Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Μέχρι πριν από μερικούς μήνες η πολιτική τύχη του ενός συνδεόταν άμεσα με την πολιτική τύχη του άλλου. Κάποια στιγμή στην πολιτική όμως έρχεται η ώρα που στρατηγικές αναθεωρούνται και προτεραιότητες αλλάζουν. Το γιατί είναι απλό: Πέρα και πάνω από όλα προέχει η πολιτική επιβίωση. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα.
Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την συμφωνία κυβερνητικής σύμπραξης με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, μια ετερόκλητη συμμαχία όπως την αποκάλεσαν ακόμα και κυβερνητικοί βουλευτές, φαίνεται πως το τέλος της συγκεκριμένης συνεργασίας αποτελεί πλέον αναγκαιότητα για την πολιτική συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές ότι η συνεργασία αυτή παράγει πλέον μεγαλύτερη φθορά παρά οφέλη για τον κ. Τσίπρα , στοιχείο που δείχνει να το έχουν αντιληφθεί και εντός του Μεγάρου Μαξίμου.
Είναι ξεκάθαρο ότι η παρουσία Καμμένου στην κυβέρνηση μεγαλώνει την εσωστρέφεια στο κυβερνητικό σχήμα και αποτελεί καταλύτη εσωστρέφειας σε μία περίοδο που ο κ.Τσίπρας παλεύει να μειώσει τη διαφορά από την ΝΔ.
Στο πλαίσιο αυτό πληθαίνουν τις τελευταίες ώρες οι πληροφορίες που θέλουν την ύπαρξη εισήγησης προς τον πρωθυπουργό να προχωρήσει χωρίς τον Πάνο Καμμένο, ανεξαρτήτως των επόμενων κινήσεων των ΑΝΕΛ. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και πυροδότησε τις σκέψεις εντός του Μεγάρου Μαξίμου περί «απομάκρυνσης» του κυβερνητικού του εταίρου δεν ήταν άλλη από την διαχείριση εκ μέρους του προέδρου των ΑΝΕΛ της συμφωνίας των Πρεσπών, την στιγμή που στην Ελλάδα βρισκόταν η Άνγκελα Μέρκελ.
Ο τρόπος που ο Πάνος Καμμένος χειρίστηκε το όλα θέμα με τα ήξεις αφήξεις, τα «μεγάλα λόγια» και τα όλο νόημα tweet κάλυψαν επικοινωνιακά τα μηνύματα στήριξης της Γερμανίδας καγκελαρίου προς την ελληνική κυβέρνηση, στρέφοντας τη δημόσια συζήτηση σε διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη που επιθυμούσε το Μέγαρο Μαξίμου. Την ώρα που η κυρία Μέρκελ έδινε ψήφο εμπιστοσύνης στον Αλέξη Τσίπρα, η χώρα αναρωτιόταν αν ο Πάνος Καμμένος ήταν σε οδό παραίτησης και αν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες βρίσκονταν εντός ή εκτός κυβέρνησης. Την στιγμή που η κυρία Μέρκελ επαινούσε τον Έλληνα πρωθυπουργό, πρώτο θέμα σε όλα τα ΜΜΕ ήταν οι εσωκομματικές έριδες στους ΑΝΕΛ. Η εικόνα αυτή λοιπόν ενίσχυσε την άποψη όλων όσοι εντός του Μεγάρου Μαξίμου ζητούσαν εδώ και μερικούς μήνες την απαγκίστρωση του κ.Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ από τον Πάνο Καμμένο. Στο πλαίσιο αυτό φαίνεται να έχουν πέσει στο πρωθυπουργικό γραφείο δύο σκέψεις:
- Η πρόκληση συζήτησης για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από τον πρωθυπουργό, παρότι το tweet Καμμένου δεν μιλά για άρση της εμπιστοσύνης του κυβερνητικού εταίρου προς την κυβέρνηση,
- Να ζητηθεί από τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ να διευκολύνει αλλήλους και να βρεθεί εκτός του κυβερνητικού σχήματος, με τα υπόλοιπα μέλη των ΑΝΕΛ που βρίσκονται σε κυβερνητικές θέσεις να συνεχίζουν κανονικά. Ο Πάνος Καμμένος πάντως είναι εδώ και αρκετούς μήνες ένας μόνιμος μπελάς για τον Αλέξη Τσίπρα.
Μία με την υπόθεση με την πώληση στρατιωτικού υλικού στη Σαουδική Αραβία, μία με το ταξίδι του υπουργού Άμυνας στο Λονδίνο και την επίσκεψή του στο καζίνο, μία με την μετάβασή του στη Βραζιλία προκειμένου να «βγει από το κάδρο» στη ψηφοφορία για την αλλαγή φύλου στη Βουλή ο κ. Καμμένος συνεχώς τροφοδοτεί με το δικό του τρόπο την κυβερνητική εσωστρέφεια, κάτι που μοιάζει όμως να ενοχλεί σφοδρά πλέον τον κ. Τσίπρα. Αυτό που απομένει να δούμε είναι το κατά πόσο και με ποιόν τρόπο θα εκφραστεί η πρωθυπουργική δυσαρέσκεια...
