Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται στο παρασκήνιο το σχέδιο του Μεγάρου Μαξίμου για αποδυνάμωση των λεγόμενων «μικρών» κομμάτων, τα οποία σήμερα βρίσκονται στο κοινοβούλιο, αφού εκ των πραγμάτων πλέον ο μαγικός αριθμός 151 δεν θα μπορεί να πιαστεί σε μία πιθανή διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, χωρίς την προσθήκη ορισμένων βουλευτών εκτός ΣΥΡΙΖΑ.
Ελάχιστες ώρες πριν από το κρίσιμο τετ α τετ Τσίπρα-Καμμένου, το οποίο θα κρίνει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου το μέλλον του κυβερνητικού συνασπισμού είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι 6 βουλευτές, οι οποίοι θα κληθούν να δώσουν το «φιλί της ζωής» στην κυβέρνηση, θα πρέπει να βρεθούν (τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς) εκτός των τειχών της Κουμουνδούρου.
Η παραπάνω διαπίστωση θα μπορούσε να είναι απλώς ένα παραπολιτικό στοιχείο, εάν οι κοινοβουλευτικές ομάδων των «μικρών» κομμάτων δεν βρίσκονταν πραγματικά στην «κόψη του ξυραφιού» αναφορικά με το μέλλον τους εντός του κοινοβουλίου, εξαιτίας του μικρού αριθμού των βουλευτών που τις απαρτίζουν.
Στην περίπτωση τελικά που ο κ. Τσίπρας αποφασίσει να πάει στη Βουλή για να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, τρία «μικρά» κόμματα θα βρεθούν ενώπιον του φάσματος της διάλυσης εξαιτίας των χειρισμών του Μεγάρου Μαξίμου, εσκεμμένα ή όχι.
Πιο συγκεκριμένα:
- Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι το κόμμα που έχει το μεγαλύτερο κίνδυνο μέσα στις επόμενες μέρες να μην διαθέτει κοινοβουλευτική ομάδα.
Οι ΑΝΕΛ, αυτή την στιγμή, διαθέτουν εφτά βουλευτές, εκ των οποίων οι τέσσερις είναι πιθανόν να βρεθούν εκτός κομματικής γραμμής.
Ελένη Κουντουρά, Θανάσης Παπαχριστόπουλος, Βασίλης Κόκαλης και Κώστας Ζουράρις δεν αποκλείεται να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στον κ. Τσίπρα. Εάν ο Πάνος Καμμένος διαμηνύσει στο ραντεβού του με τον κ. Τσίπρα να άρει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση, τότε θα αναγκαστεί να διαγράψει όσους πουν «ναι» στον κ. Τσίπρα.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο οι ΑΝΕΛ θα χάσουν το όριο των πέντε βουλευτών που απαιτεί ο κανονισμός της Βουλής ώστε να συγκροτείται κοινοβουλευτική ομάδα. Τότε όλα τα κοινοβουλευτικά προνόμια και είναι εξαιρετικά σημαντικά ενόψει και των επερχόμενων εκλογών θα χαθούν.
- Το Ποτάμι έχει αυτή την στιγμή 6 βουλευτές. Ήδη έλαβε την απόφαση να μην δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στον κ. Τσίπρα αλλά να πει «ναι» στη Συμφωνία των Πρεσπών. Παραφωνία για την πλειοψηφία αποτελεί η περίπτωση του Σπύρου Δανέλλη, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι θα στηρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα. Σε μία τέτοια περίπτωση ο κ. Θεοδωράκης δε θα έχει άλλη επιλογή από το να προχωρήσει στη διαγραφή Δανέλλη, σπρώχνοντας την Κ.Ο. του Ποταμιού στο όριο των πέντε βουλευτών.
- Η Ένωση Κεντρώων είναι και αυτή σε οριακό σημείο. Μπορεί ο Γιάννης Σαρίδης να έχει ψηφίσει τον προϋπολογισμό και να θεωρείται με το ένα πόδι εκτός κόμματος, μία πιθανή όμως θετική ψήφος του προς τον κ. Τσίπρα θα αποτελέσει την σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι, για να βρεθεί εκτός κόμματος. Εφόσον συμβεί αυτό τότε ο Βασίλης Λεβέντης θα βρεθεί χωρίς κοινοβουλευτική ομάδα.
Σε μία πρώτη ανάγνωση η εξαφάνιση των μικρών κομμάτων βραχυπρόθεσμα ασφαλώς και συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού με αυτόν τον τρόπο θα βρεθούν οι 151 ψήφοι που θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, εφόσον τελικά χρειαστεί.
Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι ποιος τελικά ευνοείται σε δεύτερο χρόνο από μία τέτοια εξέλιξη.
Στην ερώτηση αυτή, δεν είναι λίγοι εκείνοι που απαντούν πως αυτός δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Γιατί;
Πρώτον, γιατί οι ψηφοφόροι και των τριών αυτών κομμάτων (ΑΝΕΛ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων) είναι πιο κοντά στην ΝΔ παρά στον ΣΥΡΙΖΑ, ασφαλώς με αναλογικά χαρακτηριστικά.
Δεύτερον, γιατί ναρκοθετείται η παρουσία των κομμάτων αυτών στην επόμενη βουλή, εφόσον στην τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο χάσουν τα προνόμια που τους διασφαλίζει ο κανονισμός της βουλής. Με δεδομένο λοιπόν ότι όσο μικρότερος είναι ο αριθμός των πολιτικών σχηματισμών που θα μπουν στην βουλή, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πιθανότητα επίτευξης αυτοδυναμίας από το πρώτο κόμμα, το οποίο δημοσκοπικά δείχνει να είναι η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
