«Σκεφθείτε την εξής σκηνή: Υπάλληλος καθαριότητας σε ΟΤΑ που επιφυλάσσεται να συνεντευξιαστεί με τον προϊστάμενό του στο πλαίσιο της «αξιολόγησης» του ν. 4369/2016 υφίσταται bullying απ΄αυτόν ώστε να του «κάτσει» και να του πει με δικά του λόγια τη γνώμη του για τον στρατηγικό στόχο της μονάδας του.», αναφέρει ο Παναγιώτης Καρκατσούλη, σχολιάζοντας την τροπολογία των Ολ. Γεροβασίλη και Π. Σκουρλέτη.
Όπως συνεχίζει ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Π²:
«Ο προϊστάμενος έχει δύο όπλα για να κάμψει τις επιφυλάξεις του υπαλλήλου: Το ένα είναι να τον κυνηγάει καθημερινά κάνοντάς του τον βίο αβίωτο. Αυτό το δικαίωμα του το δίνουν οι ερίτιμοι υπουργοί της «πρώτης φοράς Αριστεράς» Γεροβασίλη και Σκουρλέτης με την τροπολογία-μπαμπούλα που κατέθεσαν στη Βουλή.
Το άλλο είναι να του κλείνει το μάτι και να του εξηγεί ότι δεν κινδυνεύει απ' αυτήν, αφού η διαδικασία είναι σικέ κι ακόμη κι αν πάρει 0 σε όλα, δεν τρέχει τίποτα. Ο νόμος του δίνει την δυνατότητα να αναστοχαστεί για τον κακό του χαρακτήρα και να μπει σε πρόγραμμα αυτο-βελτίωσης.
Η αξιολόγηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει κάτι αρχοντοχωριάτικο: Ερωτήσεις κλεμμένες από εγχειρίδια αξιολόγησης που κυκλοφορούν σωρηδόν στο διαδίκτυο, εντελώς άσχετες με την ελληνική πραγματικότητα μαζί με την συριζαίικη αριστεροσύνη δημιουργούν μια αξιολόγηση μπαρούφα. Σ' αυτήν έρχεται να προστεθεί ο εκβιασμός των υπαλλήλων. Σκεφθείτε πως θα αξιολογήσει ο κομματικός εγκάθετος τον υπάλληλο που δεν συμμετέχει ως παλαμακιστής στις εκδηλώσεις «πληροφόρησης και ενημέρωσης» που οργανώνουν κάθε εβδομάδα οι συριζαίοι υπουργοί που έχουν άπλετο χρόνο γι αυτές.
Το χειρότερο όμως δεν είναι ο μπαμπούλας που προστίθεται στην αξιολόγηση παρωδία: Είναι η αδυναμία της κυβέρνησης να εξηγήσει πώς ενάμιση χρόνο μετά την ψήφιση του νόμου δεν έχει καταφέρει να πείσει τους, κατά τα λοιπά, πειθήνιους υπαλλήλους να συμμετέχουν σ' αυτήν. Αντί λοιπόν να σοβαρευτούν, επιστρατεύουν τον αριστερό εκφοβισμό. Ίσως, εδώ, λόγω της πλούσιας εμπειρίας τους που απέκτησαν από τους τραμπουκισμούς, τις καταλήψεις και τα χτισίματα των γραφείων των καθηγητών να τα καταφέρουν καλύτερα.
Τελευταίο αλλά όχι έσχατο: Ουδείς απαλλάσσεται των ευθυνών του για την κωμικοτραγική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, πρώτοι απ' όλους. Εκείνοι που μετέτρεψαν τον συνδικαλισμό σ' ένα ιδιότυπο αρματωλίκι ανομίας και συναλλαγής με κυβερνητικούς παράγοντες με αντάλλαγμα προσωπικά οφέλη. Οι περισσότεροι από εκείνους τους κρατικοδίαιτους οπλαρχηγούς βρήκαν καταφύγιο στον ΣΥΡΙΖΑ που τώρα τους πληρώνει με το ίδιο νόμισμα. Η κυβέρνηση στρέφεται εναντίον τους, αφού της είναι, πλέον, βαρίδια. Η έριδά τους δεν αφορά κανέναν απ' όσους νοιάζονται για ένα σύγχρονο αποτελεσματικό κράτος που προσδοκούμε και έχουμε ανάγκη.»
