Μια ακόμη επίδειξη αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ. Αποφάσισε να ψηφίσει «παρών» στη συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου, ενώ στη συμφωνία Ελλάδας - Ιταλίας θα ψηφίσει «υπέρ». Αυτό ανακοινώθηκε μετά το πέρας της χθεσινής συνεδρίασης του Προεδρείου της Κ.Ο. με διευρυμένη σύνθεση.
Θα μπορούσαν να είναι συζητήσιμη η όποια προσχηματική αιτιολόγηση, αν δεν είχε προηγηθεί η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα στο φετινό φόρουμ των Δελφών, ο οποίος είχε ταχθεί υπέρ της μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο! Τι άλλαξε έκτοτε;
Υποτίθεται ότι η συμφωνία έχει και θετικά και αρνητικά, άρα είναι αναγκαία η μέση στάση του «παρών», για να μην αποδοκιμάσεις τα θετικά και να μην χρεωθείς τα αρνητικά. «Επιχειρήματα» πάντα βρίσκονται. Διάθεση να υπάρχει.
Οικεία στον κ. Τσίπρα η τακτική της κωλοτούμπας, αλλά είναι πρωτοφανές ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα είναι εγκληματικό να θύεται στις διαμάχες των εσωτερικών αντιμαχιών των ομάδων του κόμματος. Αφενός τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ τον ωθεί η ανάγκη αντιπολίτευσης ό,τι να΄ναι και όπως να’ ναι. Αφετέρου θέλει να κατασιγάσει την αναταραχή στο εσωτερικό του κόμματος, προκειμένου να μην εντείνει τις διαμάχες. Ετσι οδηγείται στο ακατανόητο «Παρών». Η συμφωνία της Αιγύπτου βρήκε την στήριξη των διεθνιστών «53» καθώς και των κοσμοπολιτών «Γεφυραίων» (Βαλντέν, Μπίστης, κλπ), ενώ συνάντησε την αντίδραση των παλαιοπασόκων, που είχαν μεγαλώσει με τις εθνικοπατριωτικές κορώνες του παλαιού ΠΑΣΟΚ.
Αποτελεί η στάση Τσίπρα δραματική αστειότητα - όσο και οι λέξεις να αντιμάχονται μεταξύ τους. «Παρών» δεν υπάρχει στα εθνικά θέματα. Είτε είναι βλαπτική η συμφωνία για τα εθνικά συμφέροντα και την καταψηφίζεις, (και ας έχεις στο φόρουμ Δελφών ταχθεί υπέρ), είτε την υπερψηφίζεις ως αναγκαίο στάδιο για την σταδιακή επίλυση των προβλημάτων. Πολύ περισσότερο που η συμφωνηθείσα ΑΟΖ με την Αίγυπτο τέμνει και διεμβολίζει την τουρκολιβυκή, καθιστώντας την εν πολλοίς άκυρη, η τουλάχιστον προβληματική εμπράκτως - αφού προβληματική από πλευράς διεθνούς δικαίου ούτως ή άλλως είναι.
Χθες ο Κοτζιάς επανήλθε καταγγέλλοντας τους «53» και τους «νέο-σημιτικούς του ΣΥΡΙΖΑ» κατηγορώντας τους ότι υπερασπίζονται τον Μητσοτακισμό, ενώ τους καταλογίζει ότι τα ίδια έκαναν και το 1989, όταν τάχθηκε «πρώτος» ενάντια στην συγκυβέρνηση Αριστεράς -πατέρα Μητσοτάκη, που την χαρακτηρίζει ανιστόρητη συνεργασία αριστερών και δεξιού νεοφιλελευθερισμού (ο οποίος Κοτζιάς υπήρξε στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο με τον… κεντροδεξιό Καμμένο, άσχετα αν τα έσπασαν στο τέλος).
