Στην ουσιαστική έννοια του πατριωτισμού αναφέρθηκε ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή στη συνεδρίαση της ολομέλειας για τα 70 χρόνια της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου λέγοντας: «Πατριωτισμός δεν είναι τα συνθήματα και οι κορώνες αλλά η μελέτη, το σχέδιο, η δουλειά για να τα πετύχουμε μια καλύτερη ζωή για όλους και όχι μόνο για κάποιες συντεχνίες ή για κάποια προνομιούχα τμήματα της κοινωνίας», ενώ προσέθεσε: «Δεν είναι πατριωτισμός ο εθνικολαϊκισμός. Δεν είναι πατριωτισμός ο διχαστικός λόγος».
Ο επικεφαλής του Ποταμιού πρότεινε ως απτή πατριωτική πράξη να αναγνωρίσουμε την μεγάλη προσφορά των νησιωτών μας στην αντιμετώπιση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, και να τους ενισχύσουμε , να τους στηρίξουμε για να μπορούν να συνεχίζουν.
Τέλος, Ο Σταύρος Θεοδωράκης επανέλαβε το πάγιο αίτημα του κινήματος για τη συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, ενώ έστειλε και ένα μήνυμα στους γείτονες της χώρας αναφέροντας: «Το Αιγαίο πρέπει να είναι μια θάλασσα ειρήνης. Μαζί θα ζήσουμε. Μαζί θα προκόψουμε. Και δε χωράνε σε αυτή τη σχέση τσαμπουκάδες, απειλές και κινήσεις εντυπωσιασμού».
Ολόκληρη η ομιλία του κ. Θεοδωράκη:
«Κύριες και κύριοι συνάδελφοι,
Η σημερινή μέρα είναι αφορμή να πούμε μερικές λέξεις για τον πατριωτισμό. 31 Μαρτίου 1947, η ελληνική σημαία σηκώνεται στο κάστρο της Ρόδου. Παρών και o Μιχαήλ Στασινόπουλος, ο μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πολιτικός σύμβουλος τότε της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης. «Αμέσως μετά», διηγείται ο Στασινόπουλος, «χιλιάδες Ροδίτες έφυγαν και πήγαν στο νεκροταφείο, για να πουν στους νεκρούς τους ότι η Δωδεκάνησος ήταν ελεύθερη».
Σκεφτείτε τους Ροδίτες γύρω από τους σταυρούς, να συνομιλούν με τους νεκρούς τους, όλους τους ανθρώπους που πέθαναν ή σκοτώθηκαν, στα χρόνια του αγώνα…
Όμως, αναρωτιέμαι, σήμερα 70 χρόνια από τότε, εμείς πού πρέπει να πάμε και τι πρέπει να πούμε; Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε σήμερα, αύριο, και σε λίγες μέρες που γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου: ποιος είναι ο δικός μας πατριωτικός αγώνας;
Παλιότερα, αυτό το ερώτημα είχε ευκολότερες απαντήσεις. Στόχος μας ήταν η ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό των νησιών και των εδαφών,που κατοικούσαν κατά πλειοψηφία Έλληνες. Ένας στόχος που επετεύχθη αλλά και ένας στόχος που δυναμιτίστηκε όταν τη θέση του πατριωτισμού πήρε ο μεγαλοϊδεατισμός.
Σήμερα όμως που δεν διεκδικούμε νέα εδάφη, τι είναι πατριωτικό; Ή ο πατριωτισμός μας εξαντλείται στις αναμνήσεις;
Πατριωτισμός λοιπόν για μας -και ελπίζω για όλους μας- δεν είναι μόνο η υπεράσπιση των εδαφών, της θάλασσας και του αέρα.
Πατριωτισμός είναι να στέκεσαι γερά στα πόδια σου, να δημιουργείς εθνική παραγωγική βάση να λύνεις προβλήματα και να δημιουργείς τις συνθήκες οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι.
Πατριωτισμός δεν είναι η ανάμνηση του μεγάλου και ένδοξου παρελθόντος.
Πατριωτισμός είναι να παίρνεις την ελληνική σημαία και να την ανεμίζεις σε όλον τον κόσμο από την Αυστραλία και τη Νότια Αφρική ως τον Καναδά και τη Φλόριντα- εκεί όπου οι Δωδεκανήσιοι έχετε μεγάλες παροικίες.
Στο παγκόσμιο χωριό που ζούμε σήμερα χρειαζόμαστε έναν εξωστρεφή πατριωτισμό κι όχι έναν φοβικό πατριωτισμό που βλέπει παντού εχθρούς.
Πατριωτισμός δεν είναι τα συνθήματα και οι κορώνες αλλά η μελέτη, το σχέδιο, η δουλειά για να τα πετύχουμε μια καλύτερη ζωή για όλους και όχι μόνο για κάποιες συντεχνίες ή για κάποια προνομιούχα τμήματα της κοινωνίας.
Δεν είναι πατριωτισμός ο εθνικολαϊκισμός. Δεν είναι πατριωτισμός ο διχαστικός λόγος.
Εμείς θα επιμείνουμε στην πρότασή μας για συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, υπό την προεδρεία του Πρωθυπουργού, με τη συμμετοχή, των αρχηγών των κομμάτων, των πρώην πρωθυπουργών, των υπουργών εξωτερικών και αμύνης, και της φυσικής ηγεσίας του στρατεύματος.
Η εθνική ασφάλεια είναι υπόθεση όλων μας. Και πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα στους γείτονές μας. Το Αιγαίο πρέπει να είναι μια θάλασσα ειρήνης. Μαζί θα ζήσουμε. Μαζί θα προκόψουμε. Και δε χωράνε σε αυτή τη σχέση τσαμπουκάδες, απειλές και εντυπωσιασμοί.
Κυρίες και Κύριοι, θέλω κλείνοντας να ευχαριστήσω τους νησιώτες μας για τη συμβολή τους στην αντιμετώπιση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Ανέλαβαν μεγαλύτερη ευθύνη από όση τους αναλογούσε και αυτό δεν θα το ξεχάσουμε. Γιατί είναι εύκολη η αλληλεγγύη στα λόγια αλλά εκεί στα νησιά μας, έχουμε πράξεις.
Πρόσφατα μου δόθηκε η ευκαιρία, να συναντηθώ με ανθρώπους, που εισηγούνται τις μεγάλες αποφάσεις στην ΕΕ. Πρότεινα -όπως ήδη σας έχω ενημερώσει- τα νησιά μας να χρηματοδοτούνται απευθείας από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Μου είπαν ότι δεν είναι εύκολο ότι πρέπει να αλλάξουν οι κανονισμοί. Να αλλάξουν λοιπόν, να συνεννοηθούμε όλα τα ελληνικά κόμματα, και να επιμείνουμε.
Να μια απτή πατριωτική πράξη στην Ελλάδα του 2017: Να αναγνωρίσουμε έμπρακτα την μεγάλη προσφορά των νησιωτών μας την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, και να τους ενισχύσουμε, να τους στηρίξουμε με κάθε τρόπο για να μπορούν να συνεχίζουν!»
