Με μεγάλη χαρά και τρίβοντας τα χέρια τους πρέπει να ακούν στην Ευρώπη τους κυρίους Τσίπρα και Ανδρουλάκη να μεταφέρουν στις πλάτες της Ελλάδας ένα παγκοσμίων διαστάσεων σκάνδαλο, αν και είναι γνωστό πως ακόμη βλέπουμε την κορυφή του παγόβουνου.
Καταγγέλλουν την ίδια τους την πατρίδα αθωώνοντας ουσιαστικά όλους εκείνους που επέτρεψαν την χωρίς έλεγχο κυριαρχία των λόμπι, καθώς και εκείνους που παγκοσμίως ευνόησαν το Κατάρ. Σε αντίθεση με την Ιταλία, όπου δηλώσεις (αυτοκριτικής) κάνει μόνο η Αριστερά, με τους υπόλοιπους να τηρούν υπεύθυνη στάση αναμονής.
«Αυτά τα γεγονότα αποτελούν ζημιά για εμάς και για τα ιδεώδη μας»: Η δήλωση του γραμματέα του ιταλικού Δημοκρατικού Κόμματος Ενρίκο Λέττα αρκεί για να καταλάβουμε πως απέχει παρασάγγας από τις αναξιοπρεπείς και δυσφημιστικές για την Ελλάδα δηλώσεις Τσίπρα και Ανδρουλάκη. Δηλώσεις που δεν προδίδουν μόνο αμηχανία, αλλά και αποδεικνύουν πως - απόλυτα ταυτισμένοι - αυτοί οι άνθρωποι δεν ορρωδούν προ ουδενός.
Όλα αυτά την ώρα που στην ΕΕ και στο Ευρωκοινοβούλιο παραδέχονται σε ανώτατο επίπεδο πως όχι μόνο επέτρεψαν την γιγάντωση των λόμπι, αλλά και δεν δημιούργησαν τις δικλίδες ασφαλείας για τον αναγκαίο έλεγχο. Και την ώρα που στις Βρυξέλλες είναι κοινό μυστικό πως οι λομπίστες έχουν κυριολεκτικά καταλάβει το ευρωκοινοβούλιο, Τσίπρας και Ανδρουλάκης κάνουν ό,τι μπορούν για να τραβήξουν τα βλέμματα στην Ελλάδα.
Σε μια υπόθεση που έχει απίστευτο βάθος, με εμπλοκή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, της FIFA, της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Συνδικάτων (338 συνδικάτα από 168 χώρες), των ΜΚΟ, των ακτιβιστών υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Τσίπρας και Ανδρουλάκης έτρεξαν στην Ευρώπη για να κατηγορήσουν τη χώρα τους.
Ο κ. Τσίπρας έσπευσε στους ευρωσοσιαλιστές για να δηλώσει πως «η Ελλάδα κάνει εξαγωγή διαφθοράς» και ο κ. Ανδρουλάκης από το βήμα του ευρωκοινοβουλίου δήλωσε πως «οι βελγικές αρχές αποκάλυψαν το σκάνδαλο, σε αντίθεση με άλλους που συγκαλύπτουν σκάνδαλα».
Φυσικά, λένε και οι δύο ψέματα:
Η Ελλάδα δεν είναι στο επίκεντρο, όπως είπε ο κ. Τσίπρας. Στο επίκεντρο – το είπε άλλωστε και η πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου κ. Μετσόλα – είναι η παράδοση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε 12.445 εταιρίες λόμπινγκ και 40.000 λομπίστες, με τους οποίους κυριολεκτικά κουτουλάνε στις «περιστρεφόμενες πόρτες», όλοι οι ευρωβουλευτές – φυσικά και ο ευρωβουλευτής κ. Ανδρουλάκης.
Εκεί, λοιπόν, σ’ αυτόν τον μηχανισμό συμπόρευσης θεσμών και ιδιωτικών συμφερόντων, έχουν όλοι συναντηθεί. Μπορεί να μην έχουν ενδώσει, αλλά έχουν αποδεχθεί μια απαράδεκτη κατάσταση. Και δεν θυμάμαι να έχουν ποτέ συμπήξει μέτωπο για να δοθεί ένα τέλος στην απαράδεκτη ανυπαρξία ελέγχου.
Μόνο εννέα υπάλληλοι για τον έλεγχο των λόμπι
Είναι χαρακτηριστικό ότι για τον έλεγχο των χιλιάδων λόμπι και λομπιστών – έχει υπολογιστεί ότι αναλογούν 19 λομπίστες για κάθε πολιτικό πρόσωπο στο ευρωκοινοβούλιο - υπάρχουν μόνο… εννέα υπάλληλοι. Πιστεύει κανείς πως εννέα υπάλληλοι μπορούν να ελέγχουν όλους αυτούς; Προφανώς όχι, αλλά δεν θυμάμαι να έχει θέσει ποτέ κανείς κάποιο θέμα.
Αν επομένως λειτουργούσαν οι θεσμοί στο Βέλγιο και στο ευρωκοινοβούλιο, όπως μας επαναλαμβάνουν Τσίπρας και Ανδρουλάκης, τότε ένα άγρυπνο μάτι θα παρακολουθούσε όλες τις κινήσεις και τις αθέμιτες επαφές πριν από κάθε ψηφοφορία – για το κλίμα, για τις μεγάλες εταιρίες, ακόμη και για το τι περιέχουν οι σοκολάτες που καταναλώνουν εκατομμύρια Ευρωπαίοι.
Στην ουσία, οι βελγικές αρχές δεν θα έπρεπε να κάνουν άλλη δουλειά από εφόδους σε κατοικίες μετά από κάθε ψηφοφορία. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί. Και δεν είχε συμβεί ούτε μετά από ψηφοφορίες και αποφάσεις που αφορούσαν ειδικά το Κατάρ.
Η αλήθεια είναι πως στην προκειμένη περίπτωση όλα κινήθηκαν εξαιτίας της εμπλοκής μιας χώρας, του Κατάρ, που εδώ και χρόνια βρίσκεται στο στόχαστρο με την κατηγορία συνεργασίας και ενίσχυσης τρομοκρατικών οργανώσεων.
Επιπλέον, η Βελγίδα υπουργός των Εξωτερικών Χάτζα Λαχμπίμπ, αλγερινής καταγωγής, είχε ταχθεί κατά του μποϊκοτάζ του Μουντιάλ.
Σε γραμμή υπέρ Κατάρ η κυβέρνηση Τσίπρα
Αν οι κύριοι Τσίπρας και Ανδρουλάκης δεν το γνωρίζουν, ας μάθουν πως από το 2017 τέσσερις αραβικές χώρες έχουν επιβάλει κυρώσεις στο Κατάρ, ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο.
Και αν ο κ. Τσίπρας δεν το θυμάται, να του φρεσκάρουμε την μνήμη, υπενθυμίζοντας ότι ο δικός του υπουργός Άμυνας, ο κ. Καμμένος είχε δηλώσει πως το Κατάρ θα μεσολαβούσε στην Τουρκία για την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων αξιωματικών, ενώ επισκέφθηκε το Κατάρ τον Αύγουστο του 2018 για να εκφράσει «την βούληση της Ελλάδας στην επίλυση του προβλήματος του Κατάρ με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου».
Δηλαδή η Ελλάδα επί Τσίπρα είχε υιοθετήσει μια στάση που σήμερα όλοι καταδικάζουν!
Όταν, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας χωρίς ντροπή καταγγέλλει σήμερα ότι το καθεστώς στο Κατάρ είναι αυταρχικό και πως κυβέρνηση όπως η ελληνική «μόνο σε χώρες όπως το Κατάρ θα μπορούσαν να σταθούν», καλύτερα να κοιταχτεί στον καθρέφτη του.
Δύο μυστηριώδεις έφοδοι
Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση με αυτά που παρουσιάζονται οι εγχώριοι υβριστές της Ελλάδας.
Υπάρχει μάλιστα μια λεπτομέρεια που δεν έχει γίνει αντιληπτή: Τον Μάιο του 2021 και τον Ιούλιο του 2022 οι βελγικές μυστικές υπηρεσίες πραγματοποίησαν δύο εφόδους – στις κατοικίες του Ιταλού πρώην ευρωβουλευτή Πιερ Αντόνιο Παντσέρι και του Ισπανού ευρωβουλευτή της Αριστεράς Μιγκέλ Ουρμπάν.
Στο σπίτι του Παντσέρι μπήκαν τον Ιούλιο και βρήκαν 700 χιλιάδες ευρώ, αλλά δεν άγγιξαν τίποτε. Ενημέρωσαν τις αρχές και ξεκίνησε η έρευνα.
Στο σπίτι του Ουρμπάν, γνωστού για τις καταγγελίες του κατά του Μαρόκου σχετικά με την Δυτική Σαχάρα, μπήκαν τον Μάιο του 2021. Εκεί συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Τα χρήματα που ο ευρωβουλευτής είχε στο σπίτι βρέθηκαν πάνω στο κρεβάτι, όπως και τα κοσμήματα της συντρόφου του. Πήραν μαζί τους μόνο τον κουμπαρά του γιού του, μια οικογενειακή φωτογραφία και έναν σκληρό δίσκο.
Σημειώστε ότι το 2019, ο Ουρμπάν ήταν μεταξύ των ευρωβουλευτών που ψήφισαν κατά της εμπορικής συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου.
Σημειώστε επίσης ότι οι βελγικές μυστικές υπηρεσίες είναι οι παλαιότερες μετά από εκείνες του Βατικανού, καθώς ιδρύθηκαν το 1830.
Οι έρευνες από το 2021
Τα πράγματα δηλαδή είναι πολύ πιο σοβαρά από ό,τι θέλουν να μας τα παρουσιάσουν εδώ στην Ελλάδα. Πολύ περισσότερο που οι έρευνες δεν ξεκίνησαν τον περασμένο Ιούλιο, αλλά πολύ νωρίτερα, ήδη από το 2021. Διαφορετικά, πώς θα φτάναμε στην έφοδο στο σπίτι του Παντσέρι τον Ιούλιο;
Άλλωστε, στις Βρυξέλλες έχουν παράλληλα αναπτυχθεί ένα δίκτυο λόμπινγκ και ένα δίκτυο κατασκοπείας, που διαπλέκονται.
Τα λόμπι δίνουν την μάχη τους στις Επιτροπές με χιλιάδες λομπίστες να τριγυρίζουν σαν τις σβούρες γύρω από τους ευρωβουλευτές – έχει υπολογιστεί ότι αντιστοιχούν περί τους είκοσι λομπίστες για κάθε ευρωβουλευτή.
Ήδη από το 2014, η Διεθνής Διαφάνεια είχε καταγγείλει αδιαφορία των Βρυξελλών, υποστηρίζοντας ότι οι κανόνες υπάρχουν αλλά δεν τηρούνται και ότι η πολύπλοκη κοινοτική νομοθεσία καθιστά την ΕΕ εξαιρετικά ευάλωτη.
Το 2015 η Διεθνής Διαφάνεια είχε επανέλθει, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά ότι «η έλλειψη ελέγχου στα λόμπι υπονομεύει τις ευρωπαϊκές Δημοκρατίες».
Και όταν ξέσπασε το σκάνδαλο, η Διεθνής Διαφάνεια επανήλθε για να πει ότι «δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό», καθώς «εδώ και πολλές δεκαετίες, το Κοινοβούλιο επέτρεψε την ανάπτυξη μίας κουλτούρας ατιμωρησίας και μία απόλυτη απουσία ανεξάρτητου ηθικού ελέγχου».
Στο αρχείο η έρευνα για το Κατάρ από την ΔΟΕ
Όλοι γνωρίζουν πως το 2010 το Κατάρ συγκέντρωνε την χειρότερη βαθμολογία ως υποψήφια για την διοργάνωση του Μουντιάλ χώρα. Οι ίδιοι οι επιθεωρητές της FIFA που είχαν βρεθεί επί τόπου θεώρησαν ότι επρόκειτο για μια υψηλού ρίσκου υποψηφιότητα. Πλην όμως, οι εισηγήσεις αυτές δεν ελήφθησαν υπόψη. Και καθώς τα χρόνια περνούσαν, το Κατάρ γινόταν όλο και πιο… κατάλληλο! Μέχρι το τέλος, όταν αποφασίστηκε για πρώτη φορά να οργανωθεί Μουντιάλ τον χειμώνα – τουλάχιστον κατάλαβαν ότι αγώνες με 45 βαθμούς θερμοκρασία δεν μπορούσαν να γίνουν.
Είναι επίσης γνωστό ότι το 2014 υπήρξαν καταγγελίες στην Διεθνή Οργάνωση Εργασίας για την περίφημη Kafala. Πρόκειται για ένα καθεστώς δουλείας (το οποίο μετά από πιέσεις το Κατάρ αναμόρφωσε, ωστόσο όχι ριζικά), όπου ξένοι εργάτες μπαίνουν στη χώρα βάσει συμβολαίου με έναν εργοδότη ή μια εταιρία, που γίνονται ιδιοκτήτες του διαβατηρίου και της μοίρας τους. Οι εργαζόμενοι αυτοί δεν μπορούν να μετακινηθούν σε άλλον εργοδότη και καταλήγουν να δουλεύουν σε απάνθρωπες συνθήκες. Έτσι έχασαν την ζωή τους χιλιάδες άνθρωποι, που μπορεί να φθάνουν και τους 15.000 μετά το 2010.
Και όμως. Η ΔΟΕ αρχειοθέτησε το 2017 τις καταγγελίες που έκαναν τα συνδικάτα το 2010, ενώ λίγο αργότερα κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι το Κατάρ πρόσφερε στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO) 25 εκ. δολάρια ως… τεχνική βοήθεια!
Επομένως, ουδείς δικαιούται να πέφτει από τα σύννεφα. Γνώριζαν όλοι, από το Ευρωκοινοβούλιο ως την FIFA και την Διεθνή Οργάνωση Εργασίας. Αλλά ήταν το χρυσοφόρο μυστικό τους.
Και επομένως, όταν ο κ. Τσίπρας υποστηρίζει ότι η Ελλάδα εξάγει διαφθορά, λέει συνειδητά ψέματα.
Σιγή από την Μελόνι
Κάτι που δεν έκανε η ιταλική Αριστερά, όπου όλοι μίλησαν για «συμπεριφορές ασύμβατες με την κοινότητά μας», «σοβαρό ηθικό ζήτημα», «σοβαρό τραυματισμό του κόμματος», «γεγονός σκανδαλώδες και απαράδεκτο», «περιστατικό βαρύτατο και ντροπιαστικό τεραστίων διαστάσεων».
Και δεν τόλμησαν να πουν διάφορα φληναφήματα του τύπου ότι ο Παντσέρι είναι πρώην, είχε φύγει, θα έφευγε, ήταν δούρειος ίππος και τα λοιπά και τα λοιπά.
Το ιταλικό Δημοκρατικό Κόμμα μάλιστα ανέστειλε την κομματική ιδιότητα του (από το 2009) ευρωβουλευτή του Αντρέα Κοτσολίνο, αμέσως μόλις ακούστηκε το όνομά του και χωρίς ακόμη να βρίσκεται υπό έρευνα.
Σημειώστε εδώ ότι στην Ιταλία για το θέμα μιλάει μόνο το Δημοκρατικό Κόμμα, ενώ η αντίπαλός του πρωθυπουργός Μελόνι έχει αποφύγει κάθε σχόλιο.
Γιατί προφανώς δεν θέλει να εκμεταλλευτεί πολιτικά το σκάνδαλο, βλάπτοντας την χώρα της!
Αλλά αυτά για τους κυρίους Τσίπρα και Ανδρουλάκη είναι ψιλά γράμματα…
*Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
