσεις από την έναρξη της κρίσης και μετά:
«Επικρίνω το παλιό πολιτικό σύστημα για το εξής: Κάποια στιγμή κατάλαβαν ότι η χώρα χρεοκοπεί και βγήκαν και είπαν στην Ευρώπη δώστε μας λεφτά για να μπορούμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Δεν είχαν άλλη λύση. Δεν υπήρχε ούτε η λύση της Ρωσίας, ούτε της Κίνας, ούτε του Ιράν, ούτε της Βενεζουέλας που έλεγε ο κ. Τσίπρας. Καλώς λοιπόν πήγαν στην Ευρώπη. Γι'' αυτό όμως που τους επικρίνω είναι ότι πήγαν με τα χέρια ψηλά και είπαν δώστε μας τα λεφτά, αλλά δώστε μας και τη λύση. Θεωρώ λοιπόν ότι το πολιτικό σύστημα έπρεπε να ήταν έτοιμο να προτείνει τις λύσεις που είχε ανάγκη η χώρα, και να μην δεχτεί κακές προτάσεις, όπως κάποιες προτάσεις του ΔΝΤ. Στα μνημόνια υπήρχε και καλό μείγμα και κακό. Δυστυχώς οι Έλληνες πολιτικοί εκείνης της περιόδου, απ΄ όλα τα κόμματα, δεν στάθηκαν ικανοί να ξεχωρίσουν το καλό και να απορρίψουν το κακό».
