Ειδικού Συνεργάτη
Η ανάγνωση είναι μία όσο και να προσπαθήσουν να πείσουν για το αντίθετο: Ένας «προστατευόμενος» μάρτυρας στην υπόθεση Novartis, είναι πλέον… απροστάτευτος γιατί δεν είπε αυτά που ήθελαν να πει. Δεν είπε ότι έδωσε λεφτά σε πολιτικούς και ως εκ τούτου για να τον «τιμωρήσουν», διότι «δεν εισέφερε όσα γνώριζε (!!!)» του άσκησαν δίωξη για παθητική δωροδοκία σε συνδυασμό με το νόμο περί καταχραστών δημοσίου. Έτσι και εκτός προστασίας βρίσκεται και η δαμόκλειος σπάθη των ισοβίων βρίσκεται πάνω από το κεφάλι του.
Το σκεπτικό, όπως αποκαλύπτεται πλέον από τις εξελίξεις και τη σύλληψη στο αεροδρόμιο, είναι επί της ουσίας απλό: αφού δεν τα λέει ως προστατευόμενος μάρτυρας θα αναγκαστεί να τα πει ως κατηγορούμενος αλλιώς θα… σαπίσει στη φυλακή, δεδομένου ότι έχουν βρεθεί χρήματα όπως λέγεται σε λογαριασμούς του που δεν δικαιολογούνται
Αυτό δεν συνιστά λειτουργία δικαιοσύνης αλλά δραστηριότητα εγγύτερη σε πρακτικές που χρησιμοποιούν συστήματα τα οποία κινούνται εκτός νομιμότητας.
Όσα έγιναν χθες, παραμονή πρωτοχρονιάς με τον καθηγητή και πρώην σύμβουλο υπουργών Υγείας, αποτελούν ουσιαστικά την αποκάλυψη, δια γυμνού οφθαλμού, αλλά και την επιβεβαίωση όσων έχουν υποστηριχτεί εξ αρχής από τη μια πλευρά του κοινοβουλίου. Το πουλόβερ ξηλώνεται και αποκαλύπτει τη γύμνια όσων εμπνεύστηκαν την υπόθεση Novartis.
Αυτών που πήραν την ορατή πρακτική των πληρωμών σε γιατρούς, πρακτική που η εν λόγω πολυεθνική χρησιμοποιούσε παγκοσμίως, και την βάφτισαν – με τη βοήθεια «προστατευόμενων» μαρτύρων- ως «μίζα» σε πολιτικά πρόσωπα.
Αυτών που εργαλειοποίησαν τη δικαιοσύνη ενόψει εκλογών. Ο εμπνευστής, ο «νονός» αυτής της υπόθεσης είναι βαρύτατα εκτεθειμένος. Με κάθε σεβασμό στην «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, όλοι γνωρίζουν άλλωστε πως τα «βαφτίσια» έγιναν σε πολιτικά γραφεία.
Είναι τα ίδια πολιτικά γραφεία στα οποία έγινε εν μια νυκτί προστατευόμενος μάρτυρας ο εν λόγω σύμβουλος. Εκεί αποφασίστηκε να του γίνουν και όλα τα χατίρια:
- φορολογική αμνηστία για τα χρήματα που δεν μπορούσε να δικαιολογήσει (πλήρωσε ένα πρόστιμο 300.000 ευρώ)
- πλήρης ασυλία για όσα εγκλήματα αποκαλύψει και εμπλέκεται και ο ίδιος.
Με βάση αυτή τη συμφωνία εμφανίστηκε με ψευδώνυμο και κατέθεσε μια θεωρητική προσέγγιση των «αμοιβών» που έδινε η Novartis. Ισχνά και εντελώς θεωρητικά στοιχεία δηλαδή, ικανά να ρίξουν λάσπη αλλά όχι να στηρίξουν κατηγορία.
Από τότε πέρασε πάνω από ένας χρόνος και το μόνο που είχε γίνει ήταν μια (άτυπη) κουβέντα του συγκεκριμένου με τους αμερικανούς του FBI. Οι ελληνικές αρχές τον πίεζαν να δώσει ονόματα πολιτικών, να αναλάβει δηλαδή την ευθύνη της «μεταφοράς μιζών» σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα των οποίων υπήρξε σύμβουλος.
Αρνήθηκε, όπως όλα δείχνουν, κατ επανάληψη. Οι πιέσεις εντάθηκαν και μάλιστα λέγεται πως υπήρξε και συνάντηση σε ευρωπαϊκό έδαφος μεταξύ των ελλήνων εισαγγελέων και Αμερικανών του FBI με αντικείμενο το συγκεκριμένο πρόσωπο προ 20 ημερών.
Τελικά η επιλογή ήταν, λόγω έλλειψη συνεργασίας ως προς το αποτέλεσμα που ήταν επιθυμητό, να του αφαιρεθεί η ασυλία που είχε και αποφασίστηκε, προφανώς, να χρησιμοποιηθεί ως όχημα για να αναδειχτεί η δωροδοκία των «υπουργών». Με λίγα λόγια να επιχειρηθεί σύνδεση των χρημάτων που είχαν βρεθεί σε λογαριασμούς του και δεν μπορούσε να δικαιολογήσει (γιαυτό και πλήρωσε πρόστιμο και πήρε φορολογική ασυλία) με χρήματα που έχουν δοθεί σε υπουργούς από τον ίδιο.
Πρακτική προβλέψιμη αλλά με ένα βασικό κενό αφού όπως λέγεται χρήματα σε λογαριασμούς πολιτικούς δεν έχουν βρεθεί. Βέβαια στην παρούσα φάση αυτό δεν δείχνει ικανό να αποτελέσει ανάχωμα στην προσπάθεια που είναι σε εξέλιξη. Άλλωστε το τι θα αποδειχθεί στο τέλος είναι άσχετο με την ανάγκη να βγεί στο προσκήνιο και πάλι η υπόθεση Novartis.
Η αλήθεια είναι πως βοήθησε και ο ίδιος ο πρώην προστατευόμενος. Πρώτα δέχτηκε (πώς πείστηκε άραγε;) να γίνει προστατευόμενος μάρτυρας και μετά, υπό το κράτος του πανικού(;) πήγε να φύγει, όπως λένε δικαστικές πηγές, από τη χώρα. Αυτό όμως από μόνο του (αφού του είχαν γίνει και όλα τα χατίρια) είναι προφανές πως κάτι δείχνει…
Το συμπέρασμα είναι πως οι προστατευόμενοι μάρτυρες από 3 έγιναν 2 και κυρίως μια έρευνα που στηρίχθηκε στις «αποκαλύψεις τους» καταλήγει να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος μπροστά στα μάτια ακόμα και του πιο ένθερμου οπαδού αυτής της κυβέρνησης.
Kαι σύντομα, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα φταίνε οι δικαστές που δεν ολοκλήρωσαν την έρευνα με τον τρόπο που «έπρεπε», πως αδράνησαν» κλπ. Το χειρότερο δεν είναι πως (κάποιοι τα έλεγαν από την πρώτη μέρα και δεν τους πιστεύαμε), μαζί με την κυβέρνηση εκτίθενται κάθε μέρα οι θεσμοί του Κράτους. Ακόμα και αυτοί που τελικά αντιστέκονται…
