Η είδηση τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο διαδίκτυο. Ο Ιταλός καλλιτέχνης-γλύπτης Σαλβατόρε Γκαράου πούλησε για 18.000 ευρώ το έργο του «το αόρατο άγαλμα», μπροστά στο οποίο φωτογραφήθηκε. Το έδειχνε, δείχνοντας βέβαια έναν κενό χώρο. Θεούλης.
Τον Σαλβατόρε σχολιάζαμε το μεσημέρι πίνοντας τον καφέ μας, η γνωστή παρέα. Ένας εξ ημών μάς ανέλυσε πόσο μπορεί να αλλάξει την ζωή μας ο εν λόγω καλλιτέχνης, παραθέτοντας ένα παράδειγμα. Έστω ότι θέλετε να εμφανίσετε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, αλλά αυτό δεν δικαιολογείται από τα εισοδήματα σας.
Δηλώνετε στην ΑΑΔΕ πως πουλήσατε μια εικαστική δημιουργία σας με τίτλο « ο ανύπαρκτος πίνακας» έναντι π.χ. 100.000 ευρώ σε έναν γνωστό συλλέκτη, ο οποίος έτσι ξεπλένει κι αυτός το ανωτέρω ποσό. Σύμπτωση συμφερόντων. Και όταν πάει συνεργείο της ΑΑΔΕ για αυτοψία, θα τους δείξει ένα κενό ντουβάρι και θα τους ρωτήσει κιόλας: «πώς σας φαίνεται ο πίνακας; Αριστούργημα δεν είναι;»
Όντως, αντιληφθήκαμε όλοι πόσο πρωτοποριακός είναι ο Σαλβατόρε. Μάλιστα σκέφτηκα για τον εαυτό μου πως θα μπορούσα να γίνω συγγραφέας του «αόρατου μυθιστορήματος», που θα το πουλήσω στον εκδότη μου και θα γίνει και best seller.
Αυτά κουβεντιάζαμε, όταν από το διπλανό τραπέζι μάς μίλησε γεμάτος αστική συστολή και ευγένεια ένας κύριος. «Με συγχωρείτε που επεμβαίνω στην απολαυστική κουβέντα σας, αλλά ο πρωτοπόρος δεν είναι αυτός ο Ιταλός, πώς τον είπατε. Πρωτοπόρος σε αυτήν την ιδέα είναι ένας δικός μας, ένας Έλληνας».
Αλληλοκοιταχτήκαμε απορημένοι και αφήσαμε τον κύριο να ολοκληρώσει τον συλλογισμό του.
«Πρωτοπόρος, κύριοι είναι ο Αλέξης Τσίπρας που το 2015 πούλησε όχι σε έναν, αλλά σε δύο εκατομμύρια, το ανύπαρκτο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης και δεν κέρδισε 18.000 ευρώ, αλλά την εξουσία».
Μείναμε έκπληκτοι όχι τόσο από αυτό που ακούσαμε, αλλά από το πώς μας ξέφυγε αυτή η σκέψη. Αισθάνθηκα άβολα και ανέλαβα να τεκμηριώσω θεωρητικά την άποψη του συμπαθέστατου κυρίου.
Ως γνωστόν, άρχισα την τεκμηρίωση μου, πέντε είναι οι φάσεις του πένθους. Η πρώτη και η πιο οδυνηρή είναι η άρνηση της απώλειας. Δεν παραδεχόμαστε πως αυτό το τραγικό γεγονός συνέβη σε εμάς. Αυτό μας προκαλεί τον θυμό που είναι το αμέσως επόμενο στάδιο.
Εδώ ακριβώς συνάντησε τους πολίτες ο Τσίπρας που ήταν οργισμένοι γιατί έχασαν μέρος των εισοδημάτων τους και κυρίως γιατί δεν παραδέχονταν ότι και αυτοί είχαν μερίδιο ευθύνης. Τι τους είπε; «εγώ θα σας ξαναδώσω αυτά που χάσατε» Πώς; «Σκίζοντας με ένα νόμο και ένα άρθρο τα μνημόνια». Κι έτσι καβάλησε την εξουσία και όλους μας.
Νομίζω πως άρεσε σε όλους ο συλλογισμός μου, γιατί δεν άκουσα καμιά αντίρρηση ή απορία. Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα από τον Σαλβατόρε Τσίπρα;
Ο οποιοσδήποτε μπορεί να πουλήσει οτιδήποτε, αρκεί να βρεθεί ένας ή πολλοί ανόητοι που θα το αγοράσουν. Υπ’ αυτήν την έννοια ο Γκαράου είναι ένας άξιος μαθητής του Αλέξη μας. Σιγά να μην αφήσουμε, εμείς ο σοφότερος λαός της γης, αυτή την πατέντα στους Ιταλούς!
