Η ανύπαρκτη υπόθεση των 38 μεταναστών στον Έβρο φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ για ακόμη μια φορά αντιμέτωπο με την αντανάκλαση του στον καθρέφτη της πολιτικής καπηλείας. Η ηγεσία της Κουμουνδούρου είναι και πάλι εκτεθειμένη γιατί στο όνομα της στρατηγικής του μπλέντερ δεν διστάζει να συμπεριλάβει και τη δυσφήμηση της χώρας στο εξωτερικό.
Η κοντή, κομματική μνήμη, δεν μπορεί να διαγράψει από το συλλογικό υποσυνείδητο τις αήθεις κατηγορίες εναντίον της κυβέρνησης, η κηλίδα των οποίων αντανακλούσε ευθέως στη διεθνή εικόνα της Ελλάδας, τις οποίες εκστόμιζε ο Αλέξης Τσίπρας: «Ψέματα για τους ‘καταραμένους του Έβρου’, που τους δήλωναν ακόμα και σε θεσμικές ενημερώσεις ανύπαρκτους, ενώ αυτοί αργοπέθαιναν για μέρες σε μια νησίδα του ποταμού. Ψέματα ακόμα και για το νεκρό πεντάχρονο παιδί, που άφησε την τελευταία του πνοή αβοήθητο και θάφτηκε από την αβοήθητη μητέρα του».
Αυτές οι αθλιότητες εκστομίζονταν από τον κ. Τσίπρα σε βάρος της ελληνικής πολιτείας και των εντεταλμένων οργάνων της τον περασμένο Αύγουστο, στο πλαίσιο της καταφανούς προσπάθειας της Κουμουνδούρου να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από το ανθελληνικό κρεσέντο.
Οι φλογερές τοποθετήσεις, δεν προσπερνούσαν απλώς το σύννομο - με το διεθνές δίκαιο - δόγμα της ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής. Έριχναν νερό και στον μύλο της τουρκικής προπαγάνδας η οποία ανέγγιχτη συνεχίζει τη δραστηριότητα της.
Η συγνώμη του Spiegel δεν απομακρύνει τις - ποινικά και αστικά - κολάσιμες ανακρίβειες που τροφοδότησαν την επίθεση σε βάρος της χώρας. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι μια καταγεγραμμένη αυτοκριτική που συγκρίνεται ευθέως με την προσπάθεια αντιστροφής της πραγματικότητας και υποτίμησης της κοινής λογικής από τα συριζαΐκα οφίτσια, με τα οποία η Κουμουνδούρου προσπαθεί να αποτινάξει τη λέζα της νέας αποτυχίας που ενισχύει το προφίλ της θλιβερής εξαίρεσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσπαθεί απλώς να ξεγράψει από τη συλλογική μνήμη τα καλοκαιρινά αλυχτίσματα για τον fake θάνατο της ανύπαρκτης, μικρής Μαρίας στον Έβρο. Επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία σε ένα σενάριο που θα υποβοηθά την αντεθνική του στάση. Στάση που στήριξε με τις δημόσιες τοποθετήσεις του ο ίδιος ο Πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που αναμένεται με ενδιαφέρον εάν μετά την υποσκέλιση του τζετ - λαγκ θα επιδείξει ανάλογο θάρρος με το θράσος εκείνων τις ημερών που μοσχοπούλαγε τα φύκια των ΜΚΟ για αντιπολιτευτικές κορδέλες.
Τεκμήριο της άκριτης υιοθέτησης μιας καραμπινάτης ψευτιάς που έφερναν τον κ. Τσίπρα να κάνει σημαία όχι μόνο τη δήθεν ύπαρξη προσφύγων σε ελληνικό έδαφος, αλλά και την υποτιθέμενη ανακάλυψη νεκρών παιδιών στον Έβρο.
Το γαρ πολύ των fake news γεννά παραφροσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όχι απλώς δεν προετοιμάζει την πολιτική απολογία του αλλά σε μια κίνηση απελπισίας επιχειρεί να παρουσιάσει την οριστική απόσυρση των ποινικά ελεγχόμενων δημοσιευμάτων του Spiegel ως μια νίκη της αριστεράς. Σε αυτή την επινόηση καταφεύγει η αξιωματική αντιπολίτευση αντί στην αριστερή συγνώμη. Δηλωτική θεωρείται η προκλητική τοποθέτηση Σπίρτζη.
Ο τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ, που αποδυόταν στον τηλεοπτικό αγώνα υποστήριξης των χαλκευμένων κατηγοριών, δεν δήλωσε ανερυθρίαστα ότι στην αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχουν κάνει την αυτοκριτική τους, αλλά ότι η μικρή Μαρία υπήρχε.
