«Η ιδεολογία είναι ψευδής συνείδηση», είναι ένα από τα κλισέ του Λένιν που ο Καρτερός ως ορίτζιναλ κομμουνιστής το γνωρίζει καλά. Παρόλα αυτά ο ίδιος και το κόμμα του υποπίπτουν να ερμηνεύουν τις εξελίξεις με την ψευδή συνείδηση που διαμορφώνει η ιδεολογία τους, ή μάλλον η κομματική τους ένταξη.
Την Κυριακή στην στήλη του στην Αυγή, σε άρθρο με τίτλο που διερωτάται «μπας και οι Συριζαίοι είναι αμνοί» (αλίμονο, ποιος θα το αμφισβητούσε, νηφάλιοι, ειρηνικοί, φιλικοί και καθόλου εχθροπαθείς από το 2010 και εντεύθεν), και αφού κατηγορεί την ηγεσία της ΝΔ ότι δεν έχει ιερό και όσιο, αποφαίνεται ότι «τους φουσκώνει τα μυαλά το κύμα από τις «δικές τους δημοσκοπήσεις».
Εδώ θα σταθούμε. Δεν έχει σημασία αν τα πιστεύει, καθότι ο πρώην Διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρώην Πρωθυπουργού είναι παλιά αλεπού και ψημένος στο πολιτικό κουρμπέτι. Σημασία έχει ότι το γράφει για να δημιουργήσει ψευδή συνείδηση στους οπαδούς τους.
Στις εκλογές υπέστησαν στραπάτσο στο θέμα των δημοσκοπήσεων. Κλεισμένοι στο δικό τους σύμπαν απαξιούσαν να ασχοληθούν με την αλήθεια των εις βάρος τους συσχετισμών που αποτύπωναν οι δημοσκοπήσεις. Αυτοί είχαν τις δικές τους που κατέγραφαν μόνο 2% διαφορά στις ευρωεκλογές και ελαφρύ προβάδισμα στις εθνικές. Εξ αυτού όλες οι άλλες ήταν ψευδείς, στημένες, που στόχο είχαν να πλήξουν το κόμμα της Αριστεράς!
Αυτό το είχαν πιστέψει όλοι, με πρώτο τον Τσίπρα. Σε ένα παράλληλο σύμπαν έβλεπαν εαυτούς ( που είχαν υπογράψει το δικό τους μνημόνιο), ως επίφοβους εχθρούς του κατεστημένου, το οποίο αγωνιωδώς τους πολεμούσε! Αυτό κι αν ήταν ψευδής συνείδηση! Και παρότι διαψεύστηκαν παταγωδώς, τώρα ξαναγυρίζουν στη φιλολογία περί πλαστών δημοσκοπήσεων. Λες και δεν βλέπει ο καθένας βιωματικά, ότι σε αυτό τον τομέα η κυβέρνηση απολαμβάνει ευσήμων από την εγχώρια κοινή γνώμη, όσο και από τα ΜΜΕ και προσωπικότητες του εξωτερικού.
Σε άλλο ένα θέμα που αναβιώνει η ψευδής συνείδηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η σχέση του με τα ΜΜΕ. Γνωρίζουμε ότι μετά την ήττα, έκαναν αυτοκριτική σε επίπεδο Πολιτικής Γραμματείας για την εχθρική στάση που κράτησαν στον «αστικό τύπο», στάση που τους στοίχισε. Αποφάσισαν να γίνουν περισσότερο προσηνείς, αλλά δεν το κατορθώνουν. Λογικό! Όταν επί χρόνια έχεις πεισθεί για την ύπαρξη εχθρών που βυσσοδομούν εναντίον σου, δεν μπορείς ξαφνικά να τους αντιμετωπίσεις ως αναγκαστικούς συνεργάτες - δεν εννοούμε συμμάχους.
Έτσι σε μια εβδομάδα που ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε δυο τηλεοπτικές συνεντεύξεις, ο εκπρόσωπος τύπου Χαρίτσης απέστειλε επιστολή στο ΕΣΡ για να διαμαρτυρηθεί επειδή δεν παρουσιάστηκε με λεπτομέρειες το πρόγραμμα συνολικού κόστους 26 δισεκατομμυρίων για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας, που παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας. Στην επιστολή αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «τις τελευταίες εβδομάδες, με αφορμή την κρίση του κορονοϊού, γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς μονομέρειας στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, καθώς οι φωνές των κομμάτων της αντιπολίτευσης εμπίπτουν ως φαίνεται στα γενικότερα περιοριστικά μέτρα της Πολιτείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας».
Υπάρχει βέβαια και οι πιο πραγματιστική άποψη, την οποία θα μπορούσαν να έχουν μάθει από τους δημοσιογράφους του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν εργαστεί σε ιδιωτικά ΜΜΕ, με χαρακτηριστική περίπτωση τον Καρτερό, που υπήρξε διευθυντής στο ραδιόφωνο του αφορεσμένου ΣΚΑΙ. Όταν διακυβεύεται η δημόσια υγεία, της οποίας η προστασία επαφίεται τα μέτρα της κυβέρνησης, είναι απολύτως λογικό ο φακός των ΜΜΕ να στραφεί εκεί, γιατί εκεί στρέφεται αγωνιώδης προσοχή του κοινού.
Οσο για το πακέτο των 26 δις, ήταν λογικό τέτοια εποχή να μην ασχοληθούν τα ΜΜΕ, για δύο λόγους. Όλα τα ΜΜΕ έχουν οικονομικούς συντάκτες οι οποίοι γνώριζαν ότι αυτά τα λεφτά δεν υπάρχουν. Το γνώριζε και το ΚΙΝΑΛ με τη Γεννηματά να λέει πως είναι υπεράνω των δυνάμεών μας.
Ο δεύτερος είναι πως δεν είμαστε σε προεκλογική περίοδο και η κοινή γνώμη ήξερε πως αυτά που πρότεινε ο Τσίπρας, και τεκμηριωμένα να ήταν, δεν επρόκειτο να υλοποιηθούν. Αρα ήταν εκτός ενδιαφέροντος.
Και σε κάθε περίπτωση ένα κόμμα που στελέχη του προ κορωνοϊού αλλά και μετά από αυτόν, θα πιάνουν στασίδι στα τηλεπαραθύρια (εις βάρος των μικρότερων κομμάτων), μια τέτοια επιστολή αφενός δείχνει ηττοπάθεια, αφετέρου δουλειά του ΕΣΡ δεν είναι ο ρόλος του αρχισυντάκτη ειδήσεων.
Συσπειρώνει βέβαια βέβαια οπαδούς στους οποίους δημιουργεί την ψευδή συνείδηση του «κυνηγημένου» από το σύστημα, από το κεφάλαιο και τη νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά, αλλά από ό,τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις αυτοί δεν αυξάνονται.
