Του Γιάννη Σιδέρη
«Η γλώσσα δόθηκε στον άνθρωπο για να κρύβει τις σκέψεις του», έγραφε ο εμβληματικός του κυνισμού Ταλευράνδος, και μας το θυμίζουν τα πρόσωπα των ημερών.
Ο κ. Θάνος Μωραΐτης, νέος υφυπουργός Μεταφορών, μετά την ορκωμοσία του δήλωσε, παρουσιάστηκε ως... απόστολος της ενωμένης Κεντροαριστεράς, λέγοντας ότι αποδέχτηκε την πρόσκληση του πρωθυπουργού, γιατί πιστεύει βαθιά ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις μιας μεγάλης προοδευτικής συμμαχίας»! «Γι αυτούς τους λόγους είμαι εδώ και θα παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις. Πιπίλισε επίσης τη μόνιμη καραμέλα ότι «αντίπαλος είναι η ακροδεξιά και ο βαλκανικός νεοφιλελευθερισμός της Νέας Δημοκρατίας. Να διαμορφώσουμε όρους μιας προοδευτικής διακυβέρνησης μακράς πνοής που έχει ανάγκη η κοινωνία»!
Η γλώσσα καλύπτει τη θεσιθηρία και τον τυχοδιωκτισμό αυτών που κυνηγούν την καρέκλα. Θα ήταν πιο πειστικό αν παραδεχόταν ότι ανένηψε γιατί λάνθανε ως πρόσφατα, όταν χαρακτήριζε την κυβέρνηση ως τη «μεγαλύτερη πολιτική απάτη» αφού «η διαπραγμάτευση είναι ανέκδοτο».
Το ίδιο ισχύει και για τον κ. Άγγελο Τόλκα που χαρακτήρισε «τιμητική» την πρόταση του Πρωθυπουργού, αφού πρώτα ο ΚΙΝΑΛ δεν τον έχρισαν υποψήφιο περιφερειάρχη.
Δεν μας ενδιαφέρουν σε καμία περίπτωση οι συγκεκριμένοι ως πρόσωπα αλλά η δημόσια ηθική που εκπέμπουν - τόσο οι ίδιοι όσο και ο Πρωθυπουργός. Συνομιλίες για συμπόρευση κομμάτων διεξάγονται οργανωμένα από τις ηγεσίες που επιθυμούν να έλθουν εις πολιτικού γάμου κοινωνίαν. Βάση διαπραγμάτευσης αποτελούν οι ιδεολογικές αρχές και οι προγραμματικές θέσεις, εν μέσω αμφίπλευρων συναινέσεων και υποχωρήσεων. Σε καμία περίπτωση με αυτομολήσαντες ελεύθερους σκοπευτές, που στοχεύουν στην πολιτική τους καριέρα και εκπροσωπούν τον εαυτό τους και μόνο.
Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να αποσπάσει στελέχη άλλου χώρου δεν είναι πρωτόγνωρη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και δικαιολογητέα. Οι σχέσεις των κομμάτων διέπονται από… τους νόμους της φύσης, το μεγάλο ψάρι συνηθίζει τρώει το μικρό. Το είχε διαπράξει κάποτε και ο Σημίτης ως Πρωθυπουργός, όταν σε ομιλία του ισχυρίστηκε ότι η ψήφος στα μικρά κόμματα πάει χαμένη. Αλλά αυτός τουλάχιστον προσέλκυσε φανερά κάποια στελέχη τα οποία ούτως ή άλλως είχαν ευμενή διάθεση προς αυτόν (π.χ. Μπίστης, Δρέττα, Ζορμπά). Δεν επεδίωξε υπόγειες συνεννοήσεις, και δεν προέτρεψε σε αυτομολήσεις.
Το ουσιαστικό ηθικό πρόβλημα είναι οι διαδικασίες. Είναι άλλης ποιότητας ο «κομματικός ιμπεριαλισμός» που προσπαθεί να επεκταθεί διά των ιδεών του, των απόψεών του, των προγραμμάτων του, και - έστω – διά του εκλογικού του όγκου, προκειμένου να πείσει την όμορη παράταξη, και άλλο οι υπόγειες συζητήσεις και η προσχώρηση πρόθυμων δι' ανταλλαγμάτων.
Εδώ όμως σταματά η ροή του κειμένου γιατί μας πρόλαβαν τα γεγονότα:
Δεν βρισκόμαστε στο 2015, που ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιαζόταν ο άσπιλος μαχητής του λαού. Έχει πλέον ηλικία, μικρή αλλά ήδη βεβαρημένη. Χθες βγήκαν στη δημοσιότητα τα sms του Καμμένου στον Κοτζιά, με τα οποία τον προειδοποιεί ότι θα τον «ξευτιλίσει δημόσια» και «θα τον τελειώσει», ενώ τον αποκαλεί και «αλήτη». Οι βρισιές δεν είναι του Καμμένου κατά Κοτζιά. Είναι του υπουργού Άμυνας κατά του υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης Τσίπρα, τον οποίο θυμίζουμε ότι κατηγόρησε ότι πήρε χρήματα από τον Σόρος.
Την ίδια μέρα ο συμβαίνει το αδιανόητο: Δεν θα είχαμε ασχοληθεί με το περιβόητο δάνειο Πολάκη, αν ο τελευταίος δεν διέπραττε το δεοντολογικά αισχρό και νομικά παράνομο:
Τηλεφώνησε στον επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα, μαγνητοφώνησε εν αγνοία του τελευταίου την συνομιλία, και τη διοχέτευσε σε φιλοκυβερνητικό site! (μην πείτε ότι δεν γίνονται αυτά)!
Από την συνομιλία, πέραν των άλλων, συνάγεται ότι ο υπουργός έχει άγνοια για τις αρμοδιότητες που έχει ο SSM (Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός), τον οποίο επικαλείται ο Στουρνάρας για να εκφράσει την αδυναμία του! («Τι μου λέτε κ. Στουρνάρα; Ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε τις τράπεζες που έδωσαν τα δάνεια που χρεοκόπησαν τη χώρα και έφεραν τα μνημόνια και μπορείτε να ελέγξετε μόνο τις συνεταιριστικές; Τι σόι κεντρικός τραπεζίτης είστε;»)!
Συνάγεται και κάτι άλλο: Ο υπουργός δεν είχε καν κατανοήσει την αρχική πολιτική της κυβέρνησής του και για ποιο λόγο ο αντιπρόεδρος Γιάννης Δραγασάκης, μιλούσε κάποτε για δημιουργία δικτύου συνεταιριστικών τραπεζών!
Ο ποιητής, πραγματικός αριστερός (βασανισθείς), Μιχάλης Κατσαρός, έχει γράψει σε δραματικούς καιρούς τον στίχο «Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία».
Εμείς, στον καιρό της γελοιότητας, θα λέγαμε κάτι που ανταποκρίνεται στο κλίμα της εποχής: Πάρτε στο σπίτι… ποπ κορν… Το μέλλον έχει πολύ σόου γελοιότητας να παρακολουθήσουμε.
