Του Γιάννη Σιδέρη
Θετικά εξελίχθηκε η επίσκεψη Μητσοτάκη στη Σαουδική Αραβία σε διπλή πτυχή. Στο οικονομικό πεδίο όπου ο πακτωλός των πετροδολαρίων αναζητά κερδοφόρες επενδυτικές ευκαιρίες για τη μετά το πετρέλαιο εποχή, αφετέρου σε επίπεδο περιφερειακών συμμαχιών.
Συχνά τους συμμάχους δεν τους επιλέγεις. Σου επιβάλλονται εκ των πραγμάτων, και οι εχθροί του εχθρού σου γίνονται φίλοι σου. Οι φιλίες μεταξύ κρατών είναι ευκαιριακές, τα εθνικά συμφέροντα που οδηγούν στις συμμαχίες, σταθερά. Είμαστε αιχμάλωτοι της γεωγραφίας. Η Τουρκία θα είναι πάντα δίπλα μας και θα ζούμε πάντα υπό την επιθετικότητα του επικίνδυνου αναθεωρητισμού της.
Η τελευταία «βόλτα» του Oruc Reis, σε διεθνή ύδατα πάνω από την ελληνική υφαλοκρηπίδα, ήταν ένας ακόμη κρίκος στη μακριά αλυσίδα αναίρεσης κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνισμού. Το δε μνημόνιο με τον Λίβυο, και Τούρκο στην καταγωγή, Σάρατζ που συνήψε ο Ερντογάν, του δίνει τη δυνατότητα μιας ψευδεπίγραφης «νομιμότητας» των επεκτατικών βλέψεών του. Έτσι η Σαουδική Αραβία, εχθρική προς την Τουρκία δύναμη, αποτελεί μια αναγκαία από τους καιρούς, σύμμαχο.
Όμως οι συμμαχίες επιβάλλουν υποχρεώσεις. Όταν ζητούμε παρεμβάσεις των συμμαχικών δυνάμεων, θα πρέπει να συνεισφέρουμε στα μέτωπα που αυτές δρουν. Όταν είσαι απών γίνονται και αυτοί απόντες.
Δεν εννοούμε να εισέλθει ενεργώς η Ελλάδα σε ενδεχόμενες τυχοδιωκτικές εκστρατείες στη Μέση Ανατολή, και να διαρρήξει πατροπαράδοτες συμμαχίες με τον αραβικό κόσμο (παθητικώς ούτως ή άλλως συμμετέχει με την παραχώρηση της βάσης της Σούδας). Εννοούμε πως ήταν ένα λογικό επακόλουθο της συμμαχίας η αποστολή των Patriot, που είναι καθαρά αμυντικό όπλο. Αποκρούει, δεν επιτίθεται.
Φυσικά ευτυχέστερο θα ήταν να είχε εκπαιδευτεί στη χώρα μας προσωπικό της Σαουδικής Αραβίας, και να μη χρειαστεί να μεταβούν Έλληνες ειδικοί εκεί. Ευχής έργον επίσης θα ήταν μια τέτοια κίνηση να έχει κάποιο συγκεκριμένο και συμπεφωνημένο αντίκρισμα, που ξεπερνά το «δώστε μας κατάλογο επενδυτικών ευκαιριών», και η οποία φυσικά δεν θα ήταν ανακοινώσιμη.
(Από την άλλη η Τουρκία δεν φείδεται τέτοιων αποστολών. Πέραν της απόφασης να στείλει στρατεύματα στη Λιβύη, διατηρεί - σύμφωνα με το Bloomberg – στρατεύματα στην Συρία, Το Ιράν, το Αφγανιστάν, την Σομαλία, και βέβαια στο Κατάρ, γεγονός που αφενός αποτελεί μία ακόμη έκφραση των νεο-Οθωμανικών τάσεών της, αφετέρου έχουν εξαγριώσει τη Σαουδική Αραβία που διατηρεί κάκιστες σχέσεις με το Εμιράτο).
Ούτε επίσης μπορούμε να ολολύζουμε γιατί θα συμμετάσχει η Ελλάδα σε ειρηνευτικές διαδικασίες, στη ναυτική δύναμη για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη ή την ειρηνευτική δύναμη επιτήρησης στο Μάλι, που ήδη μετέχουν πολλές ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις. Ναι, η εκεί παρουσία των Γάλλων είναι κατάλοιπο της αποικιοκρατικής εποχής, αλλά τώρα η συμμετοχή είναι ειρηνευτική.
Είναι αναγκαία η «Realpolitik α λα ελληνικά», που διατηρεί - που πρέπει να διατηρεί - τις αξίες της, π.χ. την πατροπαράδοτη ελληνική φιλική στάση στους Παλαιστίνιους, χωρίς να παραγνωρίζει την ανάγκη συμμαχίας με το Ισραήλ. Άλλωστε άλλαξαν οι καιροί, τα προβλήματα της χώρας έγιναν πιεστικά, αφορούν την ακεραιότητά της. Δεν ζούμε στην εποχή που ο Αντρέας είχε τη πολυτέλεια να μεταφέρει με ελληνικά καράβια τους Παλαιστίνιους από Σάμπρα και Σατίλα, τότε που τους κατακρεουργούσαν οι Λιβανέζοι Φαλαγγίτες, υπό τα απαθή όμματα όλων των υπολοίπων Αράβων.
Και φυσικά οι αμυντικοί Patriot δεν έχουν σχέση έχουν με τα επιθετικά όπλα, τις οβίδες και τα βλήματα που ήταν έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ επί υπουργίας Καμμένου να πωλήσει στην Σαουδική Αραβία, και τα οποία θα χρησιμοποιούνταν κατά του άμαχου πληθυσμού της Υεμένης. Και ήταν τότε αδιανόητου κυνισμού η δήλωση του νυν βουλευτή και τότε Δ/ντη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Ζαχαριάδη, ο οποίος είχε δηλώσει: «Στη διένεξη της Σαουδικής Αραβίας με την Υεμένη δεν πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό λύνεται με το αν θα πουλήσουμε εμείς όπλα στην Σαουδική Αραβία. Έτσι κι αλλιώς η κατάσταση αυτή υπάρχει πολύ πριν εμείς υπογράψουμε»! Δηλαδή αφού ούτως ή άλλως δεν θα υπήρχε ειρήνη, ας πουλήσουμε όπλα που μακελεύουν αμάχους! Γι’ αυτό και ο τελευταίος που θα δικαιούτο να μιλάει για τους Patriot είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ήδη η «Ρealpolitik» εκπέμπει τα πρώτα θετικά της δείγματα. Τα γαλλικά Rafale που απογειώθηκαν από το αεροπλανοφόρο Charles De Gualle και πραγματοποίησαν πτήσεις πάνω από την Κύπρο, δημιούργησαν δυσφορία στην Άγκυρα, πολύ περισσότερο που το βίντεο της απογείωσης ανέβασε στο twitter η πρέσβειρα της Γαλλίας στην Κύπρο! Οι τουρκικές εφημερίδες μίλησαν για «προβοκάτσια» ενώ η ρεαλιστική εκτίμησή τους ήταν ότι «ανεβαίνει το θερμόμετρο στην Ανατολική Μεσόγειο».
Οι Γάλλοι έχουν τα δικά τους συμφέροντα, αλλά οι συμμαχίες αυτό είναι: Σύμπτωση συμφερόντων, αρκεί να μην καταστρατηγούν τους κανόνες Δικαίου.
