«Είναι ύβρις να συνδέουμε και να συγχέουμε τους αγωνιστές κολίγους του Κιλελέρ, με τους σημερινούς αγροτοσυνδικαλιστές και τις μορφές "αγώνα" που επιλέγουν για τα δίκαια ή άδικα, τα λογικά ή τα παράλογα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος», ανέφερε ο Σπύρος Δανέλλης, στην Ολομέλεια της Βουλής.
Όπως σημείωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, «κάποτε πρέπει να σοβαρευτούμε. Γιατί αν θέλουμε να βγούμε από αυτήν την πολύ-επίπεδη κρίση χρεοκοπίας, νομίζω πως θα πρέπει να ξανασυναντηθούμε με την πραγματικότητα και το ρεαλισμό. Να συνεννοηθούμε στη βάση κοινών αρχών και κωδίκων, που θα μετατρέψουν τη χώρα μας σε μια βιώσιμη χώρα».
«Είναι άλλο το δικαίωμα της παραγωγής αγροτικού πλούτου και εισοδήματος», συνέχισε, «που θα φέρουν και τις στέρεες θέσεις εργασίας στον τομέα, δίνοντας μας έναν από τους βασικούς πυλώνες του βιώσιμου παραγωγικού μοντέλου, που έχει ανάγκη η χώρα και είναι άλλη υπόθεση να ακολουθούμε αποσπασματικές προσπάθειες αντιμετώπισης υπαρκτών προβλημάτων».
Ο κ. Δανέλλης τόνισε ότι «και πρέπει να συζητήσουμε με ποιον τρόπο και προϋποθέσεις θα βοηθήσουμε τον αγροτικό κόσμο να παράγει εισόδημα, ώστε να φύγει και από την απόλυτη εξάρτηση των επιδοτήσεων», σημειώνοντας ότι «βεβαίως δεν συμβαδίζει αυτή η υποχρέωση που έχουμε εμείς, το πολιτικό σύστημα, αλλά και εκείνοι, οι αγρότες, με την υιοθέτηση πράξεων βίας και αυταρχισμού».
Επί της βουλευτικής τροπολογίας των ΑΝΕΛ για τους δασικούς χάρτες, ο κ. Δανέλλης ανέφερε ότι είναι «μια πονεμένη ιστορία που μας ακολουθεί χρόνια και που βεβαίως πρέπει να ολοκληρωθεί εμπρόθεσμα και να ολοκληρωθεί σωστά. Υπάρχουν ζητήματα, τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν. Αυτά όμως κύριε Υπουργέ θα πρέπει να έρθουν, όποτε εσείς κρίνετε, ως μια πλήρης και επεξεργασμένη νομοθετική πρόταση».
Ο ίδιος υπογράμμισε ότι «δεν είναι ζητήματα, τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν με μια τροπολογία.
Διότι συμφωνώ μαζί σας, πως αν αντιμετωπιστούν με αυτόν τον τρόπο, ίσως να είναι ανοιχτά σε ρουσφετολογική προσέγγιση αυτής της πολύπαθης υπόθεσης. Η ύπαρξη και η αξιοποίηση του δασικού πλούτου της χώρας δεν είναι κάτι, με το οποίο μπορούμε να παίζουμε. Σας θυμάμαι και πριν από είκοσι χρόνια, στην κοινή μας κοινοβουλευτική δράση, να αναφέρεστε πολύ συχνά στο εν λόγω θέμα, με την φράση "άπαξ δάσος, πάντα δάσος"».
Καταλήγοντας επισήμανε ότι «κανείς δεν πρέπει να αγνοεί ότι η ορθολογική διαχείριση και η ουσιαστική προστασία του δασικού πλούτου, δεν αποκλείει τις παράλληλες συμβατές οικονομικές δραστηριότητες, έτσι όπως βλέπουμε να συμβαίνει στις καλές πρακτικές της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης».
