Ήταν οι θέσεις που περίμενες να ακούσεις από ένα μειλίχιο και λελογισμένο κόμμα της Κεντροαριστεράς. Τις εξέφρασε χθες ο Νίκος Ανδρουλάκης μιλώντας στο Olympia Forum. Αναφερόμενος στα «παρελκόμενα της υπόθεσης για τη 12χρονη του Κολωνού, εστίασε σε δύο προβλήματα.
Εξέφρασε με έντονο τρόπο τη θλίψη του για τον τρόπο που τα ΜΜΕ και ορισμένα κόμματα προσεγγίζουν αυτά τα ζητήματα. Για τα ΜΜΕ, μιλώντας τολμηρά και δυσάρεστα, για πολιτικό αρχηγό, είπε πως χρησιμοποιούν την υπόθεση ως επικοινωνιακό εργαλείο, δημοσιοποιώντας ακόμη και αποσπάσματα από τις καταθέσεις της ανήλικης και της παιδοψυχολόγου. Δείχνουν έτσι, κατά Ανδρουλάκη, απαξίωση της ποιότητας της δημοσιογραφίας, του δημόσιου λόγου και της δημόσιας συμπεριφοράς. Και φυσικά χαρακτήρισε αυτή τη στάση των ΜΜΕ ως απαράδεκτη!
Αναφερόμενος στη συμπεριφορά των κομμάτων, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να τον κατονομάσει, διερωτήθη: Είναι δυνατόν να εργαλειοποιείται αυτό το έγκλημα για να κάνουν κάποιοι πολιτικό παιγνίδι; Από τη μια αναφορές για τη ΝΔ ότι είναι κόμμα παιδοβιαστών, και από την άλλη βουλευτές της κατηγόρησαν το ΠΑΣΟΚ ότι δεν ψήφισε τις σχετικές ποινικές διατάξεις, που είναι ψέμα», υπογράμμισε.
Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν γνωρίζομε πόσο ο μειλίχιος κεντροαριστερός λόγος επιδρά στις προτιμήσεις του πολίτη. Αλλά ούτως ή άλλως και η λάβρη καταγγελιολογία για την επισύνδεση από την ΕΥΠ, στην οποία επιδόθηκε επί τρίμηνο επικαλύπτοντας την υπόλοιπη ατζέντα του ΠΑΣΟΚ, δεν του προσέφερε δημοσκοπική υπεραξία.
Την ίδια ημέρα για την ίδια υπόθεση ο Αλέξης Τσίπρας έγραψε ένα λυρικό κείμενο στην ΕφΣΥν, στο οποίο η μεγαλοστομία του προεδρικού λογογράφου αποδραματοποιεί εν τέλει το πρόβλημα, με πινελιές αστειότητας. Μας λέει ότι το κορίτσι μεγάλωσε με άλλα εφτά αδέρφια… με μια μητέρα που εργαζόταν σε συνθήκες Καρόλου Ντίκενς!! (χωρίς να κρίνουμε τη μητέρα επί της ουσίας, αυτό θα το κάνει η δικαιοσύνη, από τις φωτογραφίες της που έχουν βγει στη δημοσιότητα, δεν παραπέμπουν στα χρόνια του Όλιβερ Τουίστ και της Βικτωριανής Αγγλίας).
Το ανωτέρω μπορεί να είχε στοιχεία γραφικότητας, συμπληρωμένα με αξιοζήλευτο συναισθηματισμό που υπερβαίνει τον Σαίντ Εξυπερύ του Μικρού Πρίγκηπα: Γιατί κάθε παιδί όπως λέει, «έχει δικαίωμα να είναι μικρός πρίγκιπας ή μικρή πριγκίπισσα, στο δικό του άστρο». Όμως σε άλλη παράγραφο η απύλωτη γραφή προβαίνει σε μια καταγγελία, την οποία καλό θα ήταν να κληθεί να αποδείξει. Γράφει: «Η Πολιτεία τα τελευταία χρόνια είναι, καθώς φαίνεται, απασχολημένη περισσότερο στην εμπορία ανθρώπων παρά στην προστασία τους».
Δηλαδή «τα τελευταία χρόνια», προφανώς επί ΝΔ, η Πολιτεία εμπορεύεται ανθρώπους; Ποιοι, δια ποίων, σε ποιους, πότε και πώς; Η καταγγελία είναι αρκούντως πρόσβαρη αφού δεν προέρχεται από ένα troll του διαδικτύου, αλλά την υπογράφει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ως εκ τούτου δεν αρκεί ο επικριτικός σχολιασμός που έγινε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Όταν καταγγέλλεται εμπορία ανθρώπων, επιβάλλεται ακόμη και η κλήση από τον εισαγγελέα, για αποκάλυψη, τεκμηρίωση και τομή στο απόστημα.
Η δεδομένη φράση υπερβαίνει σε σοβαρότητα την καταγγελία ότι το κυβερνητικό κόμμα είναι κόμμα παιδοβιαστών. Αυτή ήταν μια τοξική, φασιστικής υφής γενίκευση, αλλά ήταν πολιτική άποψη. Για εμπορία ανθρώπων από την Πολιτεία δεν έχουμε ακούσει, ή μάλλον έχουμε διαβάσει μόνο μια φορά. Όταν φιλοσυριζαϊκοί λογαριασμοί στο twitter δημιούργησαν το χάσταγκ με το ερώτημα «Μητσοτάκη που είναι τα παιδιά;». Υπονοούσαν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός επιδίδεται σε εμπορία μεταναστόπουλων!
Δεν ξέρουμε αν εννοούσε κάτι άλλο ο κ. Τσίπρας, αλλά συνειρμικά εκεί παραπέμπει η φράση, εν απουσία κάποιας άλλης σχετικής είδησης, κάποιας άλλης σχετικής υπόνοιας, περί εμπορίας ανθρώπων από την Πολιτεία!
