Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Θέλησε να κάνει μία κίνηση που θα άλλαζε την ατζέντα και θα ενίσχυε το μεταρρυθμιστικό του προφίλ. Όμως στην πολιτική η πολύ σιγουριά ενίοτε μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Το παραπάνω πολιτικό συμπέρασμα βρήκε την εφαρμογή του στα όσα έγιναν τα τελευταία 24ωρα, στην περίπτωση της προωθούμενης συμφωνίας κυβέρνησης εκκλησίας.
Αυτή τη φορά δε χρειάστηκε να περάσουν παρά μόνο ελάχιστες μέρες για να αποδειχτεί ότι τα όσα ισχυρίστηκε η κυβέρνηση περί συμφωνίας δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα ακόμα επικοινωνιακό τρικ στο δρόμο προς τις επερχόμενες εκλογές.
Ήταν το απόγευμα της 6ης Νοεμβρίου όταν πρωθυπουργός και αρχιεπίσκοπος έκαναν κοινές δηλώσεις στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου. Μπορεί οι δύο τους να κράτησαν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες χαμηλούς τόνους , μιλώντας για “πρόθεση συμφωνίας” όμως από την επόμενη κιόλας μέρα η κυβέρνηση επιχείρησε με ξεκάθαρο τρόπο να πάει την προωθούμενη συμφωνία ένα βήμα παραπέρα σε επικοινωνιακό επίπεδο.
Στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ο κυβερνητικός εκπρόσωπος “έριξε” στο δημόσιο διάλογο την πρόθεση της κυβέρνησης να αναπληρώσει τις 10.000 θέσεις που θα έμεναν κενές από τους ιερείς ,μετά την υλοποίηση του “deal”,με ισάριθμες νέες προσλήψεις στο δημόσιο τομέα.
Με άλλα λόγια δηλαδή έσπευσε να προεξοφλήσει τη θετική κατάληξη των διαβουλεύσεων περί συμφωνίας, κλείνοντας το μάτι σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη από δουλειά. Από εκείνη την μέρα με στοχευμένες διαρροές στον φιλοκυβερνητικό τύπο αλλά και με δημόσιες δηλώσεις βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας δόθηκε η εντύπωση-βεβαιότητα ότι “το νερό είχε μπει στο αυλάκι” και πως απέμεναν τα τυπικά για την ολοκλήρωση της συμφωνίας.
Η αλήθεια όμως, όπως τελικά αποδείχτηκε, ήταν εντελώς διαφορετική. Δέκα μέρες μετά το τετ α τετ Τσίπρα Ιερώνυμου , η απόφαση της Ιεραρχίας “τίναξε στον αέρα” τα όποια σχέδια της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Με ομόφωνη απόφαση η Ιεραρχία έβαλε ουσιαστικά φρένο στα περί αποχώρησης των ιερέων από το δημόσιο τομέα , ακυρώνοντας τον πυρήνα των κυβερνητικών σχεδίων, μια και στο κοινό ανακοινωθέν που είχε εκδοθεί μετά την συνάντηση στο Μαξίμου στο άρθρο 3 ξεκαθαριζόταν αφενός ότι “το Ελληνικό Δημόσιο και η Εκκλησία αναγνωρίζουν ότι οι κληρικοί δε θα νοούνται στο εξής ως δημόσιοι υπάλληλοι και ως εκ τούτου διαγράφονται από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών”, αφετέρου στο άρθρο 15 περιγραφόταν ότι «Οι παραπάνω δεσμεύσεις των μερών θα ισχύουν υπό την προϋπόθεση τήρησης της Συμφωνίας στο σύνολό της».
Είναι προφανές ότι από την στιγμή που η βασική δέσμευση των δύο πλευρών δεν υπάρχει, τότε δεν μπορεί να ισχύσει στο σύνολό της η συμφωνία. Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει ένα ακόμα στοιχείο από την απόφαση της Ιεραρχίας. Αυτό της ομόφωνης απόφασης.
Με άλλα λόγια ακόμα και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ψήφισε φαίνεται πως ψήφισε κατά του πλαισίου συμφωνίας, το οποίο είχε ο ίδιος επεξεργαστεί με τον πρωθυπουργό.
Μόλις το “deal” μεταξύ κυβέρνησης εκκλησίας έδειξε να χαλάει, η αντίδραση του πρωθυπουργού μαρτύρησε ότι κανείς στο Μέγαρο Μαξίμου δεν είχε προβλέψει το σενάριο της μη υλοποίησης. Σε μία κίνηση που θύμισε έντονα την τακτική που ακολούθησε ο κ. Τσίπρας και στο σκοπιανό, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει μόνος του και να υλοποιήσει το κείμενο της συμφωνίας χωρίς την συγκατάθεση της εκκλησίας.
Σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας αν και αρχικά δεν το είχε σκεφτεί, επιλέγει την κόντρα με την εκκλησία ίσως γιατί σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί ότι έχασε σε αυτό το άτυπο μπραντ ε φερ με την ιεραρχία. Στο πλαίσιο λοιπόν ενός πολιτικού εγωισμού ο κ. Τσίπρας δείχνει να μην έχει άλλο δρόμο εκτός από την μονομερή δράση, κινδυνεύοντας να εγκλωβιστεί σε μία προεκλογική περίοδο με τον κλήρο και την ιεραρχία απέναντί του. Μία αντιπαράθεση μάλιστα, την οποία ασφαλώς και δεν είχε συμπεριλάβει στα πλάνα του.
Στην όλη δύσκολη εξίσωση με άξονα τις σχέσεις με την εκκλησία για μία ακόμα φορά άγνωστη παράμετρος για τον πρωθυπουργό αποτελεί η στάση του Πάνου Καμμένου.
Με δεδομένες τις εξαιρετικά καλές σχέσεις που διατηρεί ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ με την Ιεραρχία, άγνωστο παραμένει το τί θα πράξει ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος, σε μία υπόθεση που εξελίσσεται σε μετωπική με την εκκλησία. Σε πρώτο χρόνο ο κ. Καμμένος ξεκαθάρισε ότι οι κινήσεις του θα είναι εναρμονισμένες με τις επιλογές του κλήρου, μένει όμως να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις των επόμενων ωρών.
Το βέβαιο είναι ότι ο ήδη συννεφιασμένος ουρανός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ το μόνο που δε χρειάζεται είναι παραπάνω σύννεφα, καθώς σε μία τέτοια περίπτωση η καταιγίδα θα είναι σίγουρη, σε μία ξεκάθαρα εκλογική χρονιά...
