«Στην προοδευτική διακυβέρνηση χωράνε οι άνθρωποι που είναι σε αυτούς τους πολιτικούς χώρους…Το αν κρίθηκαν οι άνθρωποι αυτοί, κρίθηκαν από τη Δικαιοσύνη, οπότε δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το κεντρικό ερώτημα…δεν πρόκειται για καμιά συγγνώμη…έγινε μια διαδικασία τυπική που έκλεισε με έναν συγκεκριμένο τρόπο».
Έτσι απάντησε ο Γιώργος Σταθάκης, υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, στην ερώτηση του Δ. Μαρκόπουλου (Β΄Πειραιά, Νέα Δημοκρατία), αν μπορεί να συμμετέχουν σε ένα μελλοντικό υπουργικό προοδευτικό σχήμα οι Β. Βενιζέλος και Α. Λοβέρδος.
Καλά διαβάσατε!
Δεν διερωτάται ο Γ. Σταθάκης πώς βρέθηκαν ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης οι Β. Βενιζέλος και Α. Λοβέρδος. Τους παρέπεμψε κανένα κόμμα ή αυτοπαραπέμφθηκαν από βίτσιο; Δεν άκουσε κάτι για έναν Ρασπούτιν και για μια υπόθεση Νοβάρτις; Δεν του είπαν πως επεδίωκαν να προφυλακίσουν τον Α. Λοβέρδο οι σύντροφοί του στον ΣΥΡΙΖΑ;
Και από πού κι ως πού μια διαδικασία που αφορά την προσωπική ελευθερία των κατηγορουμένων είναι τυπική, όπως είπε ο Γ. Σταθάκης; Αν ήταν τυπική η ποινική διαδικασία, τα δημοσιογραφικά φερέφωνα του ΣΥΡΙΖΑ και της Δεξιάς συνιστώσας δε θα προανήγγειλαν κάθε τόσο συλλήψεις και προφυλακίσεις των κατηγορουμένων και ούτε θα επακολουθούσε η καταδίκη του Ρασπούτιν.
Είναι κοινή συνείδηση πως η υπόθεση Νοβάρτις ήταν μια απόπειρα να σπιλωθούν υπολήψεις και να εξοντωθούν πολιτικά τα πρωτοκλασάτα στελέχη της αντιπολίτευσης, εκείνα που έθεταν εμπόδια στους σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ και του επικεφαλής της Δεξιάς συνιστώσας.
Εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν κοντή μνήμη, όταν τους συμφέρει. «Περασμένα ξεχασμένα», αν αυτό εξυπηρετεί το σημερινό τους αφήγημα. Την ίδια στιγμή όμως απειλούν πως η δεύτερη φορά Αριστερά θα είναι φοβερή και τρομερή για τους αντιπάλους της.
Διαλέγετε και παίρνετε.
Επί της ουσίας των δηλώσεων Σταθάκη. Προσφέρουν τα πάντα για την «προοδευτική» διακυβέρνηση. Απευθύνονται σήμερα σε αυτούς που κυνηγούσαν χθες, γιατί αυτό απαιτεί ο σχεδιασμός τους για να μην ξανακυβερνήσει η Νέα Δημοκρατία. Και το κάνουν κυνικά. Δε ζητούν συγγνώμη, δεν απολογούνται. Λένε «ό,τι έγινε, έγινε» και πάμε γι' άλλα. Αντί συγγνώμης, προσφέρουν το δέλεαρ της εξουσίας.
Αυτά που είπε ο Γ. Σταθάκης, δηλώνουν όχι μόνον απόγνωση, αλλά και περισσή αφέλεια. Πιστεύει πως μπορούν τα θύματα να συνυπάρξουν με τους θύτες; Αγνοούν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ πως η μνήμη τελικά αφορά και την αξιοπρέπεια του καθενός. Ορίζει την προσωπικότητα των ανθρώπων.
Θα μπορούσαν να κοιτάξουν στα μάτια όλους αυτούς που ενέπλεξαν στην υπόθεση Νοβάρτις, αν τους ζητούσαν απλώς μια συγγνώμη. Δεν θέλουν να το κάνουν. Θέλουν να προσπεράσουν την πλεκτάνη που έστησαν, βαφτίζοντας την παραπομπή 10 πολιτικών «μια τυπική διαδικασία που έκλεισε με έναν συγκεκριμένο τρόπο».
