Στην κρίση του Έβρου χρειάστηκαν τρεις ολόκληρες ημέρες μέχρι ο Αλ. Τσίπρας να δει που θα κάτσει η... μπίλια ως προς τις αντιδράσεις των πολιτών για να δηλώσει υπέρ του κλεισίματος των συνόρων. Στη μάχη για τον κορονοϊό τάχθηκε υπέρ των περιοριστικών μέτρων βλέποντας τις δημοσκοπήσεις και τους πολίτες να αποδέχονται τις αποφάσεις του Κυρ. Μητσοτάκη. Και στις δύο περιπτώσεις ο ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ των Πολάκη, Καρανίκα, Καρτερού και λοιπών ξεσπάθωνε.
Είναι νωπές οι μνήμες με τους Συριζαίους να υιοθετούν ακόμη και τα όσα οι Τούρκοι υποστήριζαν επισήμως για νεκρούς στον Έβρο από σφαίρες Ελλήνων. Όπως και οι αντιδράσεις της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούσε ανοιχτά σύνορα μετέχοντας σε διαδηλώσεις και συλλαλητήρια. Νωπές είναι και οι μνήμες στην περίπτωση του κορονοιού με τους Συριζαίους να απειλούν με το «μετά θα λογαριαστούμε» να καταγγέλλουν ακόμη και τα περιοριστικά μέτρα χρησιμοποιώντας τα γνωστά τρολ.
Επίσης δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την επίθεση του Θανάση Καρτερού στον Σωτήρη Τσιόδρα, αλλά και τις καταγγελίες, πριν την υπόθεση των ΚΕΚ και των voucher, περί ελίτ που εξυπηρετείται από την κυβέρνηση, περί εξυπηρέτησης συμφερόντων και αδιαφορίας για τη στήριξη της δημόσιας υγείας.
Η αντιπολίτευση είναι αποδεκτή. Ακόμη και όταν κινείται στα όρια της λογικής και της ιδεοληψίας του ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι κατανοητό, όταν δεν διαθέτει οποιαδήποτε αντιπρόταση, να σηκώνει το λάβαρο της επανάστασης παρακαλώντας για επανάληψη φαινομένων 2010 – 2014, εν αναμονή της οικονομικής κρίσης που κάνει την εμφάνισή της παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα.
Όμως το να δηλώνει διαρκώς ο Αλ. Τσίπρας ότι «βάζουμε πλάτη», ότι υπάρχει «καλή θέληση» αλλά ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να εκμεταλλευτεί το γεγονός προκαλεί ερωτήματα. Δεν γνωρίζει ποια είναι ακριβώς η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν είναι γνώστης των επιθέσεων που έχουν εξαπολύσει τα δικά του στελέχη, από τον Θ. Καρτερό και τον Π. Πολάκη, μέχρι τον προσφάτως επανεμφανιζόμενο Νίκο Καρανίκα και την Μυρσίνη Βουνάτσου που παρακαλούσε να φτάσουν οι νεκροί αυτούς της τραγωδίας στο Μάτι για να πανηγυρίσει και να ζητήσει ποινικές διώξεις;
Είναι βέβαιο πως ο Αλ. Τσίπρας γνωρίζει τα πάντα. Και είναι βέβαιο πως ειδικά οι Πολάκης και Καρανίκας δύσκολα θα ξέφευγαν της κεντρικής γραμμής και των προθέσεων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρωθυπουργού. Επίσης είναι δεδομένο ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει αρνηθεί να καταδικάσει τις δηλώσεις και τις τοποθετήσεις τους, ενώ ακόμη και για την κ. Βουνάτσου παρέπεμψε σε ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου (;).
Στην πραγματικότητα η «πλάτη» που επικαλείται ο κ. Τσίπρας δεν υπάρχει. Μόνο οι δικές του δηλώσεις υπάρχουν, η μία για τα μέτρα στον Έβρο και η άλλη για τα περιοριστικά μέτρα. Από εκεί και πέρα η στάση του ίδιου αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ είναι άκρως αντιπολιτευτική. Στο ΣΥΡΙΖΑ μαζεύουν "πέτρες" για να αρχίσουν να τις πετούν στα παράθυρα της κυβέρνησης.
Τους δόθηκε μια ευκαιρία με τους χειρισμούς στην υπόθεση των voucher. Θα την χρησιμοποιήσουν όσο μπορούν, αναζητώντας και κάποια άλλη, καθώς φοβούνται πως το θέμα αυτό μπορεί κάποια στιγμή να γυρίσει μπούμερανγκ για τους δικούς τους χειρισμούς. Γι' αυτό και πιέζουν, προκειμένου να γίνει το επόμενο λάθος.
«Καλή θέληση» στην οποία αναφέρεται διαρκώς ο Τσίπρας δεν υπάρχει. Και ίσως είναι πολιτικά αναμενόμενο. Η επίκληση μιας στάσης που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα έχει στόχο τους πολίτες. Όχι τον στενό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ - αυτοί θέλουν φουλ επίθεση και επαναφορά στο πεζοδρόμιο- αλλά όλους τους υπόλοιπους που δηλώνουν σήμερα στις δημοσκοπήσεις ότι οι ενέργειες του Κυρ. Μητσοτάκη, στην υπόθεση του Έβρου και για την αντιμετώπιση της κρίσης με τον κορονοϊό, ήταν και είναι προς στη σωστή κατεύθυνση. Και όσο τα σενάρια για πρόωρες εκλογές συζητούνται στα δημοσιογραφικά γραφεία τόσο ο πανικός στην Κουμουνδούρου θα μεγαλώνει και τόσο οι επιθέσεις θα γίνονται εντονότερες και περισσότερο συντονισμένες.
