Με τον εσωκομματικό πόλεμο να μαίνεται και τον Νίκο Ανδρουλάκη να πλαγιοκοπεί το ακροατήριο που απέκτησε ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο των μνημονίων, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να πατήσει στην ακρίβεια που φέρνει και η ενεργειακή κρίση και να αναλάβει πρωτοβουλίες που θυμίζουν την περίοδο πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Όταν υιοθετούσε όλα τα αιτήματα των επαγγελματικών κατηγοριών και των κοινωνικών ομάδων της χώρας που στη συνέχεια μετέτρεψε σε ένα τρίτο αχρείαστο μνημόνιο και δεκάδες φόρους.
Στο πλαίσιο αυτό μετά τους αγρότες (για τα αιτήματα των οποίων κατέθεσε και επίκαιρη ερώτηση στον πρωθυπουργό έχοντας μεταβεί μέχρι και στο Κιλελέρ, όπως την περίοδο 2013 -2014) συναντήθηκε με εκπροσώπους της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) όπου μίλησε για «τραγική εικόνα» σε αγορά και καταστήματα διαπιστώνοντας μάλιστα ότι «ο συνδυασμός των τρομακτικών αυξήσεων και της συρρίκνωσης του εισοδήματος δημιουργεί προϋποθέσεις κοινωνικής κρίσης».
Προχώρησε όμως ακόμη περισσότερο υποστηρίζοντας ότι «η κατάσταση σήμερα είναι δυσκολότερη και από τα πρώτα χρόνια των μνημονίων, που ήταν και τα πιο δύσκολα για την ελληνική οικονομία» επιβεβαιώνοντας πως η λογική περί χρεοκοπίας και νέων μνημονίων όπως αυτή μεταδίδεται μέσω στελεχών της Κουμουνδούρου και φίλα προσκείμενων ΜΜΕ αποτελεί κεντρική ιδέα ενός πολιτικού αφηγήματος το οποίο συνδέεται με την πρόκληση οργής και αγανάκτησης.
Μιας διαδικασίας που απέτυχε να φέρει στην πολιτική ατζέντα με την πανδημία και η οποία τώρα μεταφέρεται στην ακρίβεια για την οποία ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει πως μπορεί να αντιμετωπιστεί αλλά η κυβέρνηση δεν θέλει. Μάλιστα για να στηρίξει αυτή τη θέση κινείται στη λογική «βούτυρο αντί για κανόνια» φέρνοντας ως παράδειγμα τα κονδύλια που διατίθενται για εξοπλιστικά προγράμματα, τη στιγμή κατά την οποία οι εξελίξεις στην Ουκρανία και οι αναφορές Πούτιν δικαιώνουν την επιλογή της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη να στηρίξουν την αμυντική και αποτρεπτική ισχύ της χώρας.
Ταυτόχρονα στην προσπάθεια επαναφοράς των ταξικών προσήμων και να δημιουργήσει ανάλογη πολιτική ατζέντα επαναλαμβάνει ότι «το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος, είναι ένα επιχείρημα το οποίο θα ευσταθούσε αν υπήρχε μία συνετή πρακτική σε μία σειρά από άλλα ζητήματα».
«Βλέπουμε σε μία σειρά από τομείς να υπάρχουν άλλα κριτήρια και όταν είναι να δώσεις ένα ευρώ για να στηρίξεις την κοινωνία, τους εμπόρους, τους μικροεπιχειρηματίες, τους εργαζόμενους, εκεί πάντοτε εγείρονται αντιστάσεις» είπε απευθυνόμενος στους εκπροσώπους της ΕΣΣΕ επαναλαμβάνοντας τη νέα του γραμμή με αναφορές στα 7 δισ. σε εξοπλιστικά, τα 7 δισ. σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς σε 22 μήνες και το 1,5 δισ. ευρώ χρέος στο κρατικό ταμείο για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.
«Δεν γίνεται να θυμόμαστε τη δημοσιονομική εκτροπή μόνο όταν είναι να κρατήσουμε την κοινωνία όρθια» σημείωσε για να καταλήξει λέγοντας πως «Επειδή έχω διατελέσει πρωθυπουργός σε πολύ δύσκολες στιγμές, ξέρω τι σημαίνει δημοσιονομική εκτροπή και συμμάζεμα της οικονομίας».
Η τελευταία αναφορά του πάντως είναι αυτή που προκαλεί προβληματισμό και σε αυτούς που εμφανίζεται έτοιμος να εκπροσωπήσει ως προς την ικανοποίηση του αιτήματός του. Ειδικά οι έμποροι και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες είναι αυτή που επλήγησαν από τη φορομπηχτική τακτική της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ τους 29 φόρους και τις θεσμικές παρεμβάσεις και ανατροπές φτάνοντας την περίοδο 2015 – 2019 σε οριακές καταστάσεις εξ αιτίας ενός τρίτου αχρείαστου μνημονίου και μια πολιτικής που είχε ως βασικό γνώρισμα την επιδοματική πολιτική, ανάλογη με αυτή που ζητά να εφαρμοστεί και σε αυτή την κρίση.
