«Εθνικιστής είναι αυτός που έχει απαιτήσεις και πατριώτης αυτός που έχει προσφορά», τόνισε ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης κλείνοντας την εκδήλωση που διοργάνωσε το κόμμα σε συνεργασία με το S&D -την ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωκοινοβουλίου- με θέμα Πατριωτισμός VS Εθνικισμός που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο Μέγαρο, παρουσία πλήθους κόσμου.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, στην εκδήλωση τέθηκαν ερωτήματα για το τι είναι πατριωτισμός και τι είναι εθνικισμός, όχι ιστορικά, αλλά σήμερα στην Ελλάδα της ατέλειωτης κρίσης, όπως τονίζεται. «Είναι πατριώτες αυτοί που μας καλούν σε συλλαλητήρια για το "Μακεδονικό"; Ή είναι απλώς πατριδοκάπηλοι; Ή μήπως είναι πατριώτες όλοι αυτοί που μιλούν συνεχώς και μόνο για τις μάχες του παρελθόντος. Ή ισχύει αυτό που είπε ο Ελευθέριος Βενιζέλος ότι "τα έθνη δεν πρέπει να στρέφουν το βλέμμα προς τα οπίσω, ειμή όσον απαιτείται δια να πορίζωνται τα αναγκαία εντεύθεν διδάγματα". Αυτός που δηλώνει έτοιμος να πολεμήσει τους εξωτερικούς εχθρούς είναι ο αληθινός πατριώτης; Ή αυτός που δίνει καθημερινά μάχες για μια καλύτερη Ελλάδα με ισότητα, δικαιοσύνη και ευκαιρίες για όλους;», είναι ερωτήματα που επίσης τέθηκαν και απαντήθηκαν στην εκδήλωση του Ποταμιού.
Σημειώνεται ότι τον δικό του ορισμό για τον εθνικισμό έδωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης. Αναφερόμενος στο δίπολο πατριωτισμός-εθνικισμός τονισε ότι «ο εθνικιστής στην Ελλάδα του 2018 είναι αυτός που βγάζει κέρδη και ο πατριώτης είναι αυτός που πληρώνει κόστος». Και σε ό,τι αφορά την πολιτική, πρόσθεσε ότι «ο πατριώτης πληρώνει το πολιτικό κόστος ενώ ο εθνικιστής βγάζει κέρδος προσδοκώντας ψήφους».
Ο επικεφαλής του Ποταμιού αναφέρθηκε στα ανοικτά εθνικά μέτωπα τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα σχολιάζοντας τα αποτελέσματα έρευνας κοινής γνώμης της Prorata που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της εκδήλωσης. Αυτά κατέδειξαν ότι οι Έλληνες έχουν λόγους να ντρέπονται για τη χώρα τους και αυτοί οι λόγοι είναι η διαφθορά, η συνεχιζόμενη φτώχεια και η καταστροφή του δημόσιου χώρου.
Aναφερόμενος στις σχέσεις με την Αλβανία στα βορειοδυτικά σύνορά μας, ο Σταύρος Θεοδωράκης επισήμανε ότι το Ποτάμι στηρίζει την πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών και συμπλήρωσε πως μετά τη δήλωση του Aλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα ότι δεν υπάρχει εδαφικό θέμα έναντι της Ελλάδας και τον σεβασμό στους πεσόντες του '40, τώρα πρέπει να επαναπροωθηθεί και η χάραξη της ΑΟΖ με βάση τη διεθνή πρακτική και τους διεθνώς αποδεκτούς κανόνες.
Μιλώντας για το Μακεδονικό ο Σταύρος Θεοδωράκης τόνισε ότι δεχόμαστε τη σύνθετη ονομασία για τους γείτονες μας, αλλά, θα πρέπει να καταλάβει ο Zoran Zaev, ο οποίος έχει δείξει σοβαρότητα, ότι ο δρόμος για το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη δεν είναι ευθεία, αλλά περνάει από την Αθήνα. Επανέλαβε δε ότι ο αλυτρωτισμός από το Σύνταγμα και τα σχολικά βιβλία θα πρέπει να φύγει και θα πρέπει να δεσμευτούν γι' αυτό στον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο μεγάλο εθνικό μέτωπο, αυτό με την Τουρκία, ο Σταύρος Θεοδωράκης έκανε λόγο για τουρκική προκλητικότητα που έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, καθώς η Τουρκία παραβιάζει κατάφωρα την αρχή της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών, καθώς και το δίκαιο της θάλασσας. Και γι'αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Πρέπει να υπάρχει πατριωτικό σχέδιο. Να συνεννοηθούμε με τους Κύπριους και να βάλουμε στο παιχνίδι από την πρώτη στιγμή τους συμμάχους μας. Επανέλαβε δε την ανάγκη σύγκλισης Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας με τη συμμετοχή της φυσικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και των πολιτικών αρχηγών, που θα καθορίζουν την πατριωτική γραμμή.
Στον χαιρετισμό που απέστειλε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, ανέφερε ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν ταλαντεύθηκε στιγμή. Δεν πήγε με τους έξαλλους και εύκολους λεονταρισμούς, εξέφρασε το γνήσιο πατριωτικό αίσθημα. Και ο Σταύρος και το Ποτάμι είναι φορείς ενός γνήσιου πατριωτικού αισθήματος.
Ο πρέσβης επί τιμή Γιώργος Κακλίκης στην ομιλία του επiσήμανε, μεταξύ άλλων, ότι η Τουρκία θέτει σε κίνδυνο φωτιάς την ανατολική Μεσόγειο. Εκεί όπου η Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ιορδανία και όποιον άλλον δουλεύει για τη συνεργασία και την ειρήνη, αγωνίζεται να παγιώσει τη σταθερότητα της περιοχής.
Από την πλευρά του ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος τόνισε στην εισήγησή του ότι ο εθνικισμός εισφέρει μολυσματικού περιεχομένου χαρακτηριστικά στην κοινωνία με τη διάκριση ανώτερων και κατώτερων εθνών και συμπλήρωσε ότι τα τελευταία γεγονότα αποδεικνύουν ότι το πρόβλημα του εθνικισμού και του εθνοφυλετισμού εμφανίζεται ως ένας «ημικεκοιμημένος λέοντας» που εκδηλώνει τους τριγμούς των οδόντων του και επιβάλλει να είμαστε πιο συνετοί.
Στην ομιλία της η μουσικοσυνθέτρια Ευανθία Ρεμπούτσικα επεσήμανε ότι ο πατριωτισμός δεν είναι πολιτικό πρόγραμμα, είναι η αγάπη για την πατρίδα. Η λέξη «έθνος» καπηλεύτηκε από πολλούς για να προσελκύσουν οπαδούς. Ο πραγματικός πατριώτης αγαπά την πατρίδα του και σέβεται τις πατρίδες των άλλων. Πρόσθεσε δε, πως η υπερβολή και η εμμονή σε ιδεολογίες καταστρέφουν. Ο υπερεθνικισμός οδήγησε σε δύο Παγκοσμίους πολέμους και σε τόσα άλλα που βλέπουμε έως σήμερα. «Παν μέτρον άριστον», είναι το πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να εξελιχθεί η ανθρωπότητα.
«Ο πατριωτισμός ως έννοια αυτονομείται, ενώ ο εθνικισμός ετεροπροσδιορίζεται. Αυτή είναι κρίσιμη διαφορά που επιτρέπει να είναι εφικτή η αντίληψη του κοσμοπολιτικού πατριωτισμού» τόνισε στην ομιλία του ο υποναύαρχος ε.α Στέλιος Φενέκος. Συμπλήρωσε,δε, πως ο ευρωπαϊκός πατριωτισμός σήμερα είναι το επόμενο μεγάλο ζητούμενο. Και για να δομηθεί θα πρέπει να ενισχυθεί ο δημοκρατικός χαρακτήρας της Ε.Ε. και να προωθηθούν οι κατάλληλες πολιτικές, αλλιώς θα αργήσει πολύ να δομηθεί με απρόβλεπτες συνέπειες. Και καταλήγοντας στην ομιλία του ο κ. Φενέκος τόνισε ότι οι νέοι που έφυγαν κατά την περίοδο της κρίσης και εργάζονται σήμερα στο εξωτερικό είναι περίπου 400.000. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι εσωστρεφής και περιχαρακωμένη.
O Eυρωβουλευτής του Ποταμιού Μίλτος Κύρκος στην ομιλία του τόνισε ότι «πατριωτισμός δεν είναι να πάρεις τη χώρα στα χέρια σου, αλλά να την παραδώσεις στις επόμενες γενιές καλύτερη και ισχυρότερη» και αναφέρθηκε στο παράδειγμα του Helmut Kohl λέγοντας ότι «πατριωτικό ήταν αυτό που έκανε ο Kohl όταν ένωσε τις δύο Γερμανίες. Είδε ότι η δύναμη της Γερμανίας δεν βρισκόταν στην περιχαράκωση».
