Του Αλέξανδρου Διαμάντη
Πριν από λίγες μέρες ο Αλέξης Τσίπρας άκουγε τον υπουργό Παιδείας, Κωνσταντίνο Γαβρόγλου στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου να του περιγράφει το νέο τρόπο εισαγωγής των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ακολούθως το Μέγαρο Μαξίμου έσπευσε να «διαφημίσει» την εν λόγω «μεταρρύθμιση», ενώ το Υπουργείο Παιδείας με εκτενές δελτίο Τύπου ανακοίνωνε τις διπλές πανελλαδικές, μολονότι παλαιότερα μιλούσε για κατάργησή τους. Ούτε δύο εικοσιτετράωρα δεν πέρασαν και ο Κ. Γαβρόγλου ουσιαστικά άνοιξε παράθυρο για να επιστρέψουμε στο ήδη υπάρχον σύστημα με τις πανελλαδικές του Ιουνίου.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με την «περήφανη διαπραγμάτευση» των Μνημονίων αποτελεί… πραγματικότητα. Για όσους έχουν ασθενή μνήμη υπενθυμίζεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας υποσχόταν «κατάργηση του Μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο», διαπραγματεύτηκε λίγο αργότερα με τους εταίρους μια νέα δανειακή σύμβαση και τελικά υποχώρησε, συνεχίζοντας την πολιτική των Μνημονίων, που εφάρμοζαν και οι προηγούμενοι, τους οποίους κατήγγειλε! Φυσικά σε αυτήν την περίπτωση η ζημιά στην χώρα –και άρα στη τσέπη των Ελλήνων- ήταν αρκετά μεγάλη, καθώς η χώρα ασθμαίνοντας προσπαθεί να επιστρέψει στο… 2014.
Οι δύο παραπάνω περιπτώσεις- όχι φυσικά… συμπτώσεις- αποτελούν την λυδία λίθο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ: «Υποσχόμαστε» μεταρρυθμίσεις, τάζουμε αλλαγές και τελικά προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα.
Ένα ακόμη παράδειγμα δεν αποκλείεται να είναι η πρόσφατη υπόσχεση Τσίπρα για προσλήψεις στο Δημόσιο. Το Μέγαρο Μαξίμου ευελπιστεί ότι το ερχόμενο καλοκαίρι η χώρα θα έχει βγει από τα Μνημόνια και πλέον οι εταίροι δεν θα έχουν λόγο στις προσλήψεις. Δηλαδή ο λόγος 1 προς 5 δεν θα ισχύει και έτσι ελεύθερα θα μπορεί η κυβέρνηση να αυξήσει τον κομματικό στρατό. Αν όμως «στραβώσει», όπως ακόμα και ορισμένοι μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι θα γίνει και υπάρξει μια ενισχυμένης εποπτείας προληπτική γραμμή πίστωσης (ΕCCL); Τότε θα επανέλθουμε ξανά στα… προηγούμενα.
Σε κάθε περίπτωση, ήδη η αντιπολίτευση έχει καλέσει την κυβέρνηση και τον Κωνσταντίνο Γαβρόγλου να μην «παίζει» με το μέλλον χιλιάδων μαθητών και να πάψει επιτέλους να αντιμετωπίζει τους μαθητές και τις οικογένειές τους ως εκλογική πελατεία. Αλήθεια πάντως είναι ότι το έκανε όταν η χώρα παιζόταν στα ζάρια το 2015, στην Παιδεία θα… κολλήσει;
