Μια ακόμη δημοσκόπηση, αυτή της ALCO για τον Alpha δείχνει τη διαφορά μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με μικρή αλλαγή. Στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ προηγείται με 30,3%, έναντι 23% του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή με διαφορά 7,3 ποσοστιαίων μονάδων. Η διαφορά είναι κατά μία μονάδα μικρότερη από την προηγούμενη μέτρηση (ΝΔ 31,2%, ΣΥΡΙΖΑ 22,9%, και διαφορά 8,3%).
Η δημοσκόπηση συμπεριέλαβε το εκρηκτικό χρονικό διάστημα κατά το οποίο είδαν το φως της δημοσιότητας οι «λίστες παρακολουθήσεων». Λίστες στις οποίες τόσο επένδυσε η αντιπολίτευση, οι επώνυμοι καθηγητάδες που ζητούσαν την παραίτηση της κυβέρνησης, ή έστω του Πρωθυπουργού πριν καν διαπιστωθεί ότι οι καταγγελίες ήταν αληθείς ή όχι ( για να έχουμε σίγουρη πολιτική κρίση), αλλά και ο Τσίπρας που φώναζε με θεατρική οργή «φύγετε», ενώ έβλεπε ζόφο για τη χώρα και χαρακτήριζε τον Μητσοτάκη ως επικίνδυνο για τη δημοκρατία.
Όμως το μόνο αποτέλεσμα που είχε ο αφηνιασμένος καταιγισμός των καταγγελιών για τις υποκλοπές, ήταν η διακοπή ροής ψηφοφόρων προς τη ΝΔ. και ένα πλέον αξιοσημείωτο: Οι όποιες διαρροές από το κυβερνών κόμμα, κατευθύνονται κυρίως προς τους αναποφάσιστους και όχι προς άλλο κόμμα!
Που σημαίνει ότι ακόμη είναι φρέσκια η τραυματική εμπειρία του λαού από την τραγελαφική διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και λίγος ο χρόνος ώστε δεν έχει επιτρέψει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη. Και φυσικά το κόμμα δεν κάνει τίποτα για να την αποκαταστήσει. Αντιθέτως την επιβεβαιώνει. Χθες για παράδειγμα βρήκε ευκαιρία να κάνει σόου με την περίπτωση της δημοσιογράφου Ιωάννας Κολοβού, επειδή της παίρνουν το σπίτι «για 15.000 ευρώ» όπως καταγγέλλει η ίδια.
Συναισθηματικά, φιλικά, συναδελφικά και ανθρώπινα, είμαστε μαζί της. Αλλά δημιουργεί απορία ο ΣΥΡΙΖΑ και η παρέλαση των στελεχών του έξω από το σπίτι της, για να δείχνουν οι κάμερες την όψιμη ευαισθησία τους, και να μιλούν για αποτρόπαιες εικόνες. Οι ίδιοι -καλώς ή κακώς, δεν είναι του παρόντος – ψήφισαν τον νόμο για τα funds, τον Δεκέμβρη του 2015. Ο Τσακαλώτος ήταν που το 2017 εξηγούσε ότι πλειστηριασμοί πρέπει να γίνονται «για κοινωνικούς λόγους». Οι ίδιοι ήταν που τον Φεβρουάριο του 2019 ψήφισαν την άρση του νόμου για την προστασία της πρώτης κατοικίας (νόμος Κατσέλη). Και τώρα επιδίδονται σε ανθρωπιστικές κορώνες και οργίλες καταδίκες εναντίον του νόμου που οι ίδιοι ψήφισαν!
Την ίδια στιγμή ο Τσίπρας για τέταρτη συνεχόμενη εβδομάδα καλεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη Βουλή για να απαντήσει εάν κάποια ονόματα που υπάρχουν στις δημοσιευμένες λίστες του pretador, υπάρχουν και στις λίστες της ΕΥΠ. Εντάξει μέχρις εδώ. Αλλά στην τέταρτη κατά σειρά, ίδια επερώτησή του, ζητεί επί πλέον να μάθει εάν η κυβέρνηση θα δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα… των αστυνομικών που μετατάχθηκαν στην ΕΥΠ για να χειρίζονται το Predator.
Η κυβέρνηση δεν έχει παραδεχθεί ότι διαθέτει η ΕΥΠ το σύστημα, άρα η ερώτηση είναι παρελκυστική. Αλλά για την οικονομία του λόγου, ας πούμε ότι το διέθετε. Είναι ερώτηση πρώην Πρωθυπουργού να ζητάει να δοθούν στη δημοσιότητα ονόματα πρακτόρων της ΕΥΠ; Και μια τέτοια παιδική ανωριμότητα (μόνο 12χρονα, άντε 16χρονα, θα έκαναν τέτοια ερώτηση) θεωρεί ότι του προσθέτει αύρα αυριανού Πρωθυπουργού και οικοδομεί εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του;
Μόνο τους φανατικούς οπαδούς, τα στελέχη (να πουν, όχι; ) και τα ανώνυμα τρολ του διαδικτύου, ενθουσιάζει μια τέτοια ερώτηση. Θεωρούν ότι κάνει «ματ» και εκθέτει την κυβέρνηση, ενώ εκείνος που εκτίθεται είναι ο ίδιος ως ερωτών, ως προσωποποιημένη αποθέωση της θεσμικής ανευθυνότητας!
Ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του δεν θα κινδυνέψουν από τον ανεχέγγυο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την κούραση που φέρνει η οικονομική στενότητα, επαυξημένη από την ακρίβεια. Όσο κατανοητή και να είναι από τον λαό η πηγή του (δεν είναι ακρίβεια Μητσοτάκη, είναι ακρίβεια Πούτιν), η στενότητα κουράζει και δεν υπάρχει άλλος εκτός της κυβέρνησης να την πληρώσει.
Ο Μητσοτάκης ρισκάρει μεταθέτοντας τις εκλογές στο συνταγματικό τους όριο. Ως πότε θα τον σώζει το γεγονός ότι η εναλλακτική είναι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, και ότι η πλειοψηφία του λαού τρομάζει σε μια τέτοια προοπτική;
