Το καλό πράμα αργεί να γίνει. Ισως… γι’ αυτό ο Αλέξης Τσίπρας καθυστέρησε… μόνο δώδεκα χρόνια (!) να ανακαλύψει, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου «παρέλαβε χάος από τον Καραμανλή το 2009».
Βέβαια τόσα χρόνια που συγκυβερνούσε με την καραμανλική πτέρυγα το απέκρυπτε αιδημόνως. Τώρα που χρειάζεται νέα στηρίγματα για να ξαναδεί εξουσία, είδε το φως το αληθινόν. Η αρχή έγινε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στην συνέχεια τον φώτισε ο φωτοβόλος Απόλλων των Δελφών, όπου στο εκεί φόρουμ επανέλαβε: «Η κυβέρνηση Καραμανλή παρέδωσε στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, ένα έλλειμμα πρωτόγνωρο και μάλιστα αρχικά το εκτιμούσαν πολύ μικρότερο από ό,τι τελικά ήταν».
Τα έμαθε αργά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό τότε συνέβη αυτό, στόλιζε τον ΓΑΠ με ευγενείς προσφωνήσεις όπως «Πινοσέτ» και τους δανειστές ως «κατακτητές». Την ίδια περίοδο που τα υπόγεια της Κουμουνδούρου έδιναν γραμμή να χαρακτηρίζονται τα Πασοκικά στελέχη αλλά και οι απλοί οπαδοί, ως προδότες, Γερμανοτσολιάδες, Νενέκοι, Τσολάκογλου (και όμως, υπάρχει τμήμα των Πασόκων που τα έχει ξεχάσει ή που τα συγχωράει!).
Προφανώς κύριος στόχος της επίθεσης φιλίας με πλάγιο τρόπο, είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ο Αλέξης προσπαθεί να τον πλαγιοκοπήσει, με το να δημιουργήσει φίλιες δυνάμεις υποστήριξης στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. «Αδύναμο κρίκο» θεωρεί τον Γιώργο Παπανδρεου, ο οποίος παρόλα όσα άκουσε και έπαθε από τους Συριζαίους, το μόνιμο μοτίβο του σε δηλώσεις και ομιλίες του, ακόμη και όταν ήταν φρέσκα τα ανωτέρω, αφορούσαν την «συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων» ( η λαϊκή θυμοσοφία το λέει αλλιώς: «Σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω»).
Προς επίρρωση είναι και ότι διάλεξε την Πάτρα για να παπαγαλίσει το σύνθημα του Γιώργου «Η αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Δεν οφειλόταν τόσο στη λεξιπενία του ή στην έλλειψη φαντασίας του επιτελείου του, να προβάλει ένα δικό του σύνθημα. Ηταν πράξη προσέγγισης στον Γιώργο, ώστε να τον έχει υποβοηθητικό μοχλό στην απίθανη περίπτωση (με τα σημερινά δεδομένα πάντα) που ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτο κόμμα και χρειαστεί την συνδρομή του ΠΑΣΟΚ για να αναλάβει τη διακυβέρνηση.
Φρόντισε δε να προκαταλάβει τον Ανδρουλάκη, να μη σκεφθεί να θέσει θέμα ενός άλλου προσώπου για τη θέση του Πρωθυπουργού. Ηταν απάντηση στη ρήση Ανδρουλάκη για πρόσωπα που δεν θα έχουν «πολιτικά βαρίδια».
Οσο όμως προσπαθεί να οικειοποιηθεί τον Γιώργο, τόσο γίνεται επιθετικός και εκβιαστικός προς τον Ανδρουλάκη, επειδή ο τελευταίος του βγαίνει λίγο πιο «σκληρό καρύδι». Από την Κρήτη προέτρεψε τον πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ να συναισθανθεί το μέγεθός του και «να μη νομίσει ότι ο ίσκιος που βλέπει στο λιόγερμα είναι και το μπόι του»!
Παράλληλα του επιτέθηκε επειδή δεν εντάσσεται στο παιγνίδι του να ζητάει κάθε μέρα εκλογές. Όπως δήλωσε «καμία άλλη δύναμη, η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτική δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια σε αυτό το αίτημα. Αν δεν ζητάς εκλογές, θέλεις να παραμείνει στην εξουσία η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να συνεχίσει να λεηλατεί την κοινωνία».
Ο Ανδρουλάκης δεν μάσησε και η απάντηση ήταν ότι «δεν δέχεται μαθήματα προοδευτικότητας από αυτόν που για σχεδόν πέντε χρόνια, κυβέρνησε με τον Καμμένο»!
Σε αυτό το μοτίβο θα συνεχιστεί η αντιπαράθεση. Προχθές ο υπεύθυνος Τύπου Δημήτρης Μάντζος, απάντησε επιθετικά στο twitter στις «εξυπνάδες» του Πολάκη, ο οποίος έχει αναδείξει εαυτόν ως τιμητή των πάντων. Καιρός ήταν. Επί αείμνηστης Φώφης υπήρχε μια ενοχική στάση του ΠΑΣΟΚ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι γεγονός πάντως ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα πιεστεί σε ενδεχόμενο δεύτερο γύρο. Γι' αυτό τάχθηκε υπέρ των συνεργασιών από τον πρώτο. Γνωρίζει ότι εφόσον οι εκλογές επαναληφθούν, και εφόσον παραμένει τρίτο κόμμα, θα συμπιεστεί εκλογικά. Και πάντα βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι η πολιτική ζωή θα είναι ευθύγραμμη και η ακρίβεια που φέρνει ο πόλεμος δεν θα δημιουργήσει απρόβλεπτες και απροσδιόριστες συνθήκες (βλέπε Γαλλία).
Σε κάθε περίπτωση, μεταξύ των άλλων προβλημάτων που θα έχει ο ΑΝδρουλάκης, είναι να ζητήσει από τους συντρόφους του που συγκροτούν το νυν ΚΙΝΑΛ και μέλλον ΠΑΣΟΚ, να μην στραβοκοιτούν προς τον Τσίπρα.
