Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Όλα τα όνειρα, ακόμα και αν είναι όμορφα, κάποια στιγμή τελειώνουν και ο ύπνος φτάνει στο τέλος του. Οι καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων 24ωρων αναφορικά με το θέμα της διευθέτησης του ελληνικού χρέους έρχονται να προσγειώσουν ανώμαλα το Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο έδειχνε «ήσυχο», έχοντας φτιάξει το δικό του συννεφάκι. Τελικά τίποτα δεν είναι όπως το φανταζόταν ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του και η πραγματικότητα έρχεται να τους διαψεύσει. Η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση δείχνει να απομακρύνεται, η ρύθμιση του χρέους μάλλον πηγαίνει για μετά τις γερμανικές εκλογές, ακόμα και η δόση φαίνεται να μην έχει απολύτως «κλειδώσει» στο επερχόμενο eurogroup.
Την ώρα λοιπόν που το κυβερνητικό αφήγημα ξεθωριάζει η κυβέρνηση επιχειρεί να στήσει ένα ακόμα επικοινωνιακό σόου μέσα από τη «γνωστή» έννοια της συναίνεσης. «Ελάτε να συζητήσουμε όλοι μαζί το θέμα του χρέους, το ζήτημα είναι εθνικό» αρχίζουν και ψελλίζουν τα κυβερνητικά στελέχη. Πρόκειται για το νέο «στόρι» του Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο θα παιχτεί στην σκηνή της πολίτικης ζωής της χώρας μέχρι τις αρχές Ιουλίου.
Εκεί ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να δείξει ότι ενδιαφέρεται για τις απόψεις των υπόλοιπων κομμάτων και με έναν κομψό τρόπο θα θελήσει να μοιράσει τις όποιες ευθύνες σε όλους. Είναι από τις πλέον γνωστές και παραδοσιακές μεθόδους αποπροσανατολισμού που ανασύρεται από το ντουλάπι όταν ο έχων την πρωτοβουλία των κινήσεων (η κυβέρνηση δηλαδή) χάνει το momentum.
Μέχρι στιγμής ουδείς στο κυβερνητικό στρατόπεδο επιβεβαιώνει ούτε τη σύγκληση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, το οποίο αποτελεί αρμοδιότητα του προέδρου της Δημοκρατίας, ούτε και συναντήσεις του κ. Τσίπρα με τους αρχηγούς των κομμάτων κατά μονάς. Είναι σαφές ότι ο πρωθυπουργός δεν το έχει πάρει ακόμα απόφαση. Όταν όμως κάτι από τα παραπάνω ανακοινωθεί θα σημάνει αυτόματα ότι το Μέγαρο Μαξίμου έλαβε την απόφαση να κινηθεί προς την όλη δραματοποίηση, στοιχείο πολύ γνωστό στο συγκεκριμένο κυβερνητικό σχήμα.
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι τί θα πράξει η αξιωματική αντιπολίτευση σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, μια και το να απορρίψεις με ευκολία την πρόσκληση σε μια τέτοια συζήτηση για το χρέος, το οποίο ο κ. Μητσοτάκης το έχει χαρακτηρίσει εθνικό δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Στην ΝΔ δε δείχνουν διατεθειμένοι να δώσουν συγχωροχάρτι στην κυβέρνηση ούτε και λευκή κάρτα για τις επόμενες κινήσεις στο ζήτημα του χρέους. Όπως μας τονίζουν στενοί συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη έγκαιρα είχαν σημειώσει ότι η διευθέτηση του χρέους και η ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης αποτελούν εθνική προτεραιότητα. Το ίδιο έγκαιρα όμως είχαν προειδοποιήσει, όπως τονίζει η ίδια πηγή, ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ δεν μπορεί να διαχειριστεί το συγκεκριμένο θέμα. Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λοιπόν επιμένουν ότι ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να λύσει τα προβλήματα που ο ίδιος δημιούργησε, ενώ εντοπίζουν και μία έννοια «παγίδευσης» που μπορεί να έχει μια τέτοια κίνηση εκ μέρους της κυβέρνησης, προκειμένου να παρουσιαστεί και η αντιπολίτευση συμμέτοχη σε μία κακή λύση. «Ο κ. Τσίπρας απώλεσε το χαρτί της συναίνεσης το 2015, όταν όλα τα πολιτικά κόμματα έβαλαν πλάτη, τα κορόιδεψε και πήγε τη χώρα σε εκλογές» είπε στο liberal.gr στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ έπληξε πολύ σοβαρά την υπόθεση του ελληνικού χρέους στο σύνολό της, όπως τονίζουν στελέχη της Πειραιώς.
Απώλεσε τα σημαντικά οφέλη της διπλής αναδιάρθρωσης του 2012 και οι θυσίες των ομολογιούχων εξανεμίστηκαν καθώς το χρέος – το οποίο το Δ.Ν.Τ. το 2014 χαρακτήριζε βιώσιμο – εκτοξεύθηκε σε δυσθεώρητα επίπεδα.
Την ίδια ώρα η πολιτική της βυθίζει διαρκώς την οικονομία, επισημαίνουν οι ίδιες πηγές. Η ελληνική οικονομία το πρώτο τρίμηνο του 2017 ήταν η μόνη οικονομία της Ευρωζώνης που βρισκόταν σε ύφεση. Πολίτες και επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Οι μεταρρυθμίσεις έχουν βαλτώσει. Αντί να ασχολείται η Κυβέρνηση με τον παρανομαστή του κλάσματος χρέος/ΑΕΠ, δηλαδή το πώς θα ξαναμπεί η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης, ασχολείται με την επικοινωνιακή διαχείριση των θυσιών που επιβάλλει και καταφεύγει στην απάτη με τα ψευτοαντίμετρα. Μόνο που όσο βουλιάζει η οικονομία, το χρέος γίνεται βουνό.
