Οι φωτογραφίες και τα στιγμιότυπα lifestyle των πολιτικών μπορεί σε χώρες όπως οι ΗΠΑ να είναι εθιμικός κανόνας, να ακτινοβολούν την - σχεδιασμένα - ανθρώπινη πλευρά των πολιτικών και να έλκουν την συμπάθεια των ψηφοφόρων. Στην Ελλάδα όμως στην καλύτερη περίπτωση κεντρίζουν την κουτσομπολίστικη διάθεση και σε καιρούς πανδημίας δημιουργούν παρεξηγήσεις χαλαρότητας εκ μέρους των κυβερνώντων.
Δίκαια ενδεχομένως κάποια κριτική, αλλά να γίνεται επί δυο ημέρες κεντρικό θέμα αντιπολιτευτικής τακτικής το τσουρέκι που αγόρασε ο Μητσοτάκης στη Θεσσαλονίκη και οι γκαζιές της Μαρέβας με μότοκρος στη Πάρνηθα, δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τρέχει στην κατηφόρα με σπασμένα φρένα. Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ δεν σχολίασαν τα ευτελή, κρατήθηκαν στο ύψος τους και διαφύλαξαν τη σοβαρότητά τους.
Βέβαια και στα σοβαρά δεν τα καταφέρνουν. Παπαγαλίζουν κάτι νεφελώδη και δογματικά περί νεοφιλελευθερισμού, σε όσα θεωρούν ότι δεν πρέπει εξ αντιπολιτευτικής θέσεως να συναινέσουν, σε ό,τι τους ξεπερνάει και σε ό,τι δεν έχουν την πολιτική, επιστημονική και εγκυκλοπαιδική κουλτούρα να κατανοήσουν.
Χθες π.χ. η Ολγα Γεροβασίλη, Γραμματέας της ΚΟ, άρα εκ θέσεως σοβαρή θεσμική φωνή (και εκ φύσεως το ίδιο θεωρούμε στη βιοποικιλότητα του ΣΥΡΙΖΑ), δήλωσε σε συνέντευξή της: «εμφάνισε το λεγόμενο σχέδιο Πισσαρίδη, το βασισμένο στην παλιά συνταγή που χρεοκόπησε τη χώρα».
Μα αφού αυτά τα είχαμε και μας χρεοκόπησαν γιατί τα προτείνει εκ νέου η Επιτροπή Πισσαρίδη; Από σαδισμό; Ο βραβευθείς με Νόμπελ Οικονομολόγος μάλλον δεν θα τα γνώριζε, γι’ αυτό και τα ξαναπροτείνει (ενδεικτικά):
Οι ανώτατες στη δημόσια διοίκηση να γίνουν πιο ισχυρές θεσμικά, δεδομένης της νυν αδυναμίας τους και της ανισορροπίας ισχύος που έχουν έναντι των πολιτικών προϊσταμένων (και πως θα αναλάβει ο μπαμπάς του υπουργού δρακογενιάς Οργανισμό;).
Να γίνει διοικητική η θέση του Γενικού Γραμματέα και να περιοριστούν οι πολιτικές θέσεις σε επίπεδο υπουργού και υφυπουργού. Να εφαρμοστεί η αξιολόγηση σε ετήσια βάση, να χρηματοδοτούνται σταθερά ο ανεξάρτητες αρχές, να δοθούν περισσότεροι πόροι στην Τ.Α..
Σε επίπεδο Παιδείας: Να υπάρξει σύνδεση της κατανομής κρατικής χρηματοδότησης στα σχολεία με την επίτευξη εκπαιδευτικών στόχων, επέκταση των προτύπων σχολείων (αυτά που υποβαθμίστηκαν και συρρικνώθηκαν γιατί η Αριστεία είναι ρετσινιά - αρκεί βέβαια που τα παιδιά του αρχηγού που πηγαίνουν σε άριστα ιδιωτικά). Επίσης πλήρη αποκομματικοποίηση και αξιοκρατική ανάδειξη των στελεχών δημόσιας εκπαίδευσης, χρηματοδότηση ιδρυμάτων με διαφανή κριτήρια, άνοιγμα των πανεπιστημίων σε συνεργασία με ιδρύματα του εξωτερικού.
Στην Υγεία προτείνονται εξορθολογισμός των δαπανών (να μην εκτοξεύεται π.χ. η φαρμακευτική δαπάνη όπως έγινε επί κυβέρνησης ανιψιού Καραμανλή που από 2,43 δις που την παρέλαβε την παρέδωσε σε 5,1 δισ. ευρώ), ενίσχυση του συστήματος αξιολόγησης, ορθολογική κατανομή ιατρικού προσωπικού, κίνητρα για την κάλυψη θέσεων στην παραμεθόριο (πιο ανάλγητος νεοφιλελές πεθαίνεις), αύξηση διοικητικής αυτονομίας των νοσοκομείων, συμπράξεις ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα, στήριξη της κλινικής έρευνας κ.α..
Στη Δικαιοσύνη, διαφοροποίηση του τρόπου εκπαίδευσης των δικαστών, με έμφαση στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής έκρηξης σε χρηματοοικονομικά και τεχνολογικά θέματα. Παράλληλα, αξιολόγησή τους με βάση την απόδοση και όχι την επετηρίδα.
Επίσης μείωση του βάρους της μισθωτής εργασίας, ενσωμάτωση εισοδημάτων σε ενιαία φορολογική κλίμακα, ενίσχυση αναλογικότητας και διαφάνειας του δημόσιου διανεμητικού πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης, ενίσχυση χρηματοπιστωτικής εποπτείας στον τομέα της προστασίας των επενδυτών ( το κενό αυτό πλήρωσε κόσμος και κοσμάκης με την έκρηξη το χρηματιστηρίου όπου χάθηκαν κόποι ζωής από του ανίδεους), διαφάνεια σε χωροταξικά και περιβαλλοντικά θέματα, ταχεία ολοκλήρωση του κτηματολογίου, εκσυγχρονισμός του συστήματος σχεδιασμού δημοσίων έργων, εφαρμογή προγραμμάτων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και πολλά άλλα που δεν μπορούν να αναφερθούν σε μια ηλεκτρονική σχολιογραφική επιφυλλίδα.
Δηλαδή όλα αυτά και πολλά άλλα που προτείνονται στην έκθεση Πισσσαρίδη, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η παλιά συνταγή που χρεοκόπησε τη χώρα!
Και δεν ήταν η παντελής έλλειψη όλων αυτών, σε μια κομματοκρατούμενη χώρα, και σε ένα πολιτικό σύστημα που 200 χρόνια τώρα είναι ευνοιοκρατικό, αναξιοκρατικό, ραχατλίδικο, αδιάφορο, και σε μια κοινωνία ατομικά συμφεροντολογική που είχε βρει το απάγκιο της σε αυτό το συγκεκριμένο σύστημα.
Θα περιμένουμε το δικό του αντι-Πισσαρίδη σχέδιο που το επεξεργάζονται υπό τον Γιώργο Σταθάκη η Εφη Αχτσιόγλου, ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Παναγιώτης Κορκολής, Γιωργος Τσίπρας, ενώ όπως μας πληροφορεί το ρεπορτάζ ελήφθησαν υπόψιν οι γνώμες του Ευκλείδη Τσακαλώτου, Γιάννη Δραγασάκη και Δημήτρη Λιάκου. Όλοι αυτοί πάντως διαβεβαίωναν ότι ήταν πλήρως κοστολογημένο το περίφημο «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης».
