Πέραν της προσπάθειας να καλύψει την εσωστρέφεια που πλήττει τον ΣΥΡΙΖΑ και της έλλειψης προτάσεων ο Αλέξης Τσίπρας με την πρόταση μομφής κατά του υπουργού Οικονομικών είχε δύο στόχους. Να οδηγήσει τον Πρωθυπουργό στην μετατροπή της μομφής σε ψήφο εμπιστοσύνης και να δημιουργήσει την εντύπωση πως υπάρχει ένα «αντιδεξιό» μέτωπο. Απέτυχε και στους δύο, ενώ επανέφερε στις μνήμες των ψηφοφόρων τα πεπραγμένα της κυβερνήσεώς του…
Από την πρώτη στιγμή φάνηκε πως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε τους τακτικισμούς και τα μικροκομματικά παιχνίδια καταθέτοντας μια πρόταση μομφής κατά του υπουργού Οικονομικών. Δεν υπολόγισε καν το γεγονός πως η χώρα αντιμετωπίζει δύο μεγάλες κρίσεις. Αυτή της πανδημίας και αυτή με την Τουρκία. Αντιθέτως υπολόγιζε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μετατρέψει την πρόταση σε ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του.
Στόχος η μετατροπή της Βουλής σε αρένα λαϊκισμού και σε μια τετ αναμέτρηση με τον πρωθυπουργό ώστε να πάρει κάποια μπόνους στο εσωκομματικό ακροατήριο. Φευ! Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ζυγίζοντας την κατάσταση, δεν του έκανε τη χάρη. Δεν επέτρεψε να φανεί η χώρα ακυβέρνητο καράβι έστω και για τρεις ημέρες, αφού το αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης ψήφου εμπιστοσύνης θα ήταν δεδομένο. Η εικόνα όμως που θα έβγαινε προς τα έξω θα ήταν πως η κυβέρνηση της χώρας τίθεται υπό αμφισβήτηση και αναζητά την εμπιστοσύνη των βουλευτών της.
Στο παιχνίδι αυτό ο πρωθυπουργός δεν ενέδωσε και λόγω των μέτρων που πρέπει να εφαρμοστούν, ειδικά αυτές τις ημέρες από τους πολίτες στο πλαίσιο αντιμετώπισης της διασποράς του κορονοιού και κυρίως στο γεγονός πως η χώρα πρέπει να εμφανίζεται με μια σταθερή κυβέρνηση κάθε ώρα και στιγμή έναντι της τουρκικής προκλητικότητας.
Το «αντιδεξιό» μέτωπο που χάθηκε…
Ο δεύτερος στόχος του Αλέξη Τσίπρα ήταν να δημιουργήσει την εικόνα ενός αντιδεξιού - αντικυβερνητικού μετώπου από το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης και ο ίδιος να παρουσιαστεί ως ο ηγέτης του. Και σε αυτό απέτυχε παταγωδώς.
Αφενός ο Γιάνης Βαρουφάκης με την αποχώρησή του ΜεΡΑ25 από τη συζήτηση και την ψηφοφορία έριξε στην πυρά τα σχέδια του πρώην συντρόφου του και προέδρου του, αφετέρου ο ίδιος αλλά και η Φώφη Γεννηματά, όπως και ο Δημήτρης Κουτσούμπας επιτέθηκαν και μάλιστα με ηχηρό τρόπο στον Αλέξη Τσίπρα.
Τον κατηγόρησαν τόσο για τα όσα έπραξε ως κυβέρνηση όσο και για το γεγονός πως τώρα επιχειρεί να καπηλευθεί τον προβληματισμό και τις ανησυχίες των πολιτών, ειδικά της μεσαίας τάξης, που ο ίδιος κατεδάφισε μέσα από την υψηλή φορολογία.
Ενδεικτική η αναφορά του κ. Κουτσούμπα. Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα αναφέρθηκε στους φόρους που ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση όχι μόνο διατήρησε αλλά και αύξησε υπενθυμίζοντας και τις προ του 2015 εξαγγελίες για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ που ποτέ δεν έγινε. Και μάλιστα προχώρησε ακόμη ένα βήμα υπενθυμίζοντας πως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας υποστήριξε πως αποτελεί πατριωτικό καθήκον η πληρωμή των φόρων.
Υπενθυμίζεται πως ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε τον Φεβρουάριο του 2015, ως πρωθυπουργός, τα εξής: «Καλώ όλους τους πολίτες να ανταποκριθούν στην εθνική προσπάθεια και να καταβάλουν τον ΕΝΦΙΑ του 2014» όταν λίγους μήνες πριν, τον Σεπτέμβριο του 2014 η ανακοίνωση της Κουμουνδούρου ανέφερε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε κίνημα διαμαρτυρίας κατά του ΕΝΦΙΑ, με σύνθημα «δεν έχω – δεν πληρώνω». Δεν είναι παράνομοι οι πολίτες που διαμαρτύρονται και δεν θα πληρώσουν το «χαράτσι» του ΕΝΦΙΑ…»
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπολόγιζε χωρίς τον… ξενοδόχο, δηλαδή το γεγονός πως πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πίσω του μια κυβερνητική θητεία. Η οποία μπήκε στο στόχαστρο των υπολοίπων κομμάτων, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αποκαλύπτει πως το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα που σήμερα ομνύει υπέρ του νόμου Κατσελη, δεν τον είχε ψηφίσει.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί και η επίθεση της Φώφης Γεννηματά η οποία τόνισε πως ο Νόμος Κατσέλη ήταν του ΠΑΣΟΚ με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να επιχειρεί ρελάνς μέσω της οποίας αποκαλύφθηκε και ο δεύτερος στόχος της πρότασης μομφής.
Συγκεκριμένα ο Αλέξης Τσίπρας αφού σημείωσε ότι «όλα τα προοδευτικά στελέχη έχουν έρθει στον ΣΥΡΙΖΑ» πρόσθεσε πως «οι νόμοι που προστατεύουν την κοινωνική συνοχή και έχουν εγγραφεί στη συνείδηση του λαού ανήκουν στην προοδευτική παράταξη» για να καταλήξει λέγοντας ότι «δεν την εκπροσωπώ μόνο εγώ. Θέλω να πιστεύω ότι την εκπροσωπούμε όλοι όσοι καθόμαστε από το κέντρο και αριστερά στην αίθουσα αυτή».
Επί της ουσίας πάντως αντί να εμφανιστεί ένα αρραγές μέτωπο έστω και με το ΚΙΝΑΛ, υπήρξε έντονη κόντρα για το ποιός εκπροσωπεί το κέντρο.
Και όχι μόνο. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να επαναφέρει μνήμες από τις υποσχέσεις που έδωσε πριν αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας και τις οποίες δεν τήρησε αλλά και από τα πεπραγμένα του. Από τους πλειστηριασμούς στους οποίους προχώρησε μέχρι την υπέρμετρη φορολογία κυρίως της μεσαίας τάξης, στο πλαίσιο της προσπάθειά του να δημιουργήσει τεράστια υπερπλεονάσματα.
Το ΚΙΝΑΛ ψάχνει το δρόμο του και το Κέντρο εκπρόσωπο
Αυτό πάντως που ανέκυψε από την τριήμερη συζήτηση επί της προτάσεως μομφής είναι η απουσία μιας πολιτικής δύναμης που θα εκπροσωπεί το κέντρο. Οι απειλές του Αλέξη Τσίπρα στη γραμμή Πολάκη, πως την δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς, καθώς και ότι θα πάρουν την σκυτάλη από τις τράπεζες και τα funds, τα οποία η ίδια ως κυβέρνηση έφερε για να αγοράσουν "κόκκινα" δάνεια, δείχνουν ότι ο λαικισμός και οι υποσχέσεις του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο όπλο που έχει στη φαρέτρα του.
Και αυτό το όπλο τον οδηγεί μακριά από το κέντρο στην αγκαλιά του κόμματος διαμαρτυρίας και των συνιστωσών της Κουμουνδούρου.
Από την άλλη πλευρά το ΚΙΝΑΛ, διά της Φώφης Γεννηματά, επιχειρώντας να υπερθεματίσει και στην περίπτωση του πτωχευτικού κώδικα, δείχνει ότι αδυνατεί να προτάξει ένα σχέδιο μέσω του οποίου θα ανακτά μέρος των απωλειών που υπέστη από το ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να επικρατήσει στον χώρο της κεντροαριστεράς.
Δείχνει να άγεται και να φέρεται από τους τακτικισμούς του Αλέξη Τσίπρα. Και μπορεί να κλείνει την πόρτα στα κελεύσματά του για την δημιουργία αντιδεξιού μετώπου, εν τούτους σηκώνοντας του τόνους για να δείξει πως αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση δημιουργει αρντητικούς συνειρμούς στους κεντρογενείς ψηφοφόρους. Και το κέντρο παραμένει κενό...
