Η αποκάλυψη του Ν. Ρωμανού, διευθυντή του γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, πως τα τηλέφωνα των διοργανωτών της διαβόητης πλέον συναυλίας παραπέμπουν στη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ κυρία Θεανώ Φωτίου, φανέρωσε τα υπόγεια νήματα που συνδέουν την εκδήλωση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε πως βουλευτές του πληρώνουν τις τηλεφωνικές συνδέσεις συλλογικοτήτων και ως εκ τούτου ουδέν το κρυπτόν και το μεμπτόν.
Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν μοιράζουν δεξιά και αριστερά τηλεφωνικές συνδέσεις. Υπάρχει μια ιδεολογική συγγένεια, ταυτότητα στόχων, συναντίληψη των γεγονότων με τις ομάδες και τα πρόσωπα που απολαμβάνουν της συγκεκριμένης παροχής. Συνεπώς δεν ενεπλάκη τυχαία το όνομα της κυρίας Φωτίου στη διοργάνωση της συναυλίας. Πλήρωσε όντως την τηλεφωνική σύνδεση της ομάδας που διοργανώνει τη συναυλία γιατί υπάρχει ιδεολογική, και πολιτική συγγένεια μεταξύ του χορηγού και του χορηγούμενου. Έτσι γίνεται πάντα.
Με αυτόν τον τρόπο εξηγείται και το πολιτικό πλαίσιο της συναυλίας το οποίο δεν ακουμπά ούτε τη ρωσική εισβολή ούτε τον Πούτιν ούτε τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται στα μέτωπα της Ουκρανίας.
Για να το θέσω αντίστροφα το πρόβλημα. Θα ήταν χορηγός η κυρία Φωτίου και ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια συναυλία καταδίκης της ρωσικής εισβολής; Θα στήριζαν με δωρεάν τηλεφωνικές συνδέσεις συλλογικότητες που θα κατονόμαζαν τον Πούτιν ως τον αποκλειστικό υπαίτιο της ανθρωπιστικής κρίσης που ζουν εκατομμύρια πρόσφυγες;
Την απάντηση ας τη δώσει ο αναγνώστης.
Όσοι γνωρίζουν πώς λειτουργεί η Αριστερά δεν εκπλήσσονται από τέτοιες «συμπτώσεις». Η οργανωτική αρτιότητα χαρακτηρίζει όλες τις εκδηλώσεις που διοργανώνουν κόμματα και οργανώσεις αυτού του χώρου. Αυτή η συγκεκριμένη συναυλία έχει ιδιαίτερη σπουδαιότητα για την Αριστερά γιατί ο θύτης θα είναι η Ρωσία και οι κατήγοροι της είναι οι χώρες του Δυτικού Κόσμου.
Συνεπώς δεν θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα αντιρωσικό κλίμα στην ελληνική κοινωνία, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθούν εξ αντικειμένου, οι πολιτικές δυνάμεις που στήριξαν και στηρίζουν αναφανδόν την ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας, χωρίς «ναι μεν, αλλά». Και οι τραγουδιστές έχουν αναλάβει συνειδητά ή ασυνείδητα αυτό το έργο.
Όποιος παρακολουθεί τα γεγονότα, βλέπει την προσπάθεια που γίνεται με αφορμή το ουκρανικό, να επανασυγκροτηθεί το μπλοκ του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος. Αριστερά, ρωσόφιλη Δεξιά, Άκρα Δεξιά, Άκρα Αριστερά μαζί με τους κάθε μορφής αντισυστημικούς, κινούνται μεταξύ της ευμενούς ανοχής της εισβολής έως την υποκριτική καταδίκη της, αλλά με τόσους αστερίσκους που ουσιαστικά ακυρώνουν την καταδίκη. Αυτό το ετερόκλητο μέτωπο έχει και τη στήριξη όλων των εντύπων αυτού του ευρέως φάσματος, που διακρίνονται για τη ρωσοφιλία τους και τον αντιδυτικισμό τους.
Είναι ίδιον της Αριστεράς να κρύβεται πίσω από «αθώες» συλλογικότητες ή «πολιτιστικούς» συλλόγους, ώστε να μην είναι εμφανής ο έλεγχος μιας εκδήλωσης. Στην προκειμένη περίπτωση το τηλέφωνο της κυρίας Φωτίου πρόδωσε τον πραγματικό διοργανωτή της συναυλίας ο οποίος έθεσε και το πολιτικό πλαίσιο της.
Τα υπόλοιπα αφορούν την προσωπική στάση του κάθε τραγουδιστή που δήλωσε συμμετοχή. Απλώς τώρα δεν ισχύσει το «δεν ήξερα».
