Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Μπορεί η «πολυθρύλητη» αξιολόγηση να βαίνει, αργά ή γρήγορα, προς ολοκλήρωση, η αναντιστοιχία λόγων και πράξεων όμως της κυβέρνησης τείνει να αποδειχτεί μοιραία για το βίο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Το Μέγαρο Μαξίμου διαφήμιζε ότι δεν θα λάβει ούτε ένα επιπλέον μέτρο, αντιθέτως τελικά συμφώνησε σε μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ.
Διατυμπάνιζε ότι δεν θα προνομοθετήσει μέτρα και τελικά νομοθετεί για το 2019 και το 2020. Η κυβέρνηση ζητούσε με επιμονή ρύθμιση για το χρέος χωρίς μέτρα.
Τελικά αποδέχτηκε μέτρα χωρίς ρύθμιση για το χρέος και μάλιστα χωρίς καμία εξασφάλιση για χρηματοδότηση μετά το 2018.
Όπως όλα δείχνουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εύκολα ή δύσκολα, η διαπραγμάτευση θα ολοκληρωθεί και η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει με τεράστιο κόστος για τους πολίτες.
Στο σημείο αυτό, έχουν την αφετηρία τους τα μεγάλα ερωτηματικά, τα οποία ουσιαστικά θα αποτελέσουν και την αφορμή των πολιτικών εξελίξεων. Τον Αύγουστο του 2018 τελειώνει το τρίτο μνημόνιο. Η Ελλάδα θα χρειαστεί καινούργιο πρόγραμμα; Θα έχει βγει μέχρι τότε στις αγορές;
Κομβική παράμετρο για την απάντηση όλων των ερωτημάτων θα αποτελέσει η πορεία των οικονομικών στοιχείων το πρώτο εξάμηνο του 2017.
Εάν τα νούμερα είναι θετικά τότε ο προγραμματισμός της κυβέρνησης θα συνεχιστεί και το Μέγαρο Μαξίμου θα επιχειρήσει να εξαντλήσει κάθε δυνατό περιθώριο παραμονής στην εξουσία.
Εάν πάλι τα νούμερα είναι αρνητικά, τότε οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Οι πρώτες αναλύσεις, χωρίς βεβαίως να αποτελούν ακόμα μια στέρεη βάση εξαγωγής συμπερασμάτων, δεν δείχνουν να είναι με το μέρος της κυβέρνησης.
Πολλοί μιλούν για εικόνα επιδείνωσης, μέσα στους πρώτους μήνες του 2017, κάτι που θα αποτυπωθεί και στα «νούμερα» στο επόμενο διάστημα.
«Κανένας στόχος δεν θα πιαστεί. Η κυβέρνηση δεν πρόκειται καν να τους προσεγγίσει» σημείωνε στο liberal.gr οικονομικό στέλεχος που γνωρίζει την πορεία της πραγματικής οικονομίας.
Εφόσον αυτή η εικόνα επαληθευτεί τότε ο κ. Τσίπρας το φθινόπωρο του 2017, μετά και τις γερμανικές εκλογές, θα έχει μια καλή αφορμή για να προκαλέσει την «ηρωική» έξοδο, αφού θα έχει εγκαίρως εικόνα για τα πραγματικά στοιχεία.
Εφόσον οι οικονομικοί δείκτες δεν πάνε καλά, δεν αποκλείεται να προκηρύξει εκλογές για το φθινόπωρο του 2017 ή το αργότερο για το χειμώνα του 2018, γνωρίζοντας ότι οι στόχοι δεν πιάνονται και πως τα «όπλα» του θα έχουν εξαφανιστεί με την επιδείνωση του οικονομικού κλίματος.
Με βάση αυτό το σενάριο θα επιχειρήσει να «στριμώξει» την νέα κυβέρνηση (πιθανότατα της ΝΔ), η οποία θα κληθεί να διαχειριστεί το τέλος του τρίτου προγράμματος αλλά και το επερχόμενο μνημόνιο, μια και οι στόχοι δεν θα έχουν πιαστεί, η Ελλάδα δεν θα έχει βγει στις αγορές και άρα θα έχει ακόμα ανάγκη χρηματοδότησης.
Δεν αποτελεί μυστικό ότι το Μέγαρο Μαξίμου στηρίζει πολλά σε επικοινωνιακό επίπεδο στο τέλος του τρίτου μνημονίου, τον Αύγουστο του 2018.
Διακαής πόθος του είναι να στείλει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα είναι αυτή που θα οδηγήσει τη χώρα εκτός μνημονίου, με το τέλος του τρέχοντος προγράμματος. Σε περίπτωση που αυτό ισχύσει και η Ελλάδα δεν χρειαστεί τέταρτο μνημόνιο, παρά μόνο μιας μορφής γραμμή στήριξης, τότε ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να εξαντλήσει την τετραετία, στήνοντας κάλπες λίγο πριν ή λίγο μετά τον Ιανουάριο του 2019. Κεντρικό του αφήγημα θα είναι η έξοδος από τα μνημόνια, ότι ήταν ο πρωθυπουργός που έβγαλε τη χώρα από την κρίση και πως η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα, κάτω από την ηγεσία του.
